Δυστυχώς, λοιπόν, ναι. Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, μικρά μας. Τα δώρα τα πήραμε εμείς, τα κρύψαμε προσεκτικά, τα τυλίξαμε με αγάπη και τα βάλαμε κάτω απ’ το δέντρο. Ο Άγιος Βασίλης είναι μια στολή στο πατάρι.
Όλα αυτά όμως, δεν μπορούμε να τα πούμε. Και, όσο γλυκανάλατο κι αν φαίνεται σε μερικούς, για κάποιους το «Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης» είναι μια απ’ τις πιο βαριές αλήθειες που μας έφτυσε η ζωή κατάφατσα.
Οπότε, για να μην πληγωθεί πρέπει να βρούμε τρόπους τρυφερούς. Ιδού μερικές ιδέες
«Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει»
Το παιδί ίσως ρωτήσει (εύλογα) «Μαμά, εσύ είσαι ο Άγιος Βασίλης;». Η απάντηση είναι «Όχι, δεν είμαι εγώ ο Άγιος Βασίλης. Δεν υπάρχει ένας μόνο Άγιος Βασίλης».
Παραδεχτείτε ότι εσείς είστε ο άνθρωπος που τρώει τα κουλουράκια και πίνει το γάλα. Παραδεχτείτε ότι εσείς αγοράζετε τα δώρα και εσείς είστε οι παραλήπτες του γράμματος. Εξηγήστε το, όμως, στη συνέχεια ως εξής (πάνω-κάτω): Ο Άγιος Βασίλης κάνει μια πολύ σημαντική δουλειά. Διδάσκει στα μικρά παιδιά να πιστεύουν σε κάτι που δεν έχουν δει και δεν μπορούν να αγγίξουν. Ο Άγιος Βασίλης είναι η αγάπη, η μαγεία, η ελπίδα, η προσφορά. Ο Άγιος Βασίλης είναι όλες οι μαμάδες και οι μπαμπάδες του κόσμου και οι παππούδες αυτών και προπαππούδες τους. Πείτε στο παιδί ότι εσείς δεν είστε ο Άγιος Βασίλης. Είστε απλώς στην ομάδα του. Σ’ αυτήν την ομάδα, που το μόνο που θέλει είναι προσφέρει χαμόγελα και παιχνίδι, χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα.
«Μπορείς ΕΣΥ να γίνεις Άγιος Βασίλης»
Μια μαμά, μοιράστηκε πρόσφατα στο Facebook τον δικό της τρόπο να αποκαλύψει τη σκληρή αλήθεια και μας άρεσε πολύ. Δείτε τι προτείνει και, αν σας «κάνει» το σενάριο, μπορείτε κάλλιστα να το χρησιμοποιήσετε κι εσείς.
«Στην οικογένειά μας έχουμε έναν ξεχωριστό τρόπο να ανακοινώνουμε αυτά τα δυσάρεστα νέα στα παιδιά: τους μαθαίνουμε να περνάνε απ’ το να δέχονται δώρα απ’ τον Άγιο Βασίλη, στο να γίνονται οι ίδιοι Άγιοι Βασίληδες.
Όταν φτάνουν γύρω στα 7 ή όποτε δούμε ότι υποψιάζονται ότι ο Άγιος Βασίλης ίσως δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, τότε το παιδί είναι έτοιμο. Βγαίνουμε μαζί βόλτα, καθόμαστε σε ένα καφέ, παραγγέλνουμε και τους λέω περίπου αυτά:
“Έχεις μεγαλώσει πολύ φέτος. Και δεν εννοώ μόνο ότι έχεις ψηλώσει, αλλά και ότι έχει μεγαλώσει και η καρδιά σου (Εδώ, παραθέτω 2-3 παραδείγματα γλυκιάς και σωστής συμπεριφοράς του παιδιού τον τελευταίο χρόνο).
Σίγουρα έχεις προσέξει ότι οι Άγιοι Βασίληδες που βλέπουμε στα μαγαζιά είναι κανονικοί άνθρωποι, ντυμένοι σαν τον Άγιο Βασίλη. Μπορεί κάποιος φίλος σου να σου είπε ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει.
Το θέμα είναι ότι εσύ έχεις μεγαλώσει αρκετά για να γίνεις πια ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ Άγιος Βασίλης.
Πες μου, τι πιστεύεις ότι κερδίζει ο Άγιος Βασίλης απ’ όλη αυτή τη δουλειά που κάνει; (Οδηγήστε το παιδί από τα κουλουράκια και το γάλα, στο αίσθημα χαράς που χαρίζει το να προσφέρεις). Λοιπόν, τώρα που έχεις πραγματικά καταλάβει, είσαι έτοιμος να γίνεις ΕΣΥ Άγιος Βασίλης.”
Στη συνέχεια η μαμά με την γλυκιά ιδέα, εξηγεί ότι συμφωνεί παρέα με το παιδί τον πρώτο του «στόχο». Επιλέγουν ένα άτομο του περιβάλλοντός τους, διαλέγουν ένα δώρο που του χρειάζεται ή που θεωρούν ότι θα του δώσει χαρά, το αγοράζουν, το τυλίγουν και το παραδίδουν μυστικά. Έτσι γεννιέται ακόμη ένας Άγιος Βασίλης –γιατί ποτέ οι Άγιοι Βασίληδες δεν είναι αρκετοί.
«Μπορεί να μην υπάρχει ο Άγιος Βασίλης, αλλά…»
Η αλλόκοτη αλήθεια είναι ότι δεν το παίρνουν όλα τα παιδιά το ίδιο βαριά (η υπογράφουσα, για παράδειγμα έσκασε στο κλάμα άμα τη ανακοινώσει των κακών μαντάτων, ενώ ο μικρός, ευαίσθητος ξαδερφούλης της ρώτησε με χαρακτηριστική αναισθησία «Δώρο θα παίρνω;»). Αν λοιπόν μεγαλώνετε κι εσείς έναν όχι και τόσο ρομαντικό τύπο, τότε φροντίστε αντί για κάποια γλυκιά ιστορία που διδάσκει ότι ο Άγιος Βασίλης είναι ιδέα και όχι πρόσωπο, να διαβεβαιώσετε τον μικρό σας υλιστή ότι θα παίρνει για πολλά χρόνια ακόμα ό,τι δώρο θέλει ακριβώς όπως και πριν!