Ή το τελευταίο κομμάτι γλυκού ή το λίγο οικογενειακό παγωτό που έχει περισσέψει. Και το χειρότερο δεν είναι αυτό, αλλά ότι λέμε -ψέματα- στα παιδιά ότι τα έφαγαν εκείνα, αλλά δεν το θυμούνται, ή ότι χάλασε και αναγκαστήκαμε να το πετάξουμε, ή απλά... ρίχνουμε την ευθύνη στον μπαμπά! Δηλώνουμε ΕΝΟΧΟΙ. Αλλά δεν το μετανιώνουμε...
Πετάμε τις καραμέλες και τα γλυκά κεράσματα από τις σακούλες-δωράκια
Υπάρχει ένα τερατάκι στο σπίτι μας, δεν ξέρουμε πώς έχει μπει, το οποίο έρχεται κρυφά τη νύχτα και κλέβει όλες τις καραμέλες και τα γλειφιτζούρια από τα σακουλάκια που δίνουν δώρο στο παιδί μας, στα παιδικά πάρτι! Μεταξύ μας, το τερατάκι ονομάζεται «μαμά» και ο λόγος που εξαφανίζουμε όλα αυτά τα ζαχαρωτά είναι επειδή είναι άπειρα, και πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να φάει ακόμα περισσότερα από αυτά που ήδη τρώει κάθε μέρα το παιδί.
Τι κάνουμε όλη την ημέρα, στο σπίτι ή τη δουλειά
Τις ώρες που δεν είμαστε μαζί με τα παιδιά μας, είτε επειδή εργαζόμαστε, είτε επειδή είμαστε στο σπίτι ενώ εκείνα στο σχολείο, τους είναι αδύνατον να σκεφτούν τι ακριβώς κάνουμε, αν κουραζόμαστε, αν κάνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που εκείνα έχουν συνηθίσει να μας βλέπουν να κάνουμε. Το σίγουρο είναι, πάντως, πως όταν βρισκόμαστε ξανά μαζί, μας αντιμετωπίζουν σαν όλη την προηγούμενη ώρα να χαλαρώναμε σε κάποιο σπα, γεμίζοντας ενέργεια!
«Κρύβουμε» λαχανικά στα φαγητά τους
Το γεγονός ότι αρνούνται να φάνε ωμό σπανάκι ή βρασμένο μπρόκολο και ότι πιστεύουν πως η άρνησή τους αυτή γίνεται καθ'όλα αποδεκτή από εμάς, δεν σημαίνει ότι τελικά... δεν τα τρώνε! Οι περισσότερες μαμάδες προσπαθούμε με κάθε τρόπο να «κρύβουμε» λίγο σπανάκι στη σάλτσα ντομάτας των μακαρονιών, λίγο καρότο μέσα στον κιμά, ή λίγο μπρόκολο μέσα στο ραβιόλι!
Λέμε στα παιδιά ότι τα μαγαζιά είναι κλειστά όταν δεν θέλουμε να πάμε
(φωτο: haniotika-nea.gr)
Είναι από τα ψέματα που τους λέμε πιο συχνά, μαζί με το ότι κλειστή είναι και η παιδική χαρά. Η ανάγκη μας οδηγεί εκεί, όμως: Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να κοπεί «μαχαίρι» η κάθε παράλογη απαίτηση, και για όσο μας «παίρνει» ακόμα θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Υποδυόμαστε τον Άη Βασίλη και την καλή νεράιδα που παίρνει τα δοντάκια
Είναι κάτι που κάνουν όλοι οι γονείς, με μεγάλη χαρά και αγάπη!
Πηγαίνουμε μόνες για ψώνια στο σούπερ μάρκετ γιατί... το απολαμβάνουμε!
Παρουσιάζουμε στα παιδιά τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ως μία τρομερή αγγαρεία που προστίθεται στις τόσες δουλειές που έτσι κι αλλιώς έχουμε να κάνουμε, ενώ στην πραγματικότητα ο χρόνος αυτός και οι διαδρομές πάνω-κάτω στους διαδρόμους λειτουργεί μέχρι και... χαλαρωτικά!
Δεν ξέρουμε τα πάντα
Είναι ιδιαίτερα τιμητικό το γεγονός ότι, μέχρι κάποια ηλικία, τα παιδιά μας θεωρούν ότι είμαστε κινητές εγκυκλοπαίδειες. Επειδή, όμως, η εποχή των μεγάλων αμφισβητήσεων δεν θα αργήσει να έρθει, καλό είναι να μην αργήσουμε να τους αποκαλύψουμε ότι το Google είναι, στην πραγματικότητα, ο καλύτερός μας φίλος!
Τα κοιτάζουμε όταν κοιμούνται
Ποια μαμά δεν πάει να δει τα παιδιά της τα βράδια, πριν πέσει η ίδια για ύπνο; Ακροπατάμε ήσυχα-ήσυχα, τους δίνουμε ένα φιλί στο μέτωπο (ελέγχουμε και ότι αναπνέουν), τους ψιθυρίζουμε ένα γλυκόλογο στο αυτί και -αν δεν καταρρέουμε από τη νύστα- παραμένουμε σαν φύλακες άγγελοι στο προσκέφαλό τους για μερικά δευτερόλεπτα, απολαμβάνοντας τα γαλήνια πρόσωπά τους.
Ανησυχούμε για τα πάντα!
Εκείνα μπορεί να μην το έχουν συνειδητοποιήσει, όμως ανησυχούμε βαθιά, για το κάθε τι, από το αν είναι ευτυχισμένα, αν είναι πραγματικά ΕΝΤΕΛΩΣ υγιή, αν περνάνε καλά κι αν έχουν φίλους στο σχολείο, μέχρι και για τις μελανιές τους, το γεγονός ότι τρώνε τα νύχια τους και για το τι θα κάνουν άραγε στη ζωή τους. Όσο δεν το καταλαβαίνουν ότι ανησυχούμε τόσο για όλα... δεν πειράζει, ε;
Πηγή: popsugar.com