Το παιχνίδι των θεατρικών ρόλων και η σημασία τους
Ποιοι είναι, όμως, οι πιο αγαπητοί ρόλοι που παίζουν συνήθως τα παιδιά μας; Τα παιδιά επιθυμούν τους:
- αστείους ρόλους, γιατί δεν τους περιορίζουν, μέσα από αυτούς γελάνε κι οι ίδιοι με τις ατάκες τους και τις γκριμάτσες τους, έτσι νιώθουν ευχάριστα.
- τους τρυφερούς ρόλους, όπως ο ρόλος μιας μητέρας που αγαπάει και φροντίζει όλο τον κόσμο, όπως κάνει κι η δική τους η μαμά.
- Τους ομαδικούς ρόλους για να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου που τους αποδέχονται κι είναι όλοι ίσοι, πολεμώντας έτσι την μοναξιά.
- τους επαναστατικούς ρόλους γιατί ξυπνά μέσα τους ο ήρωας που θα βρει τη λύση και θα σώσει αβοήθητους ανθρώπους και ζώα.
- Τους ερμηνευτικούς ρόλους στους οποίους χορεύουν, τραγουδούν, κι εκφράζονται με οποιοδήποτε μέσο της αρεσκείας τους.
- Πιο σπάνια θα παίξουν τους κακούς ρόλους, γιατί τα παιδιά θέλουν πάντα να είναι αγαπητά στους μεγάλους, ακόμη και μέσα από τις ιστορίες τους.
Είναι εύκολο να βρούμε ένα καλό παιδικό θέατρο;
Είναι σίγουρο ότι για το παιδικό θέατρο εξακολουθεί να υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από την πλευρά των γονιών και των ίδιων των παιδιών κι αυτό είναι χωρίς αμφιβολία κάτι θετικό. Ο γονιός όμως αναρωτιέται αν όλα τα θεατρικά έργα είναι καλά, αν είναι κατάλληλα για τα παιδί.
Κατά την γνώμη μου αυτό που πρέπει να έχουμε στο νου μας οι γονείς είναι ότι:
- Δεν υπάρχουν θεατρικά έργα για κορίτσια και θεατρικά έργα για αγόρια. Τα κλασσικά θεατρικά έργα είναι για όλα τα παιδιά, όπως και τα παραδοσιακά παραμύθια που έλεγε κάποτε η γιαγιά. Δεν υπάρχουν ροζ και γαλάζια θέατρα, όπως δεν υπάρχουν αγορίστικα ή κοριτσίστικα παιχνίδια. Δεν πρέπει να είναι απαγορευτικό για ένα αγόρι να ντύσει ένα μωρό κουκλάκι, ή να παίξει με την κουζίνα, όπως για ένα κοριτσάκι να παίξει πόλεμο ή να κλωτσήσει μια μπάλα. Μην ξεχνάμε ότι όπως το παιχνίδι, έτσι και το θέατρο είναι μύηση, μύηση στην ίδια την ζωή.
- Ένα καλό παιδικό θεατρικό έργο δεν έχει ανάγκη από ακροβάτες, μάγους που σβήνουν φωτιές και βιντεοπροβολές. Ένα καλό θεατρικό έργο:
1. Πλουτίζει το παιδί με γνώσεις
2. Γνωρίζει στο παιδί το μέτρο
3. Το μαθαίνει να διακρίνει το καλό από το κακό, το λογικό από το παράλογο, τον κίνδυνο από το ακίνδυνο, την ελευθερία από τη σκλαβιά και πάει λέγοντας...
Απόψε όχι T.V. Απόψε πάμε θέατρο
Πρώτο κουδούνι: στοματάκι κλειστό
Δεύτερο κουδούνι: πλατούλες πίσω στο κάθισμα
Τρίτο κουδούνι: η παράσταση αρχίζει...
Ένα από τα έργα που με συγκίνηση θυμάμαι είναι το έργο του Τολστόι, «από τι ζουν οι άνθρωποι». Ο τίτλος αυτού του έργου δεν σε προδιαθέτει να καταλάβεις ότι πρόκειται για μια παιδική παράσταση κι όμως είναι ένα ρώσικο παραμύθι που απευθύνεται σε μικρούς, από πέντε χρονών και πάνω, και μεγάλους. Τούτο το έργο με μια αφοπλιστική απλότητα μέσων κι ηθοποιών διαπραγματεύεται τρία φιλοσοφικά ερωτήματα. «τι έχουν οι άνθρωποι μέσα στην καρδιά τους; Τι είναι αυτό που δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι; Και από τι ζουν οι άνθρωποι;»
Αν το παιδί σας έχει ρωτήσει πως γεννιούνται τα παιδιά, γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι, ποιοι είναι αυτοί που ζητούν χρήματα στο δρόμο, τότε αυτή η τρυφερή παράσταση θα δώσει απάντηση στα ερωτήματα τους. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το παιδί πρέπει να μάθει από μικρό να αγαπά το θέατρο, όπως πρέπει να μάθει από μικρό να αγαπά το βιβλίο. Πιστεύω ότι είναι κάτι που μαθαίνεται ήδη από την προσχολική ηλικία κι αν συνεχίσει σταθερά να καλλιεργείται αυτή η αγάπη του, τότε το παιδί θα αναζητά το καλό θέατρο και το καλό βιβλίο σε όλη του τη ζωή!!!
Καλή σας Διασκέδαση!