«Το έχετε δει. Στα εστιατόρια είναι εκείνο το παιδί που κάνει φασαρία και ενοχλεί τον κόσμο. Την πρώτη μέρα του σχολείου, είναι ο συμμαθητής στην τάξη του παιδιού σας που τρέχει, παίρνει σβάρνα ό,τι βρει, φωνάζει, κι εσείς σκέφτεστε: Θεέ μου, ας μην κάτσει δίπλα στο παιδί μου.
Όταν μοιράζετε τις προσκλήσεις για το πάρτι του παιδιού σας, είναι το παιδί που παρακαλάτε να μην έρθει. Στην προπόνηση του ποδοσφαίρου, είναι ο συμπαίκτης του γιου σας που σας κάνει να σκέφτεστε 'γιατί μπήκαν στον κόπο οι γονείς του να τον φέρουν; Ξεκάθαρα αδιαφορεί για την προπόνηση'. Στο σούπερ μάρκετ είναι το πιτσιρίκι που σας κάνει να σκέφτεστε ότι οι γονείς του πρέπει να το συμμαζέψουν. Υπάρχουν, όμως, πράγματα που δεν γνωρίζετε γι'αυτό το μικρό αγρίμι, αυτό το τόσο απείθαρχο παιδί...
Δεν ξέρετε ότι από τότε που ήταν 2 ετών, οι γονείς του λαμβάνουν καθημερινά σημειώματα από τον παιδικό σταθμό, τα οποία γράφουν:
«Την ώρα του παραμυθιού, το παιδί σας έτρεχε γύρω-γύρω στο δωμάτιο, αντί να κάθεται σε μία θέση.»
«Την ώρα του ύπνου, το παιδί σας έκανε φασαρία.»
«Το παιδί σας δεν ολοκλήρωσε καμία εργασία του σήμερα.»
Δεν ξέρετε ότι όταν η μαμά αυτού του παιδιού, γεμάτη ανησυχία, μοιράστηκε τα παραπάνω γεγονότα με τους πιο έμπιστους φίλους και συγγενείς της, εκείνοι της είπαν πράγματα όπως:
«Η συμπεριφορά του είναι φυσιολογική για την ηλικία του.»
«Όλα τα αγόρια είναι υπερκινητικά!»
«Είναι επειδή είναι τόσο έξυπνος -βαριέται εύκολα!»
Δεν ξέρετε ότι στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου, η δασκάλα τον έβαλε στην άκρη της σκηνής, από φόβο μην καταστρέψει την παράσταση, σχεδόν πίσω από την αυλαία, τόσο που οι γονείς του δεν κατάφεραν να βγάλουν ούτε μία αναμνηστική φωτογραφία του. Κι εκείνος, αντί να τραγουδά τα τραγούδια που είχαν κάνει πρόβα, πηδούσε πάνω-κάτω, στριφογυρνούσε γύρω από τη θέση του και έκανε περίεργες γκριμάτσες.
Δεν ξέρετε ότι στην γιορτή της αποφοίτησης από τον παιδικό σταθμό, όταν είπε στο μικρόφωνο ολόκληρη τη φράση που είχε μάθει απ'έξω, και μάλιστα καλύτερα από κάθε άλλο παιδί, η μαμά του ξέσπασε σε κλάματα, αλλά όχι από υπηρηφάνεια -από ανακούφιση.
Δεν ξέρετε ότι στο νηπιαγωγείο, απειλήθηκε με αποβολή, εξαιτίας της συνήθειάς του να τσιμπάει. Και όταν, χωρίς καν να το σκεφτεί, τσίμπησε στη μέση ένα κοριτσάκι που καθόταν μπροστά του, στη μοκέτα, εκείνη άρχισε να φωνάζει ότι προσπαθεί να δει το βρακάκι της. Και η μαμά του έπρεπε να του εξηγήσει για τα ιδιωτικά μέρη στο σώμα του καθενός, χωρίς εκείνος να έχει καμία ιδέα για τι πράγμα του μιλάει ή γιατί ήταν τόσο ανάρμοστο αυτό πού έκανε.
Δεν ξέρετε ότι οι γονείς αυτού του μικρού, απείθαρχου χούλιγκαν, δεν πίστευαν καν ότι η «ΔΕΠΥ» (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα) υπάρχει, ως διαταραχή. Αυτάρεσκα νόμιζαν ότι ήταν απλά μια δικαιολογία που είχαν βρει οι αδύναμοι γονείς των απείθαρχων παιδιών -γονείς που είτε δεν είχαν διάθεση, είτε ήταν ανίκανοι να τιθασεύσουν τα παιδιά τους.
