Η πρώτη φορά που αρρωσταίνει
Έχετε διαβάσει τα σχετικά βιβλία, έχετε συμβουλευτεί το γιατρό και τη μητέρα σας, ξέρετε καλά τι πρέπει να κάνετε και σε ποιον να τηλεφωνήσετε. Και όμως, η πρώτη φορά που το μικρούλι σας ανεβάζει πυρετό και τρέμει μέσα στα χέρια σας περιμένοντας από εσάς να το ανακουφίσετε δεν μπορεί να συγκριθεί με κανενός είδους αγωνία.
Η πρώτη φορά που βάζει τα κλάμματα σε δημόσιο χώρο
Όταν στέκεται ήρεμο στο καροτσάκι του, μασουλώντας την πιπίλα του και χαζεύοντας τον κόσμο με τα ορθάνοιχτα ματάκια του, είναι χαρά Θεού για σας και για τους γύρω σας. Όταν, πάλι, αρχίζει τις τσιρίδες χωρίς προφανή λόγο, ίσως νιώθετε τη θέση σας δυσχεραίνεται λεπτό με το λεπτό, όσο δεν καταφέρνετε να το ηρεμήσετε. Σύντομα μαθαίνετε πως να αντιμετωπίζετε τέτοιες “κρίσεις”, την πρώτη φορά όμως, θέλετε ν΄ανοίξει η γη να σας καταπιεί.
Η πρώτη φορά που το αφήνετε στη φροντίδα κάποιου άλλου
Έχει περάσει αρκετός καιρός απ’ τη γέννα και η ζωή σας έχει προσαρμοστεί στη δική του, οι ανάγκες του έχουν γίνει προτεραιότητα και κάθε λεπτό της μέρας σκέφτεστε το τάδε ή το δείνα ενδεχόμενο, πριν το πάρετε στην αγκαλιά σας για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι εντάξει. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει να ξεσκάσετε κι εσείς κι αποφασίζετε να το αφήσετε στα χέρια κάποιου άλλου, για λίγες ώρες μόνο. Εύκολο να το λέτε, δύσκολο να το κάνετε κι έτσι, το μυαλό σας μένει πίσω και το μάτι σας δεν ξεκολλά απ’ το τηλέφωνο.
Η πρώτη φορά που αντιμιλάει
Το έχετε πάρει απ’ το χεράκι και το έχετε καθοδηγήσει στα πρώτα δειλά βήματα της ζωής του, υπηρετώντας τις ανάγκες του, αλλά μαθαίνοντάς του ταυτόχρονα, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις δικές σας αρχές. Έρχεται, όμως, η στιγμή που το παιδί αποκτά δική του θέληση και ανακαλύπτει ότι μπορεί ακόμη και να σας πάει κόντρα, αν θέλει. Εκείνη η πρώτη του αντίδραση, είναι και η πρώτη γεύση από μία σχέση που δεν υφίσταται χωρίς τις κόντρες της.
Η πρώτη φορά που πηγαίνει σχολείο
Μέχρι εκείνη τη στιγμή είστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την ανατροφή και τη φροντίδα του, γνωρίζετε τα χούγια και τις προτιμήσεις του κι έχετε βρει τον τρόπο να πλάθετε λίγο-λίγο τον χαρακτήρα του. Η δουλειά σας δεν έχει πάει στράφι, όμως την πρώτη μέρα που το βλέπετε να επιστρέφει απ’ το σχολείο είτε με ενθουσιασμό είτε με κλάμματα, αντιλαμβάνεστε απότομα ότι η διαμόρφωσή του δεν περνά πια μόνο απ’ το χέρι σας.
Η πρώτη φορά που ρωτά για το σεξ
Καθώς τα ερεθίσματα που λαμβάνει ξεφεύγουν απ’ τον απόλυτο έλεγχό σας, πόσο μάλλον στην γεμάτη από “μίντια” εποχή μας, είναι όλο και πιο πιθανό να σας ρωτήσει για πράγματα που δεν είναι ο καιρός τους ν’ απαντηθούν. Στην πορεία μαθαίνετε να παρακάμπτετε τέτοιου είδους παγίδες μέχρι να φτάσει στην κατάλληλη ηλικία. Δεν υπάρχει κανείς, όμως, να μην πιαστεί απροετοίμαστος απέναντι σ’ εκείνη την πρώτη, πρόωρη απορία.
Όταν πεθαίνει κάποιος απ’ τους παππούδες
Η ζωή ενός γονιού με το παιδί του είναι γεμάτη από πρωτόγνωρες έννοιες που πρέπει να κατανοήσει ο ίδιος, αλλά και να εξηγήσει σ’ εκείνο. Την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ένα παιδί την πρωτογνωρίζει, συνήθως, με το θάνατο ενός απ’ τους παππούδες. Ο συνδυασμός της προσωπικής θλίψης ή εκείνης του συντρόφου και της διαχείρησης του αντίκτυπου στο παιδί, είναι μία λεπτή υπόθεση και απαιτεί ψυχραιμία σε στιγμές που ίσως και να μην περισσεύει.
Η πρώτη φορά που ξενυχτά με την παρέα του
Το παιδί σας μεγαλώνει πιο γρήγορα απ’ ότι φανταζόσασταν, κοινωνικοποιείται όλο και πιο έντονα κι η μέρα έρχεται που ζητά την άδειά σας να ξενυχτίσει με την παρέα του. Με ανάμικτα τα συναισθήματα της περηφάνειας και της αμφιβολίας, του τη δίνετε γνωρίζοντας καλά ότι, αυτή την πρώτη φορά, τουλάχιστον, θα ξενυχτίσετε κι εσείς μαζί του με το μάτι και το αυτί στραμμένα στην εξώπορτα.
Η πρώτη του αποτυχία
Είτε συμβεί σε εξετάσεις του σχολείου είτε σε κάποια αθλητική ή άλλου είδους ανταγωνιστική δραστηριότητα, όσο "ατσίδα" κι αν είναι το παιδί σας, θα έρθει κάποια στιγμή που θα βιώσει την ήττα ή την αποτυχία. Καθώς θα το βλέπετε να κλαίει και θα του λέτε αυτά που πρέπει, πως “τα έχει αυτά η ζωή”, “η προσπάθεια είναι που μετράει” και “την άλλη φορά θα τα πάει καλύτερα”, θα κλαίτε κι εσείς από μέσα σας και θα προβάλλετε στο κεφάλι σας αυτή την “άλλη φορά” σαν μονόλεπτο ριμέικ των “δρόμων της φωτιάς”.