Προφανώς, εκ των πραγμάτων, δεν υπάρχει χρόνος πια για να συναντιόμαστε με τα κορίτσια δύο και τρεις φορές την εβδομάδα για πολύωρη κουβεντούλα. Εδώ δεν προλαβαίνουμε καν να συναντήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό μέσα στην εβδομάδα. Περνάμε μπροστά από τον καθρέφτη την Δευτέρα, κοιταζόμαστε και σκεφτόμαστε «Α! Να πρέπει βγάλω τα φρύδια μου...». Φτάνει Σάββατο και τα φρύδια έχουν γίνει καγκελόπορτες. Σταδιακά σταματάμε να προσέχουμε αν έχουμε λουστεί, αν φοράμε καθαρά ρούχα και όλο αυτό αναπόφευκτα μας «ρίχνει» ψυχολογικά, με αποτέλεσμα να χάνουμε καμιά φορά τη διάθεση και το χαμόγελό μας. Μέχρι πότε; Ποιο είναι το σημείο που πρέπει μια μαμά να πει «στοπ – τώρα θα ασχοληθώ με τον εαυτό μου»;
«Αντί να πας για μανικιούρ, δεν θα έπρεπε να περνάς αυτόν τον χρόνο με τα παιδιά σου;» -λέει μια μικρή φωνή στο κεφάλι μας. Είναι δύσκολο να κάνουμε αυτή τη μικρή φωνή να σωπάσει. Δεν πειράζει, όμως, να το προσπαθούμε μία στο τόσο. Δεν πειράζει, πότε-πότε η μαμά να φροντίζει αποκλειστικά τον εαυτό της. Της αξίζει πού και πού να...
Να βγει για έναν καφέ με τις φίλες της, ακόμα και με αυτές που δεν έχουν παιδιά. Ενίοτε, επιβάλλεται και μία βραδινή έξοδος, κατά την οποία η μαμά θα θυμηθεί πώς είναι να βάφεσαι, να φοράς τακούνια και να επιστρέφεις μόνη σου... αργά!
Να διαβάσει ένα άρθρο που την ενδιαφέρει. Όχι απαραίτητα ένα άρθρο για παιδιά, ούτε μία συνταγή, ούτε συμβουλές για την σχέση της με τον άντρα της, απλά κάτι που την ευχαριστεί και της διευρύνει τους ορίζοντες. Επιτυχία είναι δε να καταφέρει η μαμά να τελειώσει ένα βιβλίο σε ένα μήνα!
Να κάνει ένα μπάνιο που θα πάρει τον χρόνο του. Να βουλιάξει σε μια μπανιέρα γεμάτη αιθέρια άλατα, να κάνει αποτρίχωση, να βάλει μάσκα στα μαλλιά της... όλα αυτά που έκανε παλιά, όταν λάτρευε να περιποιείται τον εαυτό της.
Να κρατά το καλύτερο κομμάτι του γλυκού για τον εαυτό της! (τα παιδιά έχουν πολλά χρόνια μπροστά τους για να απολαύσουν τόσο λαχταριστά γλυκά...)
Να ζητά από τους παππούδες ή τους θείους να φιλοξενούν μία στο τόσο τα παιδιά για το βράδυ, προκειμένου να κοιμηθεί εκείνη λίγο παραπάνω το επόμενο πρωί.
Να κλειδώνει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας για να απολαύσει κάποιες προσωπικές στιγμές με το σύντροφό της, όταν τα παιδιά κοιμούνται.
Να κλειδώνει την πόρτα του μπάνιου για να κάνει επιτέλους την ανάγκη της με την ησυχία της!
Να κλείνει το κινητό της το βράδυ (αν προκύψει κάτι επείγον, υπάρχει πάντα το σταθερό. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν).
Να ακούει την εσωτερική της φωνή πριν απαντήσει «ναι» ή «όχι» σε κάτι που της ζητούν να κάνει. Και κυρίως να μη νιώθει άσχημα όταν το «όχι» της το εννοεί. Όχι, δεν μπορεί να φτιάξει ένα ταψί μπισκότα για τη γιορτή του σχολείου αυτή τη φορά –ας το κάνει φέτος μια άλλη μαμά.
Να βρίσκει χρόνο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για να κάνει γυμναστική –και αυτό είναι περισσότερο σημαντικό ίσως από όλα τα παραπάνω! Η άσκηση είναι πηγή ενέργειας, υγείας και καλής διάθεσης. Είναι από τα καλύτερα δώρα που μπορεί μια γυναίκα να κάνει στον εαυτό της, αλλά και στα παιδιά της, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα βρίσκεται 2-3 την εβδομάδα μακριά τους.
Να αγοράσει κάτι καλό για τον εαυτό της, αντί για μερικά ακόμα χαζοπαιχνιδάκια για τα παιδιά της. Δεν πειράζει αν μια φορά πάει στα μαγαζιά και δεν αγοράσει τίποτα για τα παιδιά, παρά μόνο κάτι για την ίδια.
Να γράψει! Να αφιερώσει λίγο χρόνο στο να καταγράψει σε ένα ημερολόγιο πώς νιώθει, τι σκέφτεται, τι σημαίνει για εκείνη η μητρότητα ή ακόμα και αξιομνημόνευτες στιγμές με τα παιδιά της. Τέτοια κείμενα είναι εξίσου σημαντικά με φωτογραφίες. Είναι από αυτά που θα διαβάζουν μια μέρα τα παιδιά της και θα γίνονται λίγο πιο σοφά!
Να κάνει μανικιούρ και πεντικιούρ. Όσο αστείο κι αν ακούγεται, αυτή η μία ώρα στο νυχάδικο και τα περιποιημένα και απαλά άκρα αμέσως μετά, λειτουργούν παραπάνω από αγχολυτικά.
Να θυμάται έστω μία φορά τη μέρα να κοιτάζει ψηλά στον ουρανό, να παίρνει μια βαθιά ανάσα, να χαμογελά και να λέει «Ευχαριστώ!». Η ζωή είναι ωραία και δεν κρατά για πάντα! Πρέπει να ρουφάμε κάθε στιγμή.
Να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη και να λέει δυνατά: Είσαι η ομορφότερη γυναίκα στον πλανήτη!