1. Να έχεις να νιώσεις ξεκούραστη από πριν το μαιευτήριο, να κλείνουν τα μάτια σου και να κουτουλάς από τη νύστα, από το πρωί που ξυπνάς μέχρι το βράδυ που κοιμάσαι. Και παρ' όλ' αυτά, να είσαι περιέργως χαμογελαστή και ευδιάθετη.
2. Να μην μπορείς να σηκωθείς το πρωί απ' το κρεβάτι από την κούραση και ταυτόχρονα να μην μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ από τις έννοιες. Να περνάς τις μέρες σου νυστάζοντας και τα βράδια σου ξαγρυπνώντας!
3. Να σηκώνεσαι μέσα στο βράδυ -χωρίς λόγο- και να «τσεκάρεις» πως είναι το μωρό, αν είναι σκεπασμένο το παιδί, αν όλα βαίνουν καλώς.
4. Να είσαι εκνευρισμένη, κουρασμένη, θυμωμένη και απογοητευμένη, να έχεις μια πολύ κακή μέρα και, στο τέλος της, όταν τα κοιτάζεις να κοιμούνται και τους δίνεις γλυκά φιλιά να σου περνούν όλα!
5. Να σκέφτεσαι 32 φορές την ημέρα «Τι όμορφο που είναι!», αλλά να μην το λες και τις 32 γιατί το ξέρεις ότι δεν είναι σωστό να είσαι μαμά-κουκουβάγια.
6. Να τρέχεις σαν την τρελή το πρωί να ετοιμάσεις το πρωινό, το κολατσιό, τα ρούχα και τις τσάντες των παιδιών, να φωνάζεις πανικόβλητη «Πάμε να φύγουμε!» και μετά να έχεις τύψεις που φώναξες και στο αυτοκίνητο να τους βάζεις την αγαπημένη τους μουσική.
7. Να κοιτάζεις με λατρεία κάθε σημείο του μικρού σώματος που εσύ έφτιαξες μέσα στην κοιλιά σου. Να περιεργάζεσαι το πρόσωπο, τα χέρια, τα μαλλιά, κάθε σημείο και κάθε ατέλεια και να τα βρίσκεις όλα θεσπέσια.
8. Να είσαι μαμά σημαίνει να ακούς ησυχία και, αντί να χαίρεσαι, να ανησυχείς ότι κάτι μυστηριώδες και ύπουλο σκαρώνει το μικρό σου (και σχεδόν πάντα να έχεις δίκιο).
9. Να λες πιο συχνά «Πού είναι η άλλη κάλτσα/παπούτσι/παντόφλα» παρά «Σ' αγαπάω».
10. Να θες να μείνεις μόνη έστω για μία ώρα και, όταν τελικά τα καταφέρνεις, να νιώθεις ένα μικρό τσίμπημα έλλειψης και ανησυχίας (γιατί, στην πραγματικότητα, αυτό το παιδί σε έχει κάνει λίγο παλαβή).
11. Να λες «γιατί έτσι!» ή «γιατί το λέω εγώ» ή «περίμενε να γυρίσει ο πατέρας σου και θα δεις» και μετά να συνειδητοποιείς ότι ακούγεσαι ίδια η μάνα σου.
12. Να είσαι μαμά σημαίνει να αντιλαμβάνεσαι ότι η μαμά σου ήταν κι αυτή ένας κανονικός, ολοκληρωμένος άνθρωπος με παρελθόν, ανάγκες, ανησυχίες και πολλή, πολλή αγωνία για εσένα. Να θυμάσαι και να εκτιμάς κάθε μικρή και μεγάλη συμβουλή της. Να λες κι εσύ, γιατί ήρθε η δική σου σειρά, «όταν κάνεις παιδιά θα με καταλάβεις».
13. Να συνειδητοποιείς πόσο ελλιπείς είναι οι γνώσεις σου σε κάθε σχεδόν γνωστικό τομέα, όταν πρέπει να βοηθήσεις τα παιδιά με τα μαθήματα του σχολείου.
14. Να μην μπορείς -με τίποτα!- να λύσεις το αιώνιο μυστήριο: «Πού είναι η δεύτερη κάλτσα;».
15. Να μην μπορείς να λύσεις -με τίποτα!- τον αιώνιο γρίφο: «Τι να μαγειρέψω σήμερα;» και όταν τους ρωτάς, να σου λένε «Φτιάξε ό,τι θες, δεν έχω πρόβλημα» κι εσύ να φτιάχνεις ό,τι θες (αφού δεν έχουν πρόβλημα), αλλά να τρώνε τελικά τοστ (γιατί μάλλον είχαν).
16. Να αγαπάς με έναν τρόπο που δεν ήξερες ότι μπορούσε να αγαπήσει κάποιος. Να παράγεις τέτοια ποσότητα αγάπης και στοργής που σε εκπλήσσει καθημερινά.
17. Να μαθαίνεις, να εκπλήσσεσαι, να ξαφνιάζεσαι, να κάνεις κάθε μέρα λάθη. Να μην έχεις ιδέα τι κάνεις, να λειτουργείς από ένστικτο, να βάζεις τα δυνατά σου και να ελπίζεις για το καλύτερο!
18. Να μυξοκλαίς πιο συχνά από πριν γίνεις μαμά. Να δακρύζεις με γλυκερές διαφημίσεις, να βουρκώνεις βλέποντας το μωρό σου να περπατάει για πρώτη φορά και να μην μπορείς να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου στις σχολικές γιορτές.
19. Να... γνωρίζεσαι από την αρχή με τον άντρα που επέλεξες. Να τον βλέπεις να μετατρέπεται από ξέγνοιαστος σύζυγος σε αγχωμένο, τρυφερό, δοτικό μπαμπά και η αγάπη σου να πολλαπλασιάζεται.
20. Να συνειδητοποιείς όλα αυτά τα μεγαλόστομα, βαθυστόχαστα πράγματα που κατά καιρούς διάβαζες αληθεύουν: «είμαστε ένα τίποτα», «ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από εσένα», «η ζωή είναι πολύ εύθραυστη», «ζούμε μόνο μία φορά», «τα παιδικά χρόνια τα ζούμε μία φορά» και πολλά, πολλά ακόμη...