Είναι γεγονός: οι πιο δύσκολες ώρες της ημέρας περνούν βασανιστικά και το κρεβάτι φαντάζει σαν όαση στην έρημο, ακόμα και αν δεν έχεις καταφέρει ν' αλλάξεις τα σεντόνια εδώ και ένα μήνα! Όταν, όμως, τελικά ξαπλώνεις, οι ώρες του ύπνου κυλούν σαν μία σταγόνα νερό...
Να υποκριθώ ότι κοιμάμαι λίγο ακόμα
... μήπως σηκωθεί ο άντρας μου και αρχίζει να ετοιμάζει εκείνος τα παιδιά για το σχολείο; Μπα, ας σηκωθώ εγώ να γλυτώσω κι απ' το ροχαλητό του! Έτσι κι αλλιώς, θα κάνω πιο γρήγορα και, εξάλλου, μέχρι να τελειώσει, θα με τρελάνει στις ερωτήσεις.
Έχουν μείνει καθαρά ρούχα για τα παιδιά;
Ευτυχώς, έχουν από ένα καθαρό σύνολο! Μα καλά, προχτές δεν έβαλα πλυντήριο; Η μήπως ήταν την προηγούμενη βδομάδα; Δεν προλαβαίνω καν να θυμηθώ. Σήμερα πρέπει οπωσδήποτε να το βάλω στο πρόγραμμα- αφού πάω τα παιδιά στο σχολείο, γυρίσω απ' τη δουλειά, μαγειρέψω και τα ετοιμάσω για τ' Αγγλικά... Ήδη ξέρω ότι θα το ξεχάσω!
Χρειάζομαι μόνο δέκα λεπτά για να φτιάξω το πρωινό τους
Και πολλά παραπάνω για να τα πείσω να το φάνε! Αλήθεια, εγώ ούτε που θυμάμαι από πότε έχω να φάω ένα αξιοπρεπές πρωινό, πέρα από ένα μπισκότο, ένα κριτσίνι και μια γουλιά καφέ. Με τι να τους δελεάσω πάλι; Με ένα σοκολατάκι στο τέλος;
Μα καλά, πού πήγε η άλλη κάλτσα;
Πώς γίνεται κάθε φορά που έχεις μόνο πέντε λεπτά να ετοιμάσεις τα παιδιά, να χάνεται πάντα η μία κάλτσα; Και μετά... το δεύτερο παπούτσι; Την κάλτσα μπορείς να την συνδυάσεις με κάποια άλλη ή να την «καμουφλάρεις» με το παντελόνι αλλά με τα παπούτσια δεν έχεις την ίδια επιλογή!
Ευτυχώς που έχω ήδη φτιάξει το κολατσιό των παιδιών
Τους το δίνω! Μέχρι να φτάσουμε στο σχολείο, συνειδητοποιώ ότι το ένα παιδί το έφαγε στο δρόμο. Άλλες φορές το ικετεύω για μια μπουκιά και τώρα δεν μπορεί να κρατηθεί. Εκτός αυτού, προσπαθεί να «κλέψει» το κολατσιό του αδελφού του. Αναγκαστικά, θα του δώσω χαρτζιλίκι να πάρει κάτι απ' το κυλικείο. Ποιος ξέρει τι «αηδίες» θα φάει πάλι... Μήπως είμαι κακή μάνα;
Γιατί τα παιδιά μου είναι τόσο... αργά;
Όταν παίζουν, κάθονται ή πολύ απλά δεν πρέπει να ετοιμαστούν για το σχολείο, η υπερ-κινητικότητά τους είναι τρομερή. Όταν, όμως, βιαζόμαστε για να προλάβουμε την πρώτη ώρα του μαθήματος οι αργές τους κινήσεις εντυπωσιάζουν ακόμα και... χελώνες.
Θα φαίνεται αν δεν προλάβω να λουστώ για πέμπτη μέρα;
Αν λουστώ τώρα, δεν θα προλάβω να κάνω τίποτα άλλο. Τα παιδιά θ' αργήσουν για το μάθημα και ο άντρας μου θα γκρινιάζει γιατί κι αυτός θα θέλει να κάνει μπάνιο πριν τη δουλειά. Ασ' το, δεν πειράζει... Θα τα πιάσω κοτσίδα, μπορεί να μην φαίνεται τόσο πολύ η «απλυσιά» τους- έτσι ελπίζω τουλάχιστον!
Θα είμαι άνετη! Αφού τα έχω ετοιμάσει όλα από το βράδυ
Το κολατσιό για το σχολείο, το μεσημεριανό, τις τσάντες των παιδιών, τα πράγματά μου για τη δουλειά... Όλα είναι στη θέση τους! Γιατί, όμως, πάντα καταλήγω να βγαίνω εκτός προγράμματος; Μάλλον η υπερβολική οργάνωση δε μου ταιριάζει τελικά!
Μου λείπουν ήδη...
Ακόμα δεν τα έχω αποχωριστεί και ανυπομονώ ήδη για τη στιγμή που θα τα κρατήσω και πάλι στην αγκαλιά μου το βράδυ, θα τα βάλω για ύπνο και μετά θα τα κοιτάω ενώ κοιμούνται. Γιατί πολύ απλά είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω στη ζωή μου!