Δεν ξέρετε ότι η μαμά του αγόρασε, διάβασε και υπογράμμισε τουλάχιστον δέκα βιβλία, και όχι μόνο για τη ΔΕΠΥ, αλλά και για το πώς να μεγαλώσεις ένα «δυναμικό παιδί», βιβλία για την πειθαρχία, για το πώς να δείξεις σε ένα τέτοιο παιδί ότι το αγαπάς. (Μήπως δεν του έδειχνε αρκετή αγάπη και γι'αυτό τον έκανε... άγριο; Ή μήπως θα μπορούσε να τον θεραπεύσει με την αγάπη της;)
Δεν ξέρετε ότι οι γονείς αυτού του παιδιού διατηρούν ένα ιδιαίτερα δομημένο, γεμάτο αγάπη, φροντίδα και ενθάρρυνση περιβάλλον στο σπίτι τους. Επαινούν το παιδί τους κάθε φορά που κάνει κάτι σωστό και του θέτουν κανόνες πειθαρχίας.
Δεν ξέρετε ότι μερικές φορές, όταν η μαμά του λέει σε κάποιον ότι έχουν αποφασίσει να μη δώσουν στο παιδί φάρμακα για την διαταραχή του, εκείνος προσβάλλεται. Γιατί αυτός δίνει φάρμακα στο δικό του παιδί που έχει αντίστοιχη διαταραχή και έχει βρει την ησυχία του και ποια νομίζει πως είναι εκείνη -καλύτερη μάνα;
Δεν ξέρετε ότι μερικές φορές, όταν η μαμά του λέει σε κάποιον ότι έχουν επιλέξει να μη δώσουν φάρμακα στο παιδί για τη διαταραχή του, εκείνος της λέει «ΕΥΤΥΧΩΣ. Το να δίνεις φάρμακα στο παιδί για ΔΕΠΥ είναι σαν να του δίνεις ναρκωτικά.» Και τότε η μαμά του σημειώνει στο μυαλό της, να μην το πει ποτέ στον συγκεκριμένο άνθρωπο, αν τυχόν αλλάξουν γνώμη και δώσουν στο παιδί φάρμακα, γιατί η αλήθεια είναι πως δεν έχουν αποκλείσει εντελώς την ιδέα.
Δεν ξέρετε ότι ο μπαμπάς του είναι τρελός με το ποδόσφαιρο και θέλει απεγνωσμένα να παίξει μια μέρα μπάλα με τον γιο του, γι'αυτό συνεχίζει να τον πηγαίνει στην προπόνηση κάθε χρόνο, παρόλο που ο μικρός θα προτιμούσε να παίζει με τη σκιά του, να είναι ξαπλωμένος στο γρασίδι για να το παρατηρεί από κοντά ή να τυλίγεται με το δίχτυ του τέρματος, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά θα τρέχουν πίσω από τη μπάλα.
Δεν ξέρετε ότι πολλές μαμάδες συνωμοτούν ώστε να μην τον καλέσουν στο παιδικό πάρτι του παιδιού τους, παρόλο που εκείνος θέλει απελπισμένα να πάει.
Δεν ξέρετε ότι η μαμά του καταλαβαίνει πλέον τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ. Είναι όταν τα μάτια του γυαλίζουν και δείχνει εντελώς αφηρημένος. Ότι τον έχει χτυπήσει, παραπάνω από μία φορά, για να τον κάνει να την κοιτάξει, και μισεί τον εαυτό της γι'αυτό.
Δεν ξέρετε ότι η μαμά του πρέπει να θυμίζει στον εαυτό της ξανά και ξανά ότι η ΔΕΠΥ είναι μία πραγματική διαταραχή, μία ορμονική ανισορροπία στον εγκέφαλο, η οποία αναγκάζει το άτομο να είναι ανίκανο να διαχωρίσει ποια πράγματα στο περιβάλλον του είναι σημαντικά και ποια ασήμαντα. Στο παιδί αυτό, ένα χορταράκι από το γρασίδι είναι τόσο άξιο της προσοχής του, όσο η μπάλα του ποδοσφαίρου που κατευθύνεται στο κεφάλι του.
Δεν ξέρετε ότι οι γονείς του πασχίζουν καθημερινά να βρουν την χρυσή τομή, ανάμεσα στην κατανόηση για την διαταραχή του παιδιού τους και στη σημασία της υιοθέτησης κανόνων αλλά και προσδοκιών. Δεν φαντάζεστε πόσο δύσκολο είναι να του μάθουν να «χωρά» σε μία κοινωνία που έχει μηδενική ανοχή για άτομα σαν αυτόν.
Δεν ξέρετε ότι παρόλο που η μαμά του προσπαθεί με όλη της τη δύναμη να βρει κάτι θετικό στην ΔΕΠΥ, το παιδί αυτό καταλαβαίνει ότι είναι διαφορετικό και συχνά ουρλιάζει κλαίγοντας «Μισώ τη ΔΕΠΥ! Προσεύχομαι στον Θεό να την πάρει από πάνω μου και να μην την έχω!»
Έτσι, την επόμενη φορά που θα δείτε ένα παιδί να τρέχει σαν τρελό ή να το κουβαλάει η καταβεβλημένη μάνα του, με τα απεριποίητα μαλλιά και τα πρησμένα μάτια, θυμηθείτε: Υπάρχουν πολλά που μπορεί να μην ξέρετε.»
Πηγή: scarymommy.com