Η συγγραφέας του βιβλίου Mastering the Art of Quitting (Κατέχοντας την Τέχνη της Παραίτησης), Peg Streep, συμβουλεύει, πριν αποφασίσετε να παραιτηθείτε, να κάνετε στον εαυτό σας τις πέντε παρακάτω ερωτήσεις και αφού απαντήσετε με ειλικρίνεια θα σας είναι πιο εύκολο να προετοιμαστείτε για το τι σας περιμένει την περίοδο μετά την παραίτησή σας:
Θα μπορέσω να διαχειριστώ το πώς θα νιώσω και πώς θα αντιδράσω;
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα καταφέρνουν και πολύ καλά στο να προβλέπουν τις αντιδράσεις τους σε μία δύσκολη κατάσταση. Πείραμα που έγινε σε γυναίκες ηλικίας 18-21 ετών, οι οποίες ερωτήθηκαν πώς θα αντιδρούσαν αν τις προσέβαλλε το αφεντικό τους, έδειξε ότι, ενώ στο εργαστήριο απάντησαν ότι θα του αντιμιλούσαν ή/και θα παραιτούνταν, στην πραγματική ζωή δέχτηκαν την προσβολή χωρίς να πουν κουβέντα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι συχνά οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν υπ'όψιν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουν με αμφιθυμία ορισμένες καταστάσεις και να μην είναι όσο άμεσοι θα ήθελαν.
Σκεφτείτε, λοιπόν, εγκαίρως πώς θα νιώσετε αφού παραιτηθείτε από τη δουλειά σας και στην εικόνα που θα σχηματίσετε προσθέστε, μεταξύ άλλων, συναισθήματα λύπης και μετάνοιας. Ακόμα κι αν σιχαίνεστε τη δουλειά σας είναι πολύ πιθανό, πέρα από ανακούφιση, να νιώσετε και έντονο άγχος για το εργασιακό σας μέλλον. Προχωρήστε στην παραίτηση, αν έτσι νιώθετε, αλλά σκεφτείτε το μέλλον σας ρεαλιστικά και σε βάθος.
Πόσο συντηρητική είμαι;
Η ερώτηση έχει να κάνει με το κατά πόσο δίνετε έμφαση σε όσα έχετε επενδύσει αναφορικά με την δουλειά σας, όταν σκέφτεστε να παραιτηθείτε. Παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι δεν δειλιάζουν μπροστά σε ένα δημιουργικό ρίσκο, η αλήθεια είναι ότι σε παγκόσμιο επίπεδο τα άτομα απεχθάνονται την απώλεια και κινητοποιούνται πολύ πιο εύκολα όταν πρόκειται να την αποφύγουν, παρά με το ενδεχόμενο ενός πιθανού κέρδους. Αν, λοιπόν, σκέφτεστε όσα θα χάσετε με αυτήν σας την απόφαση, το πιθανότερο είναι ότι θα δυσκολευτείτε πολύ να παραιτηθείτε και αν το κάνετε θα σκέφτεστε διαρκώς μήπως πέσατε σε πλάνη. Υπολογίστε τα όλα αυτά και σκεφτείτε τι άλλες δυνατότητες υπάρχουν ώστε στο μέλλον να βγείτε κερδισμένοι.
Πώς ορίζω τον εαυτό μου;
Μελέτες δείχνουν ότι όσο πιο μεγάλη σημασία έχει στην ζωή σας έχει η δουλειά σας, τόσο πιο δύσκολο θα σας είναι να επανέλθετε και να διώξετε τις αμφιβολίες μετά την παραίτηση. Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα άτομα που διαθέτουν πολλούς ρόλους στη ζωή τους (π.χ. μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη, νοικοκυρά κ.λ.π.) μπορούν πολύ πιο εύκολα να διαχειριστούν μια παραίτηση (ή και απόλυση). Τα άτομα αυτά έχουν, συνήθως, την ικανότητα να διχειρίζονται το στρες και μπορούν, ύστερα από μία απόλυση, να δουν τι άλλες προοπτικές ή τι άλλα σημαντικά πράγματα υπάρχουν στη ζωή για να ασχοληθούν. Αυτό συμβάλει στην διατήρηση της ψυχικής και πνευματικής τους ισορροπίας.
Αν το πώς ορίζετε τον εαυτό σας, η ταμπέλα που του δίνετε, έχει μεγάλη σημασία για εσάς, θα σας προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση όταν δεν θα την έχετε πια. Είστε, λοιπόν, έτοιμη, όταν θα σας ρωτούν «με τι ασχολείσαι;» να σταματήσετε να λέτε π.χ. «είμαι τραπεζικός» και να ψάχνετε να βρείτε τις σωστές λέξεις για να περιγράψετε τον εαυτό σας; Δεν έχει σημασία αν η περιγραφή που θα δώσετε είναι «νοικοκυρά» ή κάτι πιο γενικό. Αυτό που έχει σημασία είναι το κατά πόσο πραγματικά σας προσδιορίζει. Όσο πιο κοντά βρίσκονται οι λόγοι για τους οποίους παραιτήστε στον πυρήνα της προσωπικότητάς σας, τόσο πιο αναίμακτα θα σας έρθει η παραίτηση.
Πώς διαχειρίζομαι την αβεβαιότητα;
Αν δεν έχετε ακόμα βρει δουλειά αλλού, αυτό που θα καθαρίσει το πόσο θα σας στοιχίσει η παραίτησή σας είναι το κίνητρο που σας οδηγεί σε αυτήν. Αν το κίνητρο είναι να αποφύγετε κάποια αποτυχία θα σας είναι πιο δύσκολο να κάνετε μια νέα αρχή, ειδικά αν δεν είστε άτομο που μπορεί να διαχειριστεί τα λάθη του. Αν ο λόγος που παραιτήστε είναι επειδή είχατε κάποια σημαντική αποτυχία, θα μπορέσετε πιο εύκολα να προχωρήσετε μπροστά στη ζωή σας, αναγνωρίζοντας πως δεν έχει κανένα νόημα να παραμείνετε σε μία εργασία που δεν θα σας «δώσει» κάτι.
Εκτιμήστε, λοιπόν, τα κίνητρά σας με ειλικρίνεια: Είναι ο φόβος της αποτυχίας που σας ωθεί στο να παραιτηθείτε ή η πιθανότητα της επιτυχίας; Ανατρέξτε στο παρελθόν και θυμηθείτε, τι σας κινητοποίησε τότε και τι κάνατε; Πόσο ελαστικοί ήσασταν όταν βρεθήκατε μπροστά σε εμπόδια;
Πώς διαχειρίζομαι το στρες;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το να φεύγει κανείς από κάτι γνωστό και να κατευθύνει την ενέργειά του στο άγνωστο μέλλον είναι μία στρεσογόνα κατάσταση, ακόμα και για τους πιο ψύχραιμους. Οι ψυχολόγοι λένε ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να διαχειριστεί κανείς αυτό το στρες: Ο ένας έχει να κάνει με την ανάληψη δράσης και ο άλλος με τον προσδιορισμό της κατάστασης. Ο πρώτος τρόπος βοηθά τα άτομα που έχουν την ικανότητα να ελίσσονται και να βρίσκουν εύκολα τον δρόμο τους προς την επιτυχία, ενώ ο δεύτερος οδηγεί πολλούς στην αποτυχία.
Τα άτομα που αναλαμβάνουν δράση μετά από μία παραίτηση μπορούν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους, δεν μπαίνουν εύκολα στο περιθώριο, δεν βασίζονται σε εξωτερικά ερεθίσματα για να κινητοποιηθούν και δρουν πάντα με αποφασιστικότητα. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τα άτομα αυτά βάζουν κάθε σκέψη αποτυχίας στην άκρη και συγκεντρώνονται στο τι μπορούν να κάνουν για να πετύχουν τους στόχους τους και πώς θα ξεπεράσουν τα εμπόδια.
Τα άτομα που δίνουν έμφαση στον προσδιορισμό μιας κατάστασης χρειάζονται δομές και καταληκτικές ημερομηνίες για να μπορούν να προχωρούν, είναι ευαίσθητοι και χρειάζονται εξωτερικά ερεθίσματα, είναι αναβλητικά και δυσκολεύονται να διαχειριστούν τις αρνητικές σκέψεις. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τείνουν να γεμίζουν αμφιβολίες και να φέρνουν την καταστροφή.
Υπάρχουν τρόποι για να βελτιώσει κανείς την διαχείριση των σκέψεων και των συναισθημάτων του, αλλά το να γνωρίζει σε ποια από τις δύο παραπάνω κατηγορίες εμπίπτει θα τον προετοιμάσει στο να διανύσει πιο εύκολα τη μεταβατική περίοδο της παραίτησής του.
Άλλωστε, όλη η ζωή αποτελείται από μία σειρά μεταβάσεων. Και, όπως λέει και το αρχαίο κινεζικό ρητό, ένα ταξίδι χιλιάδων μιλίων ξεκινά με ένα μόνο βήμα.