Ερώτηση:
Καλησπέρα σας. Διαβάζω το site σας από την περίοδο που ήμουν έγκυος και με έχει βοηθήσει πολύ. Σας γράφω, καθώς θέλω τη γνώμη σας σχετικά με τους προβληματισμούς μου. Ο γιος μου είναι 7 μηνών και γενικά είναι καλόβολο μωρό. Θηλάζει ακόμα, έχει ανταποκριθεί θετικά στην εισαγωγή των στερεών και τα περισσότερα βράδια κοιμάται συνεχόμενα με ένα ενδιάμεσο ξύπνημα για να θηλάσει. Ο προβληματισμός μου αφορά στον ύπνο του. Και εξηγώ: τους τελευταίους μήνες τα βράδια θηλάζει μόνο ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου. Αυτό το επέλεξα εγώ, κυρίως λόγω κούρασης δικής μου. Θηλάζει, τον παίρνει ο ύπνος και μετά τον μεταφέρουμε στην κούνια του (το τελευταίο διάστημα τον θηλάζω ξαπλωμένο και κατά τη διάρκεια της ημέρας γιατί όταν τον έχω αγκαλιά αποσπάται η προσοχή του σε ό,τι συμβαίνει γύρω του και διακόπτει το θηλασμό). Αν τύχει και ξυπνήσει όταν τον βάζω στην κούνια του δεν μπορεί να κοιμηθεί παρά μόνο αν τον ξαναβάλω στο στήθος, έστω και για πέντε λεπτά. Κλαίει γοερά και δεν ηρεμεί (δυο φορές προσπάθησα να επιμείνω αλλά έκλαιγε τόσο πολύ που κι εγώ κι ο μπαμπάς του λυγίσαμε). Αν δεν ξυπνήσει, όλα καλά! Να σημειώσω εδώ ότι έχει τύχει να αντιληφθώ ότι έχει ξυπνήσει μες στη νύχτα και κάθεται για λίγο με τα μάτια ανοιχτά, χωρίς να παραπονιέται και μάλιστα μπορεί να τον ξαναπάρει ο ύπνος. Δεν τον έχουμε μεταφέρει ακόμα σε δικό του δωμάτιο. Διάβασα πολλές απόψεις, η παιδίατρος μου είπε πως η επίσημη σύσταση είναι να παραμένουν τα μωρά στο δωμάτιο των γονέων μέχρι τον πρώτο χρόνο, η γνώμη της όμως είναι να πηγαίνουν στο δικό τους δωμάτιο στην ηλικία των έξι μηνών καθώς μετά αποκτούν πολύ ισχυρό “θέλω” και είναι πιο δύσκολο να συνηθίσουν. Σε τρεις μήνες, θα επιστρέψω στη δουλειά οπότε και ο μικρός θα πάει σε βρεφονηπιακό σταθμό. Επίσης, όταν κλείσει τον πρώτο χρόνο σκέφτομαι να αποθηλάσω. Πώς θα καταφέρω να μπορεί το μωρό να κοιμάται στην κούνια του, χωρίς πρώτα να χρειάζεται να το θηλάζω ξαπλωμένη στο κρεβάτι; Και πότε πρέπει να το κάνω αυτό; Όπως ανέφερα παραπάνω, τους επόμενους μήνες θα πρέπει το μωρό να πάει σε δικό του δωμάτιο, να πάει σε βρεφονηπιακό και να αποθηλάσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Καταλαβαίνω ότι αυτά είναι μεγάλες αλλαγές που δεν μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα γιατί το μωρό θα στρεσαριστεί πολύ. Σε τι από τα παραπάνω πρέπει να δώσω προτεραιότητα; Να φροντίσω να τον μεταφέρω στο δωμάτιό του κι αφού συνηθίσει μετά να προσπαθήσω να καταφέρει να κοιμάται χωρίς να θηλάζει ή ανάποδα; Αν αποθηλάσει θα είναι πιο εύκολο να κοιμάται μόνος του; Δεν θα ήθελα άλλη μια απάντηση του στυλ «κάθε παιδί είναι μοναδικό» (που είναι) ή «άκου το ένστικτό σου». Είμαι ήδη πολύ μπερδεμένη, έχω διαβάσει πολλά και δεν μπορώ να καταλήξω στο τι θα ήταν καλύτερο για την ψυχολογία και τον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,
ξεκινώ από το τέλος. Το γεγονός ότι έχετε διαβάσει πολλά είναι ο λόγος για τον οποίο έχετε μπερδευτεί. Επίσης είναι ο λόγος που σας στερεί τη μισή αλήθεια, δηλαδή πράγματι κάθε παιδί είναι διαφορετικό αλλά κυρίως κάθε μητέρα είναι διαφορετική, οπότε δε μπορεί να της ταιριάζουν όλοι οι τρόποι.
