«Ευχαριστώ για το ωραιότερο ταξίδι της ζωής μου
Από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα ήξερα ότι θα ξεκινούσε μαζί σου μία μεγάλη περιπέτεια. Αυτό που δεν ήξερα ήταν αν θα ήταν καλή ή κακή, αν θα ήταν σύντομη ή ατελείωτη. Τελικά, οι φόβοι μου έφυγαν λίγο καιρό μετά, όταν κατάλαβα ότι εσύ θα είσαι ο πατέρας των παιδιών μου, εσύ θα είσαι το στήριγμά μου... για πάντα! Και έτσι αρχίσαμε το μεγαλύτερο και ομορφότερο ταξίδι στη ζωή μας.
Γιατί μου στάθηκες μου όταν ήμουν έγκυος
Σ' ευχαριστώ που έτρεχες μέσα στη νύχτα για να ικανοποιήσεις όλες τις μεταμεσονύκτιες λιγούρες μου. Σ' ευχαριστώ που, όταν ήσουν στη δουλειά, με έπαιρνες κάθε δύο λεπτά τηλέφωνο για να δεις αν είμαι καλά. Που ήσουν δίπλα μου σε όλα τα ραντεβού με τον γιατρό και που ανέχτηκες κάθε περιέργειά μου, αυτούς τους εννέα μήνες. Αλλά, πάνω απ' όλα, σ' ευχαριστώ γιατί μου κράταγες το χέρι όταν ήρθε η ώρα να συναντήσουμε τον πρώτο σημαντικότερο άνθρωπο στη ζωή μας: το πρώτο μας παιδί.
Γιατί με κάνεις να γελάω καθημερινά!
Πολλές φορές η πίεση, το άγχος και η κούραση βγάζουν τον χειρότερό μου εαυτό. Ξεσπάω πάνω σου και σου μιλάω απότομα, χωρίς να φταις. Κι όμως, αντί να νευριάσεις, αντί να μου ανταποδώσεις αυτή την στιγμιαία κακία, καταφέρνεις μαγικά με μία απλή φράση, με μία αστεία γκριμάτσα ή με μία παλιά, «δική» μας ανάμνηση να με κάνεις να γελάσω. Κάποιες φορές ακόμα και ένα βλέμμα σου αρκεί. Δεν σου έχω δείξει πόσο σημαντικό είναι αυτό για μένα μέχρι τώρα. Γι' αυτό, έχω την ανάγκη να σου πω ευχαριστώ.
Γιατί δεν θεωρείς τίποτα δεδομένο
Από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε την κοινή μας ζωή, δεν θεώρησες τίποτα δεδομένο: ότι εγώ θα τα κάνω όλα, ότι θα φροντίζω το σπίτι, θα προσέχω τα παιδιά, θα... θα... θα... Όταν ήμουν τόσο κουρασμένη που δεν άντεχα να μαγειρέψω, φρόντιζες εσύ γι' αυτό, ίσως όχι πάντα με το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά πάντα με πολλή αγάπη. Όταν ήμουν άρρωστη, έπαιρνες άδεια απ΄ τη δουλειά για να φροντίσεις εμένα και τα παιδιά. Σ' ευχαριστώ που γιατί ούτε μια φορά δεν παραπονέθηκες που το σπίτι ήταν- σχεδόν πάντα- ακατάστατο.
Ευχαριστώ που έμαθες στην κόρη μας ποδόσφαιρο
Την πρώτη φορά που σας είδα να παίζετε μαζί μπάλα, ήταν και η πρώτη φορά που είδα μία σπίθα στα μάτια της κόρης μας. Ο χρόνος που πέρναγες- και που περνάς ακόμα- μαζί της ήταν και είναι πολύτιμος. Είχες τον τρόπο σου να την κάνεις να διασκεδάζει, μαθαίνοντάς της ταυτόχρονα να είναι σκληρή και εύθραυστη, ανεξάρτητη και συμπονετική- με μία λέξη τής έμαθες να είναι μοναδική- και να παραμένει ο εαυτός της! Και όλα αυτά μέσα από ένα παιχνίδι...
Σ' ευχαριστώ που μας βάζεις πάνω απ' τον εαυτό σου
Όσο αυτονόητο και αν θεωρείται, είναι κάτι που δεν κάνουν όλοι οι μπαμπάδες. Εσύ, ακόμα και σήμερα, αφήνεις τελευταίο τον εαυτό σου και προσπαθείς πρώτα να ικανοποιήσεις εμάς, να βεβαιωθείς ότι είμαστε καλά, ασφαλείς και χαρούμενοι. Και αν κάτι απ' αυτά δεν ισχύει, θα κάνεις τα πάντα για να το διορθώσεις!
Επειδή πάντα με έβρισκες όμορφη!
Ακόμα και όταν, στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, είχα πάρει είκοσι κιλά, ακόμα και όταν δεν είχα χρόνο να ξυρίσω τα πόδια μου, να κάνω μπάνιο ή να βαφτώ, εσύ μου υπενθύμιζες ότι λάμπω- ότι ήμουν πιο όμορφη από ποτέ. Δεν ξέρω αν όντως το εννοούσες, αλλά ξέρω ότι ήταν πολύ σημαντικό για μένα ως γυναίκα!
Γιατί έδειξες στο γιο μας πώς να είναι σωστός άντρας
Ξέρω ότι ο γιος μας θα γίνει σωστός άντρας γιατί είχε πρότυπο εσένα. Γιατί εσύ του έδειξες ότι πρέπει να σέβεται τις γυναίκες, εσύ του έμαθες να προσπαθεί σκληρά μέχρι να πετύχει το σκοπό του και να μην το βάζει ποτέ κάτω. Εσύ του έδειξες πώς πρέπει να είναι μία σωστή οικογένεια και πώς πρέπει να είναι ο σωστός πατέρας- o πατέρας που θα γίνει και εκείνος όταν μεγαλώσει.
Για την ατέλειωτη ψυχραιμία σου...
Σ' ευχαριστώ που όταν αγχωνόμουν και τριγυρνούσα μέσα στο σπίτι χωρίς να ξέρω τι να κάνω, εσύ ήσουν πάντα, ή έδειχνες πάντα, ψύχραιμος. Στις δύσκολες καταστάσεις ήσουν δίπλα μου και με καθησύχαζες και, βλέποντάς σε έτσι, έπαιρνα κουράγιο και δύναμη να ξεπεράσω όποια δυσκολία και αν ήταν αυτή.
Σ' ευχαριστώ που είσαι ο πατέρας των παιδιών μου
Μα πάνω απ' όλα, σ' ευχαριστώ που είσαι ο πατέρας των παιδιών μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλον στην θέση σου ούτε και θέλω να σκεφτώ. Ήσουν η επιλογή μου και ξέρω πως, ό,τι και αν γινόταν, πάλι θα καταλήγαμε μαζί!»