Ερώτηση:
Γεια σας. Έχω μια κόρη 2,5 ετών, η οποία συνεχώς γκρινιάζει και κλαίει, ενώ επιπλέον γίνεται ό,τι ζητήσει εκείνη. Αν της αρνηθείς κάτι κλαίει παρά πολύ. Πετάει ή χτυπάει ό,τι υπάρχει εκείνη την στιγμή κοντά της. Μας χτυπάει και μιλάει άσχημα. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, οπός το να την πάρουμε με το καλό, φωνές, εκφοβισμό, τιμωρίες, αλλά τίποτα δεν την πτοεί. Στο τέλος γίνεται το δικό της εφόσον φοβάμαι ότι θα πάθει κάτι από το πολύ κλάμα. Θα ήθελα την συμβουλή σας για το πώς θα μπορούσα να της θύσω όρια, καθώς η κατάσταση είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Ξέχασα να σας πω ότι έχω άλλη μια κόρη 3.5 ετών, χαμηλότερων τόνων, η οποία φυσικά βιώνει καθημερινά αυτή την κατάσταση και ανησυχώ μήπως όλο αυτό έχει αντίκτυπο στην προσωπικότητα που διαμορφώνει. Σας παρακαλώ βοηθήστε με. Ευχαριστώ πολύ.
Απάντηση:
Αρχικά να πούμε ότι η κόρη σας μπορεί να έχει “βίαιη” και αντιδραστική συμπεριφορά χωρίς να μιλήσουμε για ταυτότητα. Δηλαδή αντί για “η κόρη μου είναι” ας αναφερόμαστε στη συμπεριφορά της, δηλαδή “ η κόρη μου έχει”. Στην συνέχεια η ερώτηση είναι τι της προκαλεί αυτή την συμπεριφορά;
Μένετε εσείς στο σπίτι ή εργάζεστε; Ποιος την κρατάει αν εργάζεστε; Είστε σε έναν κοινό άξονα διαπαιδαγώγησης της κόρης σας με τον άνθρωπο που την κρατάει; Αρχικά χρειάζεται να αξιολογήσετε τις συνθήκες που μεγαλώνει το παιδί σας και αν υπάρχουν όρια. Η κόρη σας εκφράζει έναν θυμό στην ματαίωση της επιθυμίας της. Αν δεν μπαίνουν όρια όταν λείπετε δεν θα είναι εύκολο να μπουν όρια τις ώρες που την έχετε!
Η διαχείριση είναι η εξής: Ρωτάτε τι είναι αυτό που θέλει. Αν αυτό που θέλει γίνεται προχωρήστε στην πραγμάτωση του. Αν αυτό που θέλει δεν μπορεί να γίνει εκείνη την στιγμή αλλά μπορεί κάποια άλλη στιγμή τότε διευκρινίστε το στο παιδί. Σε περίπτωση που επιμένει θα χρειαστεί να της εξηγήσετε το γιατί δεν είναι εφικτό την δεδομένη στιγμή. Στην συνέχεια αν επιμένει και κλαίει κάντε απόσπαση προσοχής, δηλαδή προτείνετέ της κάτι άλλο να κάνετε μαζί και ασχοληθείτε με κάτι που την ενδιαφέρει. Μιλήστε της για το ότι χρειάζεται κάποιες φορές να περιμένουμε και χρειάζεται να σας έχει εμπιστοσύνη. Μιλήστε της πολύ και παραμείνετε ψύχραιμη. Ούτε τιμωρία ούτε φωνές διότι έτσι δεν την βοηθάτε. Θέλει ψυχραιμία και σταθερότητα, εναλλακτικές και απόσπαση προσοχής καθώς και πολύ διάλογο. Δημιουργείστε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και αντέξετε την δυσκολία της στην ματαίωση της επιθυμίας. Παραμείνετε ψύχραιμη και σε διάλογο. Εξηγείστε της πως κατανοείτε την δυσαρέσκειά της και πως θα βρεθεί μια λύση αλλά χρειάζεται χρόνο. Χωρέστε την ματαίωση που αισθάνεται με την αγκαλιά σας και όχι με την τιμωρία σας.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.