Η Lesley, στην ηλικία των 21 ετών, για πρώτη φορά φοράει μπικίνι και, σπάζοντας τους φραγμούς με τους οποίους είχε μάθει να ζει, φωτογραφίζεται και γενναία μοιράζεται στο Facebook τόσο τη φωτογραφία, όσο και την ιστορία της.
«Πέρασα τα τελευταία 18 χρόνια της ζωής μου περιμένοντας.
Κάλυπτα το σώμα μου και το έκρυβα. Έλεγα στον εαυτό μου, ότι μια μέρα θα μπορέσω τελικά να αφήσω τους άλλους να δουν το σώμα μου. Κάποτε, όταν θα ήμουν «αρκετή», θα έκανα όλα όσα ονειρευόμουν. Όταν θα ήμουν αρκετά λεπτή, αρκετά χαρούμενη, με αρκετή αυτοπεποίθηση. Όταν το σώμα μου θα ήταν όπως «πρέπει».
Πολέμησα το σώμα μου σε κάθε μου βήμα, ντροπιασμένη πάντα και σιωπηλή.
Όταν ήμουν τριών, οι συμμαθητές μου με ρωτούσαν γιατί ήμουν τόσο πιο παχιά απ’ αυτούς.
Όταν ήμουν επτά, είπα ψέματα στην υπεύθυνη κυρία των Παρατηρητών Βάρους, γιατί ήθελα απελπισμένα να λάβω μέρος στις συναντήσεις μεσήλικων γυναικών που προσπαθούσαν να χάσουν λίγα κιλά.
Όταν ήμουν εννιά, πήγα σε camp αδυνατίσματος και έκατσα στην ουρά για να βγάλω την «πριν» φωτογραφία.
Όταν ήμουν έντεκα, ένας χειρουργός έκοψε κι έραψε το στομάχι μου και μου είπε πόσο χαρούμενη θα γίνω τελικά. Ήμουν ο νεαρότερος άνθρωπος που υπεβλήθη σε επέμβαση μείωσης βάρους.
Όταν ήμουν δεκαπέντε, ξεκίνησα να αυτοτραυματίζομαι. Πίστευα ότι μου αξίζει.
Όταν ήμουν είκοσι, έχασα το μισό μου βάρος σε εννιά μήνες και η αξία της κάθε μέρας εξαρτιόταν αποκλειστικά από τον αριθμό που έδειχνε η ζυγαριά σε σχέση με την προηγούμενη ημέρα.
Και τότε βαρέθηκα να περιμένω.
Οπότε, τώρα είμαι εικοσιενός και αγόρασα το πρώτο μου μπικίνι. ΤΟ ΠΡΩΤΟ.
Μπορείτε να τα δείτε όλα. Περίεργα εξογκώματα και δίπλες από λίπος. Κρεμασμένο δέρμα που περισσεύει. Ραγάδες, κυτταρίτιδα, σημάδια από επεμβάσεις και από αυτοτραυματισμούς.
Θέλω να μάθω να αγαπώ κάθε μέρος του εαυτού μου –όχι μόνο εκείνα που έχω μάθει ότι είναι «αποδεκτά». Γιατί, το μυστικό είναι, ότι ήμουν πάντοτε «αρκετή». Το ίδιο κι εσείς.»
Πηγή: cosmopolitan.com