Έρχομαι λοιπόν στο συγκεκριμένο. Η επιστροφή σας στην εργασία φαίνεται πως είναι ένα γεγονός που σας αγχώνει. Καταλαβαίνω απόλυτα, ωστόσο αν δεν γίνεται αλλιώς, κάντε το με τρόπο που να είναι κέρδος για εσάς, το παιδί και τον άντρα σας.
Στην παρούσα φάση είστε ακόμη στο σπίτι, οπότε μην χάνετε αυτό το διάστημα αγωνιώντας για το τι θα γίνει μετά, πρώτον γιατί τώρα χτίζετε το μετά, και δεύτερον γιατί το παιδί σας θα έχει αποκτήσει ικανότητες που τώρα δεν έχει και δεν έχετε λάβει υπόψη.
Όπως πολύ σωστά αναφέρατε, ο λόγος που ταΐζετε τον γιο σας ξαπλωμένη είναι γιατί ήταν βολικό για εσάς μέχρι τώρα, και το έμαθε. Όταν πάψει να είναι βολικό για εσάς θα του μάθετε κάτι άλλο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό το βρέφος να αντιδρά στην αλλαγή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή δεν πρέπει να επέλθει. Σημαίνει ότι πρέπει να ξέρετε τι κάνετε και πολύ όμορφα να το μάθετε και στο μωρό σας, σαν νέα δεξιότητα. Το πότε θα σταματήσετε το θηλασμό είναι πραγματικά δική σας απόφαση. Μια καλή ηλικία κατά την οποία έχει πάρει ότι πολύτιμο μπορείτε να του προσφέρετε και ταυτόχρονα μπορεί να επωφεληθεί μαθαίνοντας να σχετίζεται διαφορετικά μαζί σας είναι οι 8 μήνες. Χρειάζεται όμως να ξέρετε ότι φροντίζετε το μωρό σας με το να του μαθαίνετε νέα πράγματα, κι όχι ότι του στερείτε κάτι, γιατί έτσι η αγωνία θα γίνει ενοχή και η ενοχή θα σας κλέψει την τρυφερότητά σας. Όσο αφορά τον ύπνο, μπορείτε ήδη να του αλλάξετε δωμάτιο και μάλιστα με πολλαπλό όφελος. Αρχικά, όχι απλά δεν το δυσκολεύετε σε κάτι, αλλά εμπλουτίζετε τον εσωτερικό του κόσμο, κάνοντάς του γνωστό ότι είναι ξεχωριστό πρόσωπο από εσάς, με διαφορετικές ανάγκες, που τις σέβεστε και τις φροντίζετε. Βοηθάτε το μωρό σας να αποκτήσει εικόνα εαυτού και να αυτονομηθεί τόσο όσο ταιριάζει στην παρούσα αναπτυξιακή φάση. Τελευταίο, μα πιο σημαντικό, δίνετε χρόνο στη σχέση με τον άντρα σας. Πέρα από το νέο σας γονεϊκό ρόλο, υπάρχει και το ζευγάρι πάνω στο οποίο αυτός ο νέος ρόλος ακουμπά. Είναι ευκαιρία πριν επιστρέψετε στην εργασία σας, να έχετε φροντίσει τις σχέσεις σας σε όλα τα επίπεδα για να φύγετε ευχαριστημένη! Έτσι θα μπορέσετε με ησυχία και σιγουριά να αφήσετε για λίγο και το γιο σας στο σταθμό, και αυτό είναι φροντίδα κι όχι εγκατάλειψη.
Οι αλλαγές είναι πολλές για εσάς, και αντιστοιχεί να νιώθετε έτσι. Όσο πιο καλά είστε εσείς με τις αποφάσεις σας, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσει να της δεχτεί και ο γιος σας. Μην ξεχνάτε ότι έχετε σύντροφο σε αυτή την αποστολή! Δεν είστε μόνη.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.