Ερώτηση:
Καλημέρα σας. Έχω ένα γιο (μοναχοπαίδι) ηλικίας 10 χρόνων. Πάει Δ' δημοτικού, αλλά έχω πρόβλημα με το σχολείο. Την τελευταία χρονιά κρύβει συνεχώς μαθήματα, τα οποία έχει να κάνει στο σχολείο και στα Αγγλικά και ενώ βλέπει ότι έχουμε εντοπίσει το πρόβλημα και του μιλήσαμε και τον τιμωρήσαμε για την πράξη και τη συμπεριφορά του (τονίζοντάς του ότι αυτό αφορούσε τις συνέπειες των πράξεων του) εκείνος εξακολουθεί τα ίδια... Έχω επικοινωνήσει και με το δάσκαλό του, ο οποίος με ενημέρωσε ότι γενικά δεν δημιουργεί πρόβλημα, απλά βαριέται να γράφει και δεν συγκεντρώνεται ακόμα και στα διαγωνίσματα (παρόλο που πάει διαβασμένος). Την προηγούμενη εβδομάδα διαπίστωσα ότι είχε υπογράψει - αντί εμού - σε σημείωμα του δάσκαλου που με ενημέρωνε ότι κάποιες ασκήσεις τις πήγαινε άλυτες. Παρ’ όλα αυτά την επομένη -και έπειτα από συζητήσεις που είχαν γίνει - ο μικρός προσπάθησε και πάλι να κρύψει 1-2 ασκήσεις. Δεν ξέρω πώς να του φερθώ και πώς να τον πείσω ότι αυτό είναι λάθος συμπεριφορά. Επίσης κι εγώ εκνευρίζομαι ιδιαίτερα και αγχώνομαι για την εξέλιξή του. Σας παρακαλώ, όπως με συμβουλεύσετε και αν έχετε να μου προτείνετε κάτι που θα βοηθήσει. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και θα περιμένω την απάντησή σας!Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
Έχει σημασία ο χρονικός προσδιορισμός που δίνετε στο θέμα. Αν πράγματι τοποθετείτε αυτή την αλλαγή συμπεριφοράς στον τελευταίο χρόνο, χρειάζεται να ακούσετε τι έχει αλλάξει και τον έχει δυσκολέψει τόσο. Είναι περισσότερο χρήσιμο για εκείνον να νιώσει κατανόηση και αποδοχή για να μοιραστεί τη δυσκολία του, παρά να έχει καλές σχολικές επιδόσεις. Επίσης, οι συνθήκες εντός της οικογένειας έχουν μεγάλη επιρροή στην εξωοικογενειακή ζωή του. Οπότε αντί να εμμένετε στο τι θα κάνει με τα μαθήματα, φροντίστε τον και ακούστε τον μέχρι να νιώσει ασφαλής, και έπειτα κοιτάξτε και το μαθησιακό.
Αν πάλι είναι ένα παιδί που εξαρχής δυσκολευόταν με το σχολείο, απλά λόγω του ότι οι απαιτήσεις αυξάνουν όσο μεγαλώνει η τάξη φέτος φαίνεται πιο έντονη η δυσκολία του, τότε ίσως χρειαστεί να κάνετε μια μαθησιακή αξιολόγηση. Πολλές φορές κάτι που μοιάζει με «τεμπελιά» ή «αδιαφορία» είναι σημάδι μιας δυσκολίας του παιδιού να προσλάβει τη γνώση με τον τρόπο που δίνεται και χρειάζεται βοήθεια.
Όπως και να έχει, η πρόσθεση του παιδιού δεν είναι να σας ξεγελάσει, αφού γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα ενημερωθείτε για αυτό, αλλά να κρύψει τη δυσκολία του. Αγκαλιάστε τον, δίνοντάς του ξεκάθαρα το μήνυμα ότι σας είναι ο ίδιος πολύ σημαντικός και όχι η σχολική του επίδοση, και πώς θα βοηθήσετε για το δικό του προχώρημα. Μια οικογενειακή επίσκεψη σας σε έναν ειδικό θα βοηθούσε να ακουστείτε όλοι.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr