Αρχίστε με σύντομους αποχωρισμούς
Οι σύντομοι και συχνοί, μικροί σε διάρκεια αποχωρισμοί θα διευκολύνουν το παιδί να συνηθίσει την απουσία σας. Ενώ παίζει στο δωμάτιό του, δοκιμάστε να φύγετε για δύο λεπτά και έπειτα επιστρέψτε. Αν αρχίσει να κλαίει με το που φύγετε, χαϊδέψτε το, πείτε του ότι σε λίγο θα είστε και πάλι μαζί του και μετά αποχωρήστε.
Να το αποχαιρετάτε πάντα όταν φεύγετε
Αρκετοί γονείς προσπαθούν να «ξεγλιστρήσουν» από το σπίτι χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από το παιδί, νομίζοντας ότι μ' αυτό τον τρόπο εκείνο δεν θα καταλάβει την απουσία τους. Όπως επισημαίνει η νευροψυχολόγος κ. Έλενα Γιουρούκου, στην πραγματικότητα, έτσι το παιδί παίρνει το αντίθετο μήνυμα: νιώθει ότι οι γονείς του «εξαφανίζονται» χωρίς προειδοποίηση και αισθάνεται ότι δεν μπορεί να τους εμπιστευτεί. Αν, μάλιστα, ξαφνικά αντικρίσει τον παππού, τη γιαγιά ή κάποιο άλλο πρόσωπο που τα κρατάει, το άγχος του θ' αυξηθεί.
Γι' αυτό, πριν φύγετε φροντίστε να το πάρετε αγκαλιά, να το φιλήσετε και να το αποχαιρετήσετε κανονικά, λέγοντάς του πόσο το αγαπάτε και ότι σύντομα θα είστε πάλι δίπλα του!
«Γνωρίστε» του τον περίγυρό σας
Το άγχος του αποχωρισμού βασίζεται στην αίσθηση που αποκτούν τα παιδιά ότι, αν φύγουν από δίπλα οι γονείς τους, είναι μόνα σ' έναν άγνωστο κόσμο. Για να μειώσετε το αίσθημα του αγνώστου, βοηθήστε το να κοινωνικοποιηθεί. Πριν ακόμα αρχίσετε να λείπετε τακτικά απ' το σπίτι, φέρτε το σ' επαφή με τα άτομα που θα το προσέχουν όταν λείπετε, και... γνωρίστε το στους φίλους σας. Έτσι, σταδιακά θα συνηθίζει τα καινούρια πρόσωπα που βλέπει και θ' αρχίσει να αισθάνεται άνετα μαζί τους, ακόμα και αν εσείς δεν είστε εκεί.
Δώστε του το αγαπημένο του αντικείμενο
Τα παιδιά αισθάνονται μεγάλη ασφάλεια όταν έχουν δίπλα τους κάποιο από τα αγαπημένα τους αντικείμενα. Γι' αυτό, πριν αποχωρήσετε, σιγουρευτείτε ότι το αγαπημένο του αρκουδάκι ή η κουβέρτα που δεν θέλει ν' αποχωρίζεται ποτέ, είναι δίπλα του. Η «επαφή» με αντικείμενα που γνωρίζουν και που αισθάνονται κοντά τους θα τα καθησυχάσει και θα μειώσει αισθητά το άγχος του αποχωρισμού.
Προσπαθήστε να βγαίνετε έξω ταυτόχρονα
Μία τακτική που μπορείτε να εφαρμόζετε λιγότερο συχνά αλλά που βοηθάει στη μείωση της ανασφάλειας και του άγχους του παιδιού, είναι να βγαίνετε και οι δύο έξω. Όταν φεύγετε από το σπίτι, φροντίστε να φεύγει και εκείνο, εφόσον αυτό είναι εφικτό! Κανονίστε να πάει μία βόλτα με το άτομο που θα το προσέχει. Ο αποχωρισμός έτσι θα γίνει πολύ ευκολότερος γιατί και εκείνο θα είναι έξω και θ' απασχολείται με κάτι άλλο, χωρίς να σκέφτεται συνεχώς ότι του λείπετε.
Απλώς, φροντίστε να κάνετε σαφές το ότι αποχωρείτε. Διαφορετικά, αν γυρίσει σπίτι και δεν σας δει, μπορεί να πληγωθεί περισσότερο.
Κρατήστε το απασχολημένο
Πριν φύγετε, φροντίστε το παιδί να είναι απασχολημένο με κάποια δραστηριότητα. Δώστε του τα παιχνίδια του ή αφήστε το να ξεφυλλίσει τα παραμύθια του. Όταν είστε έτοιμη, αποχαιρετίστε το χωρίς να γίνεται «δραματική». Ένα γρήγορο φιλί στο μάγουλο και ένα «σ' αγαπώ» αρκούν, αν το παιδί απασχολείται με κάτι που τον ενδιαφέρει. Μπορεί ακόμα και να μην προσέξει την απουσία σας!
Μην πανικοβάλλεστε!
Η λύση- κλειδί για ν' αντιμετωπίσετε επιτυχώς το άγχος του παιδιού, είναι να μην πανικοβάλλεστε ή, ακόμα και αν πανικοβληθείτε, να μην το δείξετε! Έτσι, μπορείτε μόνο να έκτακτης ανάγκης», απλώς θα ενισχύσετε το συναίσθημα της ανασφάλειας. Ακόμα και αν αντιδρά υπερβολικά, παραμείνετε ψύχραιμη! Πάρτε το αγκαλιά, μιλήστε του ήρεμα και καθησυχάστε το, λέγοντάς του ότι θα επιστρέψετε σύντομα.
Να το βάζετε για ύπνο
Το άγχος του αποχωρισμού μπορεί κάποιες φορές να οφείλεται στην έντονη απουσία σας. Ειδικά στην περίπτωση που ξαφνικά επιστρέψετε στη δουλειά και πλέον δεν περνάτε όλη τη μέρα μαζί , η ανασφάλεια και το άγχος του παιδιού είναι απολύτως δικαιολογημένα.
Για να μειώσετε την ανησυχία του, καθιερώστε μία καθημερινή ρουτίνα πριν κοιμηθεί: ταΐστε το, κάντε το μπάνιο και διαβάστε του ένα παραμύθι. Έτσι, θα ξέρει ότι, ακόμα και αν λείπετε αρκετές ώρες τη μέρα, θα περνάτε πάντα κάποιο χρόνο μαζί!
Όσο δύσκολο και αν είναι να φεύγετε μακριά απ' το παιδί, είναι μία απαραίτητη διαδικασία για να ωριμάσει συναισθηματικά τόσο εκείνο όσο και εσείς! Αν το παιδί είναι από μικρή ηλικία προσκολλημένο σ' εσάς, θα είναι πολύ πιο δύσκολο ν' αντιμετωπίσετε μία τέτοια κατάσταση αργότερα. Ακόμα και αν αισθάνεστε «ενοχές» ότι το εγκαταλείπετε, προσπαθήστε να καθησυχάσετε τον εαυτό σας- μόνο καλό του κάνετε με το να του μαθαίνετε να μην εξαρτάται από εσάς.