Εσείς λέτε: «Εντάξει, μπορείς να πάρεις μόνο ένα.»
Το παιδί σας ακούει: «Κέρδισες. Μπορείς να πάρεις όσα θέλεις.»
(και καταβροχθίζει ό,τι προλαβαίνει μέχρι να του το πάρετε)
Εσείς λέτε: «Γρήγορα, θα αργήσουμε!»
Το παιδί σας ακούει: «Κρύψου κάτω από το τραπέζι, βγάλε παπούτσια και κάλτσες και μείνε εκεί μέχρι να έχουμε αργήσει πραγματικά.»
(το παιδί θεωρεί ότι αυτή είναι η τέλεια στιγμή για κυνηγητό!)
Το παιδί σας ακούει: «Μην σπαταλάς το φαγητό σου, αφήνοντάς το να κάθεται εκεί χωρίς να του δείχνεις πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αν το πετάξεις ή πόσο καλά μπορεί να κολλήσει στον τοίχο.»
(και συνεχίζει να πετά το φαγητό)
Εσείς λέτε: «Θέλεις να πάμε για τσίσα;»
Το παιδί σας ακούει: «Είσαι μεγάλο παιδί πια! Σίγουρα μπορείς να περάσεις ώρες ατελείωτες χωρίς να κάνεις τσίσα. Θέλεις να το δοκιμάσουμε;»
(το παιδί σας απαντά ότι δεν θέλει τσίσα)
Εσείς λέτε: «Σε παρακαλώ, κάνε ησυχία.»
Το παιδί σας ακούει: «Φώναξε λίγο περισσότερο για να γυρίσουν όλοι στο εστιατόριο να μας κοιτάξουν, νομίζοντας ότι σε σφάζω!»
(το παιδί κάνει ακόμα περισσότερη φασαρία)
Εσείς λέτε: «Αυτό είναι το δικό μου φαγητό. Φάε το δικό σου.»
Το παιδί σας ακούει: «Θεώρησε ό,τι έχω στο πιάτο μου δικό σου. Αλλά μην το φας όλο. Μάσα το και φτύνε το στο χέρι μου.»
(το παιδί συνεχίζει να κάνει νιανιά το φαγητό σας, τρώγοντας μόνο τα σημεία που του αρέσουν)
Εσείς λέτε: «Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να σηκωθούμε, πήγαινε κοιμήσου.»
Το παιδί σας ακούει: «Οι Κυριακές είναι οι καλύτερες ημέρες για να ξυπνάς μόλις βγαίνει ο ήλιος. Συνέχιζε να χοροπηδάς πάνω στο κεφάλι μου ώστε να μην καταφέρω με τίποτα να ξανακοιμηθώ!»
(το παιδί χώνεται δίπλα σας και αρχίζει να σας κλωτσάει και να σας τραβάει τα μαλλιά)
Εσείς λέτε: «Δεν μπορώ να σε πάρω αγκαλιά τώρα, αγάπη μου!»
Το παιδί σας ακούει: «Έλα, σκαρφάλωσε! Τράβα μου τα ρούχα! Κατέβασέ μου το παντελόνι μπροστά σε όλο τον κόσμο!»
(το παιδί θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να το πάρετε αγκαλιά)
Εσείς λέτε: «Αγάπη μου, περίμενε λίγο, μιλάω στο τηλέφωνο!»
Το παιδί σας ακούει: «Αν αυτό που έχεις να μου πεις είναι πραγματικά ασήμαντο, ούρλιαξε με όλη σου τη δύναμη!»
(κανένα παιδί δεν θα περιμένει ποτέ να κλείσετε το τηλέφωνο)
Εσείς λέτε: «Ώρα για ύπνο»
Το παιδί σας ακούει: «Ώρα να αρχίσεις να χοροπηδάς στον καναπέ, να βγάλεις όλα τα παιχνίδια έξω από τα κουτιά τους, να διαβάσουμε κάθε πιθανό παραμύθι που υπάρχει στο σπίτι, να κάνεις 15 φορές τσίσα, να πιεις 3 ποτήρια νερό και να θυμηθείς ότι πεινάς!»
(συμβαίνει και στο δικό σας παιδί να ακούει τα ίδια;)