Ερώτηση:
Καλησπέρα. Η κόρη μου είναι 8 ετών και μοναχοπαίδι. Τους τελευταίους 2 μήνες, καθημερινά σχεδόν, παραπονιέται ότι πονάει η κοιλιά της και έχει ανακατωσούρα. Πήγαμε σε παιδογαστρεντερολόγο, κάναμε υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας, ανάλυση αίματος, κοπράνων, μας έδωσε μια αγωγή με Laprazol για 4 εβδομάδες. Όλα βγήκαν καθαρά. Η αγωγή προφανώς δεν πέτυχε και το πρόβλημα συνεχίζεται. Είναι σημαντικό να τονίσω ότι δεν έχει ποτέ τάση για εμετό, η διάθεση της είναι μια χαρά, η όρεξη της καλύτερα από ποτέ, το βράδυ μέσα στον ύπνο της ποτέ δεν ξυπνάει να παραπονεθεί. Εμείς ενημερωνόμαστε (το λέει κυρίως στην γυναίκα μου, η οποία είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης) μόνο όταν μας το εκφράζει εκείνη. Αμέσως μετά μπορεί να ζητήσει να φάει παγωτό, σοκολάτα ή να κάνει κωλοτούμπα πάνω στο κρεβάτι. Όταν είναι απασχολημένη με κάτι άλλο, ποτέ δεν παραπονιέται. Το επόμενο που μένει να κάνουμε είναι γαστροσκόπηση-κολονοσκόπηση, το οποίο προσωπικά θέλω να αποφύγω γιατί πιστεύω ότι το πρόβλημά μας είναι ψυχολογικό και δεν διαθέτω από 500-1.500 ευρώ. Πώς μπορώ να αποδείξω ότι τα αιτία είναι ψυχολογικά; Χρειάζομαι την βοήθειά σας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.Απάντηση:
Αγαπητέ αναγνώστη,
Τα παιδιά, ακόμη και οι ενήλικες πολύ συχνά, μπορεί να εκδηλώσουν κάποιο σύμπτωμα, όπως πόνο, ζάλη κ.α. που να μην μπορεί να αιτιολογηθεί βάσει οργανικής αιτίας. Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε δύο παραμέτρους. Πρώτον ότι ο πάσχων, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κόρη σας, πιθανότατα δεν λέει ψέματα. Ο σωματικός πόνος υπάρχει ακόμη και αν τα αίτια είναι ψυχολογικά. Δεύτερον, η απόδειξη ότι πρόκειται για ψυχολογική αιτία είναι ο αποκλεισμός της οργανικής. Όπως φαίνεται, λοιπόν, έχετε κάνει αρκετές ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση. Ο παιδίατρός σας που γνωρίζει την κόρη σας, είναι ο καταλληλότερος να σας καθοδηγήσει για το εάν και τι περαιτέρω χρειάζεται να κάνετε όσο αφορά το ιατρικό κομμάτι. Συζητήστε μαζί του τον προβληματισμό σας, ακόμη και τον οικονομικό παράγοντα που σας δυσκολεύει, για να σας βοηθήσει στο πώς να κινηθείτε.
Όσο αφορά το ψυχολογικό κομμάτι, αυτό υφίσταται ούτως ή άλλως. Θέλω να πω ότι ακόμη και αν υπάρχει οργανική αιτία, συνυπάρχει με διάφορους ψυχολογικούς παράγοντες που την επιβαρύνουν ή την βελτιώνουν, οπότε η βέλτιστη λύση είναι να φροντίσετε και τα δύο αυτά επίπεδα και όχι να τα διαχωρίσετε. Η φροντίδα που έχετε να δώσετε στην κόρη σας είναι πολύ σημαντική τούτη τη στιγμή ανεξάρτητα από το σύμπτωμα που παρουσιάζει. Πολλές φορές, τα παιδιά όταν πονάνε έχουν κάποιο κέρδος από αυτό, π.χ. δεν πηγαίνουν σχολείο, οι γονείς είναι πιο τρυφεροί μαζί τους, τα απαλλάσσουν από κάτι κτλ. Έτσι, μπορεί να νιώθουν ότι χρειάζεται να νοσήσουν προκειμένου να έχουν τα «προνόμια» αυτής της θέσης. Επομένως, η φροντίδα και η καλή επικοινωνία με το παιδί σας χρειάζεται να προϋπάρχει για να μην τη ζητήσει με αυτόν τον τρόπο.
Κάτι ακόμη που θα πρέπει να κοιτάξετε είναι ο χρόνος που εμφανίζεται ο πόνος αν έχει κάποιο νόημα για να σας βοηθήσει. Συνέβη κάποια αλλαγή για παράδειγμα τους δυο τελευταίους μήνες; Κάτι που μπορεί να την έχει δυσκολέψει και να μην το έχετε καταλάβει; Η ώρα που συνήθως την πονάει η κοιλιά της είναι πριν από κάποια δραστηριότητα; Είναι πολλά τα ερωτήματα που έχετε να δείτε ως προς το χρόνο εμφάνισης. Σίγουρα μια οικογενειακή επίσκεψη σε έναν οικογενειακό θεραπευτή θα ήταν βοηθητική. Ακόμη και για εσάς. Η αγωνία για την κόρη σας ήδη σας έχει στοιχήσει σε πολλά επίπεδα. Μην αμελείτε τα υπόλοιπα. Η απάντησή σας βρίσκεται εκεί.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr