*Φωτογραφία: ischool.esteki.gr
1. Για την εκπαίδευση
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Philenews.gr και στη Μαρία Παναγιώτου, ο Ευγένιος Τριβιζάς απαντά στη δημοσιογράφο αν πιστεύει ότι τα σχολεία σκοτώνουν τη φαντασία. Ομολογουμένως, μέσα σε 8 γραμμές καταφέρνει να τα πει όλα- και φυσικά μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.
«Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές της ανατροφής των παιδιών μας. Τα παραγεμίζουμε σαν γαλοπούλες με γνώσεις και πληροφορίες, ενώ αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Μαθαίνουν να υπηρετούν την πραγματικότητα, ενώ θα έπρεπε να μαθαίνουν να την ξεπερνάνε. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα και την καινοτομία, ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι τεράστιος. »
2. Για τα «μικρά» πράγματα έχουμε μάθει να προσπερνάμε
Ο Τριβιζάς διακρίνεται για τη λυρικότητα και τις παρομοιώσεις του. Όταν, λοιπόν, σε συνέντευξή του στο Zanzazinfo.gr, ρωτήθηκε τι θα ήθελε να πει στους αναγνώστες του, εκείνος προτίμησε να κλείσει υπενθυμίζοντάς τους ότι δεν πρέπει να προσπερνάμε τις μικρές χαρές της ζωής - και φυσικά να προσπαθούμε πάντα να τις κάνουμε μεγάλες.
«Σε κάθε έρημο, όσο απέραντη κι απελπιστικά ατελείωτη κι αν φαίνεται, υπάρχουν μικρές οάσεις που όταν τις ανακαλύπτεις πρέπει να τις χαίρεσαι, όχι να τις προσπερνάς. Όσο πιο μικρές όμως είναι οι οάσεις, τόσο περισσότερο, με λίγη δημιουργικότητα και φαντασία μπορεί να φουντώσουν και να γίνουν δάση ολόδροσα γεμάτα χρώματα και αρώματα.»
3. Για το πώς τα παιδιά μας μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία
*Φωτογραφία: Presspublica.gr
Σε άρθρο του στο Culturenow.gr, ο αγαπημένος μας παραμυθάς αφήνει ελεύθερη την πένα του και, χωρίς ρίμες, τραγουδάκια ή αστεία, μας εξηγεί γιατί πρέπει να ενθαρρύνουμε τη δημιουργικότητα των παιδιών και πώς αυτή μπορεί να αλλάξει την κοινωνία μας.
«Μόνο αν καταφέρουμε να διατηρήσουμε τον καλλιτέχνη μέσα στο παιδί, μόνο αν τονώσουμε τη φαντασία και καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητά του, μόνο αν το μάθουμε, αντί να υπηρετεί, να υπερβαίνει την πραγματικότητα, και πιο πολύ από “γιατί;” να ρωτάει “γιατί όχι;” έχουμε ελπίδα να αποφύγουμε τη στασιμότητα, την αδράνεια και την κοινωνική αποτελμάτωση.»
4. Για τις στιγμές που νιώθουμε αδύναμοι…
Σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία και τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Βαγγελάτου, μας εξηγεί πώς τελικά είμαστε όλοι δραπέτες μιας σκακιέρας, όπως είναι και ο τίτλος ενός από τα πιο γνωστά και αγαπημένα του βιβλία.
«Όλοι κάποιες στιγμές νιώθουμε την ανάγκη να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητά μας και τους ρόλους που είτε μας έχουν άλλοι επιβάλει είτε έχουμε επιβάλλει οι ίδιοι στον εαυτό μας. Κι αν δεν το κάνουμε, το φανταζόμαστε. Γι’ αυτό κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, είμαστε όλοι μας δραπέτες κάποιας σκακιέρας».
5. Για τη σχέση του με… την πολιτική
Ακόμα και όταν ρωτήθηκε για το αν του είχε γίνει πρόταση ασχοληθεί με την πολιτική σε συνέντευξή του στο Iefimerida.gr, η απάντησή του είναι το λιγότερο αφοπλιστική.
«Ναι, αλλά δε θα το επιθυμούσα επειδή πιστεύω ότι πολύ περισσότερο ακόμα και από έναν πολιτικό ένας συγγραφέας παιδικών βιβλίων έχει δυνατότητα να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο, διαμορφώνοντας τους χαρακτήρες των αυριανών πολιτών, πολιτικών και ηγετών. Κι αυτό επειδή τα πρώτα μας αναγνώσματα μάς αγγίζουν βαθύτερα, μας επηρεάζουν δραστικότερα και μας συνοδεύουν πολλές φορές σε όλη μας τη ζωή.»