Οι πάσχοντες παρουσιάζουν συχνά τα παρακάτω συμπτώματα:
Δεν βρίσκουν χαρά στην καθημερινότητά τους
Η κατάθλιψη έχει την ιδιότητα να «ρουφά» τη χαρά και την όρεξη για ζωή απ’ όσους «χτυπά». Για τους πάσχοντες, ο κόσμος γίνεται πιο σκοτεινός ή αδιάφορος. Έχουν ένα μόνιμο βάρος στο στήθος και στερούνται ενδιαφέροντος για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Ταυτόχρονα, παραμελούν τον εαυτό τους, αδιαφορώντας για την εξωτερική τους εμφάνιση, και χάνουν το ενδιαφέρον τους για δραστηριότητες ή χόμπι που είχαν άλλοτε.
Προσπαθούν να δείχνουν ευδιάθετοι
Υπάρχει μια κυρίαρχη αντίληψη, ότι οι καταθλιπτικοί άνθρωποι είναι εν γένει κακοδιάθετοι και απαισιόδοξοι –αντίληψη λανθασμένη. Όσοι ζουν έχοντας κατάθλιψη, μαθαίνουν να κρύβουν ή να «στρογγυλεύουν» την κακή τους διάθεση, ακόμη κι από τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Ανεξάρτητα απ’ το τι συμβαίνει μέσα τους, αισθάνονται την ανάγκη να επικοινωνούν με τον περίγυρό τους με τον τρόπο που αυτός συνήθως επιτάσσει: ευδιάθετα και αισιόδοξα.
Φοβούνται ότι οι κοντινοί τους άνθρωποι θα τους εγκαταλείψουν
Η δυσκολία διαχείρισης απωλειών, είναι ίδιον των ανθρώπων με κατάθλιψη. Όσοι έχουν περάσει -ή περνούν- κατάθλιψη ξέρουν ότι οι ενοχές είναι αναπόφευκτες. Οι καταθλιπτικοί, νιώθουν συχνά ότι επιβαρύνουν τους κοντινούς τους ανθρώπους, ότι αποτελούν βαρίδι και δυσάρεστη συναναστροφή. Αυτή η ενοχική τάση, εύκολα μεταφράζεται σε φόβο εγκατάλειψης. Γιατί να μείνουν κοντά σου οι άνθρωποι, αν τους γίνεσαι βάρος; Ο φόβος που τρέφουν οι καταθλιπτικοί, ότι αργά ή γρήγορα τα αγαπημένα πρόσωπα θα τους απορρίψουν και θα φύγουν από το πλάι τους, είναι εξαιρετικά επώδυνος και τείνει να πολλαπλασιάζεται με το πέρασμα του χρόνου.
Παρουσιάζουν διαταραχές στον ύπνο και τη διατροφή
Όταν η ζωή μοιάζει μάταιη, ή έστω «βαρετή», είναι εύκολο να βρει κανείς καταφύγιο σε απολαύσεις πιο… τραχιές. Το φαγητό και ο ύπνος μπορεί να φαντάζουν οάσεις απόλαυσης. Η νοσηρή διέξοδος στον ύπνο και η υπερκατανάλωση φαγητού είναι συχνότατα συμπτώματα κατάθλιψης κάθε τύπου, αφού –μεταξύ άλλων- η νόσος κάνει τους πάσχοντες να χάνουν τον αυτοέλεγχό τους.
Είναι συμφιλιωμένοι με την ιδέα του θανάτου
Αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάθλιψη συνεπάγεται αυτόματα τάσεις για αυτοκτονία. Ωστόσο, συνήθως, οι πάσχοντες αντιλαμβάνονται την έννοια «ζωή» με έναν τρόπο πιο περίπλοκο απ’ τους υπόλοιπους. Οι καταθλιπτικοί έρχονται συχνά αντιμέτωποι με τη συνειδητοποίηση της θνητότητάς τους –συνειδητοποίηση που οδηγεί και στην οπτική της ματαιότητας της ανθρώπινης ύπαρξης. Η διάθεση εξοικείωσης με τον θάνατο προκύπτει από την αγχώδη αναζήτηση απαντήσεων για κάθε τύπου ερωτήματα –αναζήτηση τελματώδη κι ατελέσφορη που καταλήγει σε αδιέξοδα.
Ζητούν βοήθεια πολύ διακριτικά
Χαρακτηριστικό της κατάθλιψης είναι ότι δεν επικοινωνείται –ο πάσχοντας αποφεύγει να μιλήσει για την ψυχική του κατάσταση στον κύκλο του. Ακόμη κι ένας άνθρωπος που έχει μάθει να παλεύει μόνος με τους δαίμονές του έχει ανάγκη βοήθειας. Κάποια στιγμή, όταν θα νιώσει ότι το βάρος είναι πολύ μεγάλο για να το σηκώσει μόνος, θα προσπαθήσει να ανοιχτεί. Και αυτή η στιγμή είναι κρίσιμη: πρέπει ο ψίθυρος βοήθειας να γίνει αντιληπτός! Χρειάζεται κατανόηση και πολλή, καλή διάθεση για να ισχυροποιηθούν οι δεσμοί και να δοθεί η αίσθηση εμπιστοσύνης και αγάπης που χρειάζεται ο άνθρωπος με άτυπη κατάθλιψη για να ανοιχτεί περαιτέρω και να ζητήσει βοήθεια.
Πηγή: huffingtonpost.gr