Ράμματα και περινεοτομή
Ο κόλπος είναι από τα πιο ελαστικά όργανα στο γυναικείο σώμα. Μπορεί να εκταθεί έως και 10εκ. για να επιτρέψει στο μωρό να περάσει μέσα από αυτόν για να βγει και έπειτα να επιστρέψει στην αρχική του θέση. Για τον λόγο αυτό «οι περισσότερες γυναίκες δεν χρειάζεται να κάνουν περινεοτομή, άρα δεν χρειάζονται ράμματα