«Είμαι νοσοκόμα. Δεν επιτρέπεται να μιλάμε στο τηλέφωνο εν ώρα εργασίας. Τα κινητά τα κρατάμε στο ντουλαπάκι μας. Μια μέρα, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα στην υποδοχή του νοσοκομείου:
Ο συνομιλητής: Είμαι ο κύριος (καθηγητής από το σχολείο της κόρης μου). Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για ένα περιστατικό σχετικά με την κόρη σας. Πρέπει να έρθετε από εδώ.
Εγώ: Αρρώστησε ή χτύπησε πουθενά; Αν έρθω σε δύο ώρες που τελειώνει η βάρδιά μου, υπάρχει πρόβλημα;
Ο συνομιλητής: Η κόρη σας χτύπησε έναν συμμαθητή της. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας επί 45 λεπτά. Πρόκειται για κάτι σοβαρό.
(Μόλις φτάνω στο σχολείο, πηγαίνω στο γραφείο του καθηγητή. Βλέπω την κόρη μου, τον καθηγητή, την υπεύθυνο για την τάξη της, τον διευθυντή, ένα αγόρι με αίματα στη μύτη και κόκκινο πρόσωπο και τους γονείς του.)
Ο διευθυντής: Κυρία (το όνομα της μαμάς) πολύ ευγενικό εκ μέρους σας να έρθετε επιτέλους!
Εγώ: Ναι, είχαμε ένα σοβαρό περιστατικό στο νοσοκομείο. Έπρεπε να κάνω 40 ράμματα σε ένα εφτάχρονο αγόρι, που το χτύπησε η μαμά του με μια μεταλλική κουτάλα και μετά έπρεπε να μιλήσω με την αστυνομία. Συγγνώμη για την αναστάτωση.
(Αφού τον παρακολουθούσα ενώ προσπαθούσε να μην δείχνει ντροπιασμένος, μου είπε τι συνέβη. Το αγόρι τράβαγε το σουτιέν της κόρης μου κι εκείνη τoυ έδωσε δυο γροθιές στο πρόσωπο. Εκείνη τη στιγμή, μου έδωσαν την εντύπωση ότι νευρίασαν περισσότερο με την κόρη μου παρά με το αγόρι.)
Εγώ: Α, μάλιστα. Και θέλετε να μάθετε αν θα απαγγείλω στο αγόρι κατηγορίες, επειδή επιτέθηκε σεξουαλικά στην κόρη μου και στο σχολείο, επειδή του επέτρεψε αυτή τη συμπεριφορά;
(Μόλις άκουσαν το «επιτέθηκε σεξουαλικά», άρχισαν όλοι να είναι νευρικοί και ξεκίνησαν να μιλάνε ο ένας πάνω στον άλλον.)
Ο καθηγητής: Δεν πιστεύω ότι ήταν τόσο σοβαρό.
Η υπεύθυνη της τάξης: Ας μην είμαστε υπερβολικοί.
Ο διευθυντής: Νομίζω ότι χάνετε το νόημα.
(Η μητέρα του αγοριού άρχισε να κλαίει. Κοιτάω την κόρη μου για να μάθω τι συνέβη.)
Η κόρη μου: Πείραζε συνεχώς το σουτιέν μου. Του ζήτησα να σταματήσει αλλά εκείνος τίποτα. Τότε, το είπα στον κ. (το όνομα του καθηγητή). Μου είπε να μην του δώσω σημασία. Το ξαναέκανε, όμως, μέχρι που ξεκούμπωσε το σουτιέν μου και τον χτύπησα. Τότε, σταμάτησε.
(Στράφηκα στον καθηγητή.)
Εγώ: Τον αφήσατε να συνεχίσει; Γιατί δεν τον σταματήσατε; Ελάτε εδώ και αφήστε με να ακουμπήσω το μπροστινό μέρος του παντελονιού σας.
Ο καθηγητής: Τι; Όχι!
Εγώ: Σας φαίνεται ανάρμοστο αυτό που σας είπα; Γιατί δεν πάτε να τραβήξετε το σουτιέν της υπεύθυνης τώρα; Ή το σουτιέν της μητέρας του αγοριού; Να δείτε πόσο διασκεδαστικό θα είναι για εκείνες. Ή και το δικό μου. Νομίζετε ότι έχει πλάκα επειδή είναι παιδιά;
Καθηγητής: Κυρία (το όνομά μου), με όλο τον σεβασμό, η κόρη σας και πάλι χτύπησε ένα άλλο παιδί.
Εγώ: Όχι. Υπερασπίστηκε τον εαυτό της ενώ δέχτηκε σεξουαλική επίθεση από έναν άλλον μαθητή. Κοιτάξτε τον. Εκείνος είναι σχεδόν 1.80 και 70 κιλά. Η κόρη μου είναι 1.50 και ούτε 40 κιλά. Είναι πολύ ψηλότερος και πολύ βαρύτερος από εκείνη. Πόσες φορές έπρεπε να τον αφήσει να την ακουμπήσει; Αν ο καθηγητής, που έπρεπε να την βοηθήσει και να την προστατεύσει, δεν έδωσε καμία σημασία, τι έπρεπε να κάνει εκείνη; Τράβηξε το σουτιέν της τόσο που ξεκουμπώθηκε.
(Η μητέρα του αγοριού συνέχιζε να κλαίει ενώ ο πατέρας του φαινόταν νευριασμένος και ντροπιασμένος ταυτόχρονα. Κοιτάω τον διευθυντή.)
Εγώ: Την παίρνω σπίτι. Ελπίζω ότι το αγόρι πήρε το μάθημά του. Και εύχομαι να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο ούτε στην κόρη μου ούτε σε κανένα άλλο κορίτσι σε αυτό το σχολείο. Το ότι δεν θα τον αφήνατε να κάνει το ίδιο πράγμα σε εσάς αλλά τον αφήσατε να το κάνει σε ένα κορίτσι 15 ετών, είναι κάτι που με ξεπερνά. Θα ενημερώσω σχετικά τις αρχές. Και εάν εσύ (στρέφομαι προς το αγόρι) ξαναγγίξεις την κόρη μου, θα σε μηνύσω για σεξουαλική παρενόχληση. Με καταλαβαίνεις;
(Ήμουν τόσο νευριασμένη που μάζεψα τα πράγματα της κόρης μου και φύγαμε. Έκανα έγγραφη καταγγελία στους αρμόδιους και με διαβεβαίωσαν ότι θα τη λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Η κόρη μου μεταφέρθηκε σε διαφορετική τάξη εξαιτίας του συμβάντος, μακριά από τον καθηγητή και το αγόρι.)»
Πηγή: boredpanda.com