Διαίρει και βασίλευε
«Όταν θέλετε να μοιράσετε στα παιδιά το ίδιο πράγμα, π.χ. ένα μπισκότο, αφήστε το ένα να το χωρίσει στα δύο και το άλλο να επιλέξει ποιο κομμάτι θα πάρει. Έτσι –επειδή θα έχει υπάρξει δικαιοσύνη στους «ρόλους»- θα γλυτώσετε την γνωστή γκρίνια της ‘αδικίας’, ενώ ίσως εκτιμήσουν τα παιδιά και την αξία του μοιράσματος.
Θερμοστάτης και όχι θερμόμετρο
«Να θυμάστε πάντα ότι εσείς θέτετε τον ‘τόνο’ στο σπίτι. Αν εσείς φωνάζετε συνέχεια, το ίδιο θα κάνουν και τα παιδιά. Όσο πιο σιγά και ήρεμα τους μιλάτε, τόσο πιο χαμηλούς τόνους θα έχουν και εκείνα.»
In English, please!
«Καθώς το μωρό σας θα μεγαλώνει και θα καταλαβαίνει πλέον ΤΑ ΠΑΝΤΑ, θα συνειδητοποιήσετε ότι κάποιες συζητήσεις δεν μπορούν πλέον να γίνονται μπροστά του. Καιρός, λοιπόν, να φρεσκάρετε τα αγγλικά σας!»
Μειώστε τη ζάχαρη
«Μη δίνετε συνέχεια στα παιδιά σας τροφές που περιέχουν ζάχαρη, ειδικά από το απόγευμα και μετά. Είναι ο βασικός λόγος που υπερ-διεγείρονται και δεν μπορούν να ηρεμήσουν με τίποτα.»
Ο κανόνας του 1-2-3
«Αφού θέσετε την ‘απειλή’ της επίπτωσης στο 3, ξεκινήστε να μετράτε. Π.χ. Αν δεν έρθεις να φύγουμε μέχρι το 3, δεν θα δεις ταινία το βράδυ. Ένα… Δύο… (στο σημείο αυτό θα έχει ήδη έρθει). Δεν ξέρω γιατί, αλλά στα περισσότερα παιδιά πιάνει!»
Επιλέγετε τις μάχες σας
«Υπάρχει ένα αναπτυξιακό στάδιο, στη ζωή του παιδιού, το οποίο περιλαμβάνει τρομερή γκρίνια και αντιδραστικότητα –αυτό συνήθως είναι γύρω στα 5. Επειδή, όμως, δεν είναι δυνατόν να τσακώνεσαι με το παιδί όλη μέρα και κάθε μέρα –αλλά ούτε και να παραδίδεις τα όπλα με την πρώτη γκρίνια, η λύση είναι να επιλέγεις τις μάχες σου. Για παράδειγμα, ας φορέσει παντελόνι και από πάνω φούστα στο σχολείο! Δεν πειράζει! Θα υποστεί μόνο του τις συνέπειες, χωρίς την δική σου εμπλοκή.»
Μικρές εκπληξούλες
«Στην τσάντα μου έχω πάντα ένα βιβλιαράκι με σελίδες για ζωγραφική και ασκήσεις, καθώς και ένα μικρό τσαντάκι με μικρούς μαρκαδόρους και ξυλομπογιές. Έχουν αποδειχτεί σωτήρια σε στιγμές που είμαστε κάπου έξω και η κόρη μου, λόγω βαρεμάρας, αρχίζει να κάνει τρέλες!»
Μην ξεχνάτε ποτέ την ηλικία τους
«Ο μόνος τρόπος για να συγκρατείτε τα νεύρα σας κάθε φορά που η υπομονή σας εξαντλείται είναι να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας πόσων ετών είναι το παιδί σας και ότι μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών ο εγκέφαλος του παιδιού δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί πλήρως. Μην έχετε, λοιπόν, τις απαιτήσεις που θα είχατε από έναν ενήλικα.»
Τα άγια μωρομάντηλα
«Όσο κι αν έχει μεγαλώσει το παιδί σας, να έχετε πάντα μαζί σας μωρομάντηλα. Πάντα.»