«Ολόκληρη η πραγματικότητα έχει ως εξής.
Έχω υποστηρίξει πολλές φορές ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο να είσαι η Superwoman και στο να είσαι μαμά. Αναλαμβάνουμε τόσες πολλές δουλειές ταυτόχρονα, που μόνο ένας υπερήρωας θα μπορούσε να τις ολοκληρώσει.
Το να αναθρέφεις ένα παιδί ελπίζοντας ότι μεγαλώνοντας αυτό θα γίνει ο καλύτερος δυνατός άνθρωπος, είναι η δυσκολότερη δουλειά στον κόσμο. Αν προσθέσεις επίσης το να διευθύνεις τη δική σου επιχείρηση, να είσαι σύζυγος, αλλά να πρέπει να προβλέψεις και λίγο χρόνο για τον εαυτό σου, αυτό σε κάνει τη Σούπερ-Μαμά.
Πέρυσι, συνειδητοποίησα ότι τα έκανα όλα αυτά, εκτός από το να αφιερώνω χρόνο στον εαυτό μου. Έτσι, αποφάσισα να δημιουργήσω μία εθελοντική ομάδα, για να τρέξουμε στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης. Αφού τερμάτισα, συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε κάτι που να μην μπορώ να πετύχω. Έτρεξα 26,2 μίλια, κρατώντας ταυτόχρονα όρθιο ένα νοικοκυριό με τέσσερα παιδιά, την επιχείρησή μου, και προνοώντας χρόνο για τον σύζυγό μου, που έχει ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα.
Ο Μαραθώνιος ήταν στις 2 Νοέμβρη, κυριολεκτικά 2 μέρες μετά το δικό μας Halloween. Έπρεπε να εξασφαλίσω ότι θα το γιορτάζαμε με τον παραδοσιακό τρόπο (κάθε χρόνο υποδεχόμαστε γύρω στα 1000 παιδιά που σταματούν μασκαρεμένα στο σπίτι μας για κέρασμα) και φροντίσαμε όλοι να φοράμε τα κοστούμια μας! Την επόμενη μέρα, αφού καθάρισα το σπίτι μας που είχε θέμα από την παιδική ταινία Frozen, έφυγα με την οικογένειά μου για τη Νέα Υόρκη, ώστε να συμμετάσχω στο Μαραθώνιο το επόμενο πρωί.
Ο άντρας μου, με περίμενε στη γραμμή του τέλους με μία κάπα. Ήξερα ότι μπορώ να τη φορέσω με περηφάνεια! Η αποστολή είχε ολοκληρωθεί. Είχα σταθεί δυνατή να χειριστώ το δύσκολο έργο του να είμαι ταυτόχρονα μαμά, σύζυγος, επιχειρηματίας και να έχω αφιερώσει και χρόνο στον εαυτό μου!
Οι μαμάδες δεν έχουν την πολυτέλεια να αρρωσταίνουν.
Υπάρχουν βέβαια και μέρες που μπορεί να αρρωστήσω και να χρειαστεί να φωνάξω για βοήθεια. Οι μαμάδες δεν έχουν την πολυτέλεια να αρρωσταίνουν, γιατί είμαστε αυτό που κάνει την ημέρα να κυλάει ρολόι. Αν σταματήσουμε να είμαστε εκεί, τότε ποιος θα μαζέψει το χάος;
Θα το λάτρευα να μπορώ να μείνω στο κρεβάτι για λίγες μέρες όταν αρρωσταίνω και μακριά από τη δουλειά, όπως ακριβώς κάνουν τα παιδιά μας όταν πιάνουν γρίπη. Τα περικλείουμε με τόση αγάπη, τα ταϊζουμε κοτόσουπα και τα ντύνουμε με «χουχουλιάρικες» πυτζάμες. Μόλις συνέλθουν, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε εξαντλημένες, οι δουλειές στο σπίτι έχουν μείνει πίσω, και ότι είμαστε οι επόμενες στη σειρά που θα «κολλήσουμε» γρίπη αλλά χωρίς να λάβουμε την ίδια φροντίδα! Πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε όρθιες. Δεν θα ξεχάσω πέρσι που αυτός ο ιός της 24ωρης γαστρεντερίτιδας χτύπησε και το δικό μας το σπίτι, και όλα τα παιδιά ένα-ένα, πέρασαν από μία μέρα κάνοντας εμετό, με τη μαμά να τρέχει από πίσω για να καθαρίζει παντού. Την τέταρτη μέρα, φροντίζοντας το τελευταίο παιδί, διαπίστωσα ότι το στομάχι μου άρχισε να γουργουρίζει. Ήξερα τι με περίμενε κατά τις 11 το βράδυ.
Αρρώστησα την κατάλληλη αυτή στιγμή που έπρεπε να κοιμάμαι δίπλα στην τουαλέτα και να σηκωθώ στις 6 το πρωί για να τελειώσω τη στολή του γιου μου για το μασκάρεμα που είχαν στην τάξη του στο προνήπιο. Δεν υπήρχε καμία αλλαγή στα σχέδια, οπότε η μέρα έπρεπε να προχωρήσει κανονικά.
Ίσως οι διακοπές να είναι η ύπουλη πηγή αδυναμίας μας.
Κάθε υπερήρωας έχει μία ύπουλη πηγή αδυναμίας. Για τον Σούπερμαν, είναι ο κρυπτονίτης. Για τις μαμάδες, είναι οι διακοπές. Στις διακοπές βρίσκω τον εαυτό μου υπερβολικά αγχωμένο, εκνευρισμένο και συναισθηματικό. Ως μαμάδες, προγραμματίζουμε τις γιορτές, όχι μόνο για το νοικοκυριό μας, αλλά για ολόκληρη την οικογένεια. Αν είσαι κιόλας ο οικοδεσπότης της γιορτής, τότε ο προγραμματισμός ξεκινάει εβδομάδες πριν από τη γιορτινή ημέρα.
Το να σχεδιάζεις το μενού, τη διακόσμηση, το τι θα φορέσει το κάθε παιδί και τη λίστα με τα δώρα, είναι όλα μέσα στη λίστα που έχεις αναλάβει. Πολλές από μας περνάμε άπειρες ώρες ετοιμάζοντας τις μέρες τον εορτών στο σπίτι μας, τις οποίες τελικά δεν ευχαριστιόμαστε γιατί είμαστε διαρκώς απασχολημένες με το να ανησυχούμε αν όλοι περνάνε καλά. Και το θέμα δεν τελειώνει στις οικογενειακές γιορτές. Έχουμε επαγγελματικές συγκεντρώσεις, φιλικές συγκεντρώσεις, και όλες τις σχολικές εκδηλώσεις των παιδιών μας. Και πρέπει πάντα να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πρέπει να μου αφιερώσω λίγο χρόνο.
Αυτό είναι το σημείο που η Σούπερ-Μαμά κάνει την εμφάνισή της και μας λέει να αφιερώσουμε μια μέρα για τον εαυτό μας στα spa, να πάμε σινεμά, να βγούμε ραντεβού με τον εαυτό μας ή να πάμε σε μάθημα γιόγκα για να αποβάλουμε όλο το στρες. Μπορείτε να πείτε στον εαυτό σας ότι του δωρίζετε αυτές τις μίνι διακοπές, με όλο τον χρόνο που έχετε αφιερώσει στο να είστε η σωστή μαμά. Το καλύτερο δώρο που θα λάβετε ποτέ!»
Ταυτιστήκατε μήπως; Ακούστε τη συμβουλή της Amber και κάντε κι εσείς πού και πού ένα έστω μικρό δώρο στον εαυτό σας, όπως αυτά τα υπέροχα δώρα που κάνετε κάθε μέρα στους γύρω σας!