Διατηρείτε την ψυχραιμία σας
Υπάρχει μια περίοδος στη ζωή κάθε παιδιού που αρχίζει να αποκολλάται από εσάς και να ανεξαρτητοποιείται, κατά κάποιον τρόπο, αναπτύσσοντας τα δικά του χαρακτηριστικά. Μέρος αυτής τη διαδικασίας μπορεί να είναι η εκφορά της γνώμης του με τρόπους που μοιάζουν να πηγαίνουν κόντρα στη δική σας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, μείνετε ψύχραιμοι και μην αντιδράτε σα να έχετε θιχτεί απ’ την «ανταρσία» του παιδιού σας. Είστε ο ενήλικας και ο γονιός και, συνεπώς, έχετε το πάνω χέρι στην κουβέντα και μπορείτε να την κατευθύνετε όπως θέλετε. Μην αγνοείτε το παιδί, εξηγείστε του ήρεμα, με απλά και καθαρά λόγια, για ποιο λόγο κάνει λάθος ή γιατί διαφωνείτε μαζί του. Αν συνεχίσει να σας πηγαίνει κόντρα, δώστε του τον τελευταίο λόγο και προχωρήστε σε κάτι άλλο, αφήνοντας την διαφωνία να ξεθυμάνει μόνη της.
Μην του επιτρέπετε να φορτίζει την ατμόσφαιρα
Αν το παιδί σας επιλέξει να γίνει ενοχλητικά αντιδραστικό σε κάποια κοινωνική εκδήλωση, ένα οικογενειακό τραπέζι ή μια γιορτή στο σπίτι, τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μην μονοπωλήσει την προσοχή με αρνητικό τρόπο και χαλάσει την ατμόσφαιρα για όλους. Διερευνήστε την πηγή αυτής της συμπεριφοράς και αν π.χ. βρείτε ότι δεν θέλει να συμμετέχει σ’ αυτό που συμβαίνει δώστε του την επιλογή να κάνει κάτι άλλο, που ξέρετε ότι του αρέσει και το απορροφά.
Σε καμία περίπτωση μη θεωρήσετε ότι πρέπει να του επιβληθείτε μπροστά στους υπόλοιπους, «τσαλακώνοντας» τη γνώμη του, γιατί έτσι θα πέσετε στην «παγίδα» του. Αφήστε το να πει αυτό που θέλει και αφού δει ότι το ακούσατε, αλλάξτε θέμα. Αν επιμείνει, πάρτε το παραδίπλα, εξηγήστε του ότι η γνώμη του είναι σεβαστή, ρωτήστε το αν θέλει να κάνει κάτι άλλο και ξεκαθαρίστε ότι η προηγούμενη συμπεριφορά του μπορεί να επιφέρει δυσάρεστες συνέπειες.
Μη νιώθετε ότι απειλείστε
Επειδή οι γονείς συνηθίζουν τα πρώτα χρόνια να έχουν εκείνοι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το τι θα κάνει και πώς θα ερμηνεύει τον κόσμο το παιδί τους, μπορεί, τη στιγμή που εκείνο θα τους «βγάλει γλώσσα», να νιώσουν ότι αυτός ο έλεγχος αρχίζει να χάνεται. Δεν είναι, όμως, έτσι. Ένα παιδί μπορεί να λέει διάφορα πράγματα που ακούει εδώ κι εκεί, όχι πάντα για να σας πάει κόντρα, αλλά και για να σας δείξει ότι σχηματίζει τη δική του προσωπικότητα και να τεστάρει απόψεις πριν τις υιοθετήσει.
Συζητήστε μαζί του χωρίς να το αποπάρετε ή να σνομπάρετε τη γνώμη του. Μάθετε από πού πηγάζει και, αν διαφωνείτε, δώστε του να καταλάβει το γιατί. Δώστε του χρόνο να εκφραστεί ολοκληρωμένα και να σκεφτεί τι ακούγεται σωστό και τι όχι σε σχέση με τη δική σας εκδοχή. Καλλιεργήστε, τέλος, ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει το παιδί να σας μιλά, ακόμη και αν γνωρίζει ότι θα διαφωνήσετε. Θα μπορείτε, έτσι, να ξέρετε ανά πάσα στιγμή τι τρέχει στο μυαλουδάκι του και από που επηρεάζεται όταν είναι έξω απ’ το σπίτι.