Φανταστείτε την έκφραση των γονιών...
«Το laptop του μπαμπά χρειάζεται στόλισμα»
...κάπως έτσι σκέφτηκε το συγκεκριμένο πιτσιρίκι, πριν βάλει τα χεράκια του στο πληκτρολόγιο του laptop!
«Μπορείς να φας μόνο ένα»
...είπε η μαμά στον πιτσιρικά. Άλλα, ποιος την ακούει;
Σκέφτηκε ότι μπορούσε να κουρευτεί μόνος του...
...και μάλλον το μετάνιωσε!
«Το παιδί αγαπά το λευκό!»
Πώς ακριβώς το εξηγείς αυτό στον υπάλληλο του καταστήματος;
«Μπαμπά κοίτα! Κάνω μπάνιο το κινητό σου!»
...και μετά, ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του μπαμπά.
Όταν τα παιδιά αποφάσισαν να φτιάξουν μόνα τους ποπ-κορν...
...και η μαμά άργησε να το συνειδητοποιήσει!
«Μαμά, μπαμπά! Φανταστικός ο καινούργιος καναπές!»
(λιποθυμάς ή ουρλιάζεις;)
Το μόνο που ήθελε αυτός ο μπαμπάς...
...ήταν να πάρει έναν υπνάκο!
«Μαμά, κοίτα! Ζωγράφισα τον Αζόρ!»
(τι τραβάνε κι αυτά τα σκυλάκια...)
Να γιατί «μπάλα», «παιδί» και «σπίτι» δεν πάνε μαζί!
Τουλάχιστον, τα παθήματα γίνονται μαθήματα;
Κάποιος μπαμπάς ξέχασε το αλεύρι έξω...
...και κάποια μαμά θα τον πνίξει!