Κάποιοι γυναικολόγοι κάνουν λόγο, στις περιπτώσεις αυτές, για πιθανή ασυμβατότητα σπερματοζωαρίου-ωαρίου, εννοώντας ότι υπάρχει πιθανότητα αντισώματα της γυναίκας να κινούνται ενάντια στα σπερματοζωάρια του άνδρα και να τα αδρανοποιούν ή να τα εξολοθρεύουν, εμποδίζοντας έτσι την γονιμοποίηση του ωαρίου. Πρόκειται, δηλαδή, για μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος του άνδρα, η οποία λαμβάνει χώρα όταν παράγεται το σπέρμα, η οποία συμβαίνει με οποιοδήποτε ωάριο και όχι μόνο με της συντρόφου.
Μάλιστα, υπάρχει και ειδικό τεστ των Αντισπερματικών Αντισωμάτων, το οποίο στόχο έχει να αποδείξει αυτό το πρόβλημα. Υπάρχει, όμως, ταυτόχρονα και έντονη αμφισβήτηση, τόσο για το εν λόγω τεστ, όσο και για την ασυμβατότητα καθαυτή ως αιτία υπογονιμότητας.
Ο μαιευτήρας – χειρουργός γυναικολόγος και ειδικός σε θέματα υπογονιμότητας κ. Χάρης Χηνιάδης, λέει χαρακτηριστικά ότι «η ασυμβατότητα σπερματοζωαρίου-ωαρίου ως αιτία υπογονιμότητας ενός ζευγαριού είναι ένας μύθος», εξηγώντας ότι ακόμα κι αν ένας άνδρας έχει αντισπερματικά αντισώματα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ασυμβατότητα μόνο με τα ωάρια της συντρόφου του, αλλά με οποιοδήποτε ωάριο.
Συμπληρώνει, μάλιστα, ο ίδιος ότι τυχόν εμβόλια που κυκλοφορούν για να διορθώσουν το πρόβλημα, τα λεγόμενα «εμβόλια λεμφοκυττάρων», παράγονται με άγνωστες διαδικασίες, μη πιστοποιημένες, και σοβαρές επιστημονικές μελέτες έχουν καταδικάσει την χρήση τους.
Εξάλλου, καταλήγει ο κ. Χηνιάδης, η μέθοδος της μικρογονιμοποίσης, η οποία εφαρμόζεται σε ζευγάρια που έχουν ξεκινήσει διαδικασίες εξωσωματικής, γίνεται έτσι ώστε να εγχέεται η κεφαλή του σπερματοζωαρίου μέσα στο ωάριο, άρα να δημιουργούνται απευθείας έμβρυα, με αποτέλεσμα να καταργούνται υποτιθέμενες αιτίες ασυμβατότητας.
Αν δεν φταίει η ασυμβατότητα, τότε τι φταίει;
Τι φταίει, λοιπόν, ρωτάμε τον κ. Χηνιάδη, και ένα φαινομενικά υγιές ζευγάρι, χωρίς προβλήματα υπογονιμότητας, δεν καταφέρνει παρά τις προσπάθειες εξωσωματικής να τεκνοποιήσει; «Είτε το ζευγάρι δεν έχει 'ψαχτεί' ενδελεχώς, κάνοντας κάθε πιθανή εξέταση που θα μπορούσε να αναδείξει κάποιο καλά κρυμμένο πρόβλημα, είτε αντιμετωπίζει υπογονιμότητα αγνώστου αιτιολογίας ή ιδιοπαθή, από την οποία υποφέρει το 10-15% των υπογόνιμων ζευγαριών», λέει ο γιατρός. Στην περίπτωση αυτή, η αιτία της υπογονιμότητας δεν μπορεί να βρεθεί ακόμα και με τις πιο σύγχρονες διαγνωστικές τεχνικές, άρα δεν μπορεί να υπάρξει και στοχευμένη θεραπεία.
Ο κ. Χηνιάδης συμβουλεύει τα υπογόνιμα ζευγάρια να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά ως προς τις συμβουλές «ειδικών» που υιοθετούν και να μην προχωρούν σε αμφιλεγόμενες θεραπείες, χωρίς να έχουν διασταυρώσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους.