Παλαιότερα, αυτό που μπορεί καμιά φορά να σας καθυστερούσε ήταν π.χ. ότι δεν βρίσκατε τι να φορέσετε ή δεν ακούγατε το ξυπνητήρι... Μετά τα παιδιά οι λόγοι που καθυστερείτε είναι από αφάνταστα πεζοί έως εντελώς τραγελαφικοί, όπως για παράδειγμα ότι:
Οι κάλτσες της κόρης σας την «κόβουν» στο δάχτυλο (ή, όπως το θέτει η ίδια, «οι κάλτσες τις δαγκώνουν τα δαχτυλάκια») και ο γιος σας θέλει να του κόψετε το ταμπελάκι της μπλούζας γιατί τον τσιμπάει.
Και τα δύο σας παιδιά θέλουν να κάνουν κακά την στιγμή που μπαίνετε στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσετε.
Το ένα από αυτά, μάλιστα, τα κάνει πάνω του. Και δεν φορά πια πάνα...
Δεν βρίσκετε τα κλειδιά σας (γιατί είναι στην τσέπη σας).
Τα παιδιά τσακώνονται για το ποιο θα καθίσει στο κάθε κάθισμα του αυτοκινήτου.
Τους έχετε βάλει λάθος παπούτσι στο κάθε πόδι.
Την ώρα που είστε έτοιμοι να φύγετε κάποιος θα πεινάσει ή θα διψάσει. Πάντα.
Και κάποιος θα λερωθεί ή θα κάνει εμετό την τελευταία στιγμή από αυτό που ήπιε ή έφαγε, άρα πρέπει να αλλάξει και ρούχα την τελευταία στιγμή.
Μερικές φορές, μάλιστα, αυτή είστε εσείς!
Το παιδί δεν γίνεται να φύγει από το σπίτι χωρίς να πάρει κάτι μαζί. Και χρειάζεται τουλάχιστον 10 λεπτά για να αποφασίσει αν αυτό θα είναι μία κούκλα, ένα παιχνίδι ή ένα βιβλίο. Γι'αυτό καταλήγετε να τα παίρνετε όλα.
Και να τα μαζεύετε από τις σκάλες, το ασανσέρ και τους διαδρόμους καθώς πέφτουν ένα προς ένα από τα χέρια του.
Και τότε αρχίζει να κλαίει σπαρακτικά (όχι, δεν έσπασε ούτε χάθηκε κάτι – οι Αμερικανοί το αποκαλούν tantrum και συμβαίνει από το μη ον).
Δεν βρίσκετε το κινητό σας (γιατί το έχει κάποιο παιδί).
Πιάνετε το κεφάλι του γιου σας στο ασανσέρ, σας φαίνεται ζεστός (επιστρέφετε στο σπίτι για να βάλει θερμόμετρο).
Τα παιδιά σας κουτουλάνε τα κεφάλια τους μπαίνοντας το αυτοκίνητο. Επακολουθεί σφαγή...
Ο γιος σας πέφτει από το αυτοκίνητο, ενώ προσπαθούσε να σκαρφαλώσει στο κάθισμα, και αντιδρά σαν να του έσπασαν και τα δύο πόδια (δεν έχει ούτε γρατζουνιά).
Δεν βρίσκετε τα γυαλιά σας (γιατί τα έχετε το στο κεφάλι σας).
Η κόρη σας θέλει τσίσα στα μισά της διαδρομής (όχι δεν μπορεί να κρατηθεί).
Ενώ πάτε να μπείτε στο αυτοκίνητο δεν βρίσκετε το ένα παιδί (γιατί έχει σκύψει σε έναν θάμνο και προσπαθεί να ξεκολλήσει ένα σαλιγκάρι από ένα φύλλο).
Τη μία φορά στο εξάμηνο που θα κανονίσετε να βγείτε βράδυ με τις φίλες σας, το παιδί θα: Αρρωστήσει / θέλει να του διαβάσετε παραμύθι πριν φύγετε / κλαίει σπαρακτικά στην πόρτα για να μην φύγετε (ή όλα αυτά μαζί)!