Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα
Είναι σημαντικό για ένα παιδί ν’ αποκτήσει αυτοπεποίθηση από μικρό και να πάρει μία χρήσιμη γεύση ανεξαρτησίας που θα ενισχύσει τη δύναμη του χαρακτήρα του. Μόλις θεωρήσετε ότι η στιγμή έχει φτάσει, αναθέστε στο παιδί μία πρωινή αγγαρεία που θα αποτελεί δική του ευθύνη και, σταδιακά, θα μάθει να εκτελεί στην εντέλεια. Μην βιάζεστε να το διορθώσετε ή να ξανακάνετε αυτό που έκανε καλύτερα, αλλά δώστε του χρόνο να βελτιωθεί από μόνο του παρεμβαίνοντας συμβουλευτικά. Μία επιτυχία στο ξεκίνημα της μέρας μπορεί να θωρακίσει την ψυχολογία του από επικείμενες αποτυχίες στο σχολείο ή τον παιδότοπο και να θρέψει το ζητούμενο στοιχείο, που είναι το θάρρος
Το καλό παράδειγμα
Η εντύπωση που μπορεί να σχηματίσει ένα παιδί πως, ενώ εκείνο έχει ελαττώματα και αδυναμίες, οι ενήλικοι του σπιτιού είναι ικανοί και τέλειοι σε όλα, μπορεί κάλλιστα ν’ αποτελέσει τροχοπέδη στην ανάπτυξη της θαρραλέας πλευράς της προσωπικότητάς του. Δώστε του να καταλάβει από νωρίς ότι κι εσείς στην ηλικία του κάνατε λάθη και είχατε αποτυχίες και πως αυτό είναι κάτι που σας συμβαίνει ακόμη και τώρα, όποτε επιχειρείτε να κάνετε κάτι που δε γνωρίζετε καλά. Μοιραστείτε μαζί του αντίστοιχα περιστατικά με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, ώστε να μάθει πως αυτά συμβαίνουν σε όλους και δεν είναι ποτέ όσο βαριά φαίνονται.
H αποτυχία ως μάθημα
Συχνά, όταν ένα παιδί αποτυγχάνει σε κάτι, η εύκολη οδός είναι να τα παρατήσει και να μεταπηδήσει σε κάτι άλλο ή και σε τίποτα απολύτως. Μην αφήνετε το παιδί σας να αντιδρά στην αποτυχία μ’ αυτόν τον τρόπο. Εξηγείστε του ότι όταν ξεκινάμε κάτι, καλό είναι να το τελειώνουμε, ακόμη και αν δεν είμαστε οι καλύτεροι σε αυτό, ώστε ν’ αποκτήσουμε την εμπειρία και να την χρησιμοποιήσουμε εποικοδομητικά στην επόμενη δραστηριότητά μας. Η αποτυχία ή οι μέτριες επιδόσεις δεν είναι απαραίτητα απόδειξη ότι μειονεκτούμε συνολικά, αλλά ευκαιρία να εντοπίσουμε τις αδυναμίες μας και να εστιάσουμε στη βελτίωσή τους.
Μπράβο για την προσπάθεια
Η επιτυχία είναι σημαντικό πράγμα, δεν πρέπει όμως να αποκτήσει διαστάσεις αυτοσκοπού γιατί αυτομάτως διογκώνει τη σημασία της αποτυχίας και εκμηδενίζει την αξία της προσπάθειας. Πρέπει να επιβραβεύουμε πάντα το παιδί με έναν καλό λόγο ή ένα δώρο και να του υπενθυμίζουμε διαρκώς ότι πρέπει να προσπαθεί ανεξαρτήτως αποτελέσματος, για να μην επιλέξει την οδό της παραίτησης ή της αδιαφορίας. Αν μάθει ν’ αντλεί αυτοπεποίθηση απ’ την ίδια του τη προσπάθεια, θα φοβάται λιγότερο την αποτυχία και δεν θα διστάζει ποτέ ν’ ακολουθεί το ένστικτό του.
Το κοουτσάρισμα
Σε όλη αυτή την διαδικασία του να εμφυσήσουμε στο παιδί μας θάρρος και έμφυτο κίνητρο για προσπάθεια, ίσως χρειαστεί να κάνουμε ένα είδος διαχείρισης, ακόμη και να του εμπνεύσουμε με κάποιον τρόπο όσα θέλουμε να εφαρμόσει. Αν αυτό ακούγεται σαν τη δουλειά ενός κόουτς είναι επειδή, καμιά φορά, μπορεί να είναι κι έτσι. Η επιλογή κατάλληλων παραδειγμάτων απ’ την προσωπική ή ιστορική εμπειρία, η εμψυχωτική ρητορική και η υιοθέτηση από μέρους μας απλοϊκών, αλλά συχνά, αποτελεσματικών αποφθεγμάτων μπορεί να κρατήσει το παιδί στην πορεία που θέλουμε και του δώσει το έναυσμα να γίνει πιο ατρόμητο.
Η κλίση του παιδιού είναι σημαντική
Βεβαίως, ότι και αν δοκιμάσει να κάνει ένα παιδί, το καλύτερο είναι βρει με τον καιρό εκείνο που αγαπά και πιθανότατα είναι συμβατό με τα ταλέντα του, ώστε η προσπάθειά του να το οδηγεί συνεχώς πιο πέρα και να του δίνει ψυχική ευχαρίστηση εκτός από την ικανοποίηση της θετικής δράσης. Για να συμβεί αυτό, δεν είναι ανάγκη να πιέσετε τα πράγματα. Έχετε, όμως, τα μάτια σας ανοιχτά για να δείτε τι αρέσει στο παιδί και ποια πράγματα το γοητεύουν, κλείνοντας την πόρτα στις δικές σας εμμονές για το μέλλον του, επαγγελματικό ή καλλιτεχνικό...