«Σήμερα ήμουν στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια του Σαββατοκύριακου όταν η ταμίας μου είπε “Σας βλέπω συχνά εδώ, τα παιδιά σας είναι πάντα ντυμένα όμορφα και έχουν καλούς τρόπους- φαίνεται ότι κάνετε καλή δουλειά!”. Εκείνη την ώρα απλώς την ευχαρίστησα και γέλασα γιατί αυτό που μου είπε, απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όσο οδηγούσα στο σπίτι, όμως, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να μάθει περισσότερα για μένα.
Ήθελα να μάθει ότι καθημερινά παλεύω με διαταραχές προσωπικότητας, με το άγχος και την κατάθλιψη και ότι δύο φορές έχω επιχειρήσει να αφαιρέσω τη ζωή μου, αλλά τελικά έζησα.
Ήθελα να ξέρει ότι κάποιες φορές το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σηκωθώ απ’ τον καναπέ και να ζεστάνω μια έτοιμη πίτσα ή να δώσω στα παιδιά μου δημητριακά για δείπνο.
Ήθελα να ξέρει ότι ο γιος μου αργεί να μπει στην τάξη 3 στις 5 μέρες της εβδομάδας γιατί πολλές φορές ξεχνάω τι μέρα είναι και τι ώρα είναι, παρά το ότι έχω ένα μεγάλο ημερολόγιο στην κουζίνα γι’ αυτόν τον λόγο.
Ήθελα να ξέρει ότι έχω κάποιες στιγμές που λέω “ Δεν αντέχω άλλο” και κλειδώνομαι μέσα στην τουαλέτα για να κλάψω μόνη μου.
Ήθελα να ξέρει ότι δεν ήμουν πάντα η πιο συμμετοχική μαμά γιατί δούλευα 80 ώρες την εβδομάδα και παρακολουθούσα μαθήματα στο σχολείο- αναγκαστικά ο Jayce (ο γιος μου) έμενε πολλές μέρες και νύχτες με τους παππούδες του.
Ήθελα να ξέρει ότι είχα 3 μέρες να λούσω τα μαλλιά μου και τα παιδιά μου 2 μέρες να κάνουν μπάνιο.
Ήθελα να ξέρει ότι προσπαθούσα να κάνω γρήγορα όταν πήγαινα για ψώνια γιατί είχα ξεχάσει να πάρω μαζί την τσάντα με τις πάνες και γιατί ο γιος μου πεινούσε.
Ήθελα να ξέρει ότι μόλις φτάσαμε στο πάρκιν για να φύγουμε, το παιδί μου, αυτό το παιδί με τους καλούς τρόπους, αποφάσισε να σηκωθεί όρθιο ενώ ήταν μέσα στο καρότσι και ότι εγώ δεν το πρόσεξα και τον έπιασα την τελευταία στιγμή στον αέρα πριν πέσει στο τσιμέντο
Αλλά το σημαντικότερο είναι πως ήθελα να ξέρει ότι δεν έχω τον έλεγχο και μάλλον ποτέ δεν τον είχα. Δεν ξέρω καμία μαμά που να μπορεί να τα κάνει όλα τέλεια, αλλά το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν κάνουμε, το κάνουμε από αγάπη για τα παιδιά μας. Αυτό είναι που μας κάνει τέλειες μαμάδες και στα μάτια των παιδιών μας, τα καταφέρνουμε πολύ καλά.
Από μια εξαντλημένη μαμά σε μια άλλη: Να ξέρεις ότι τα πηγαίνεις μια χαρά, μπορείς να λυγίζεις πού και πού και ν’ αφήνεις τα παιδιά σου να τρώνε δημητριακά αλλά να φροντίζεις πάντα τον εαυτό σου.»
Πηγή: Yourtango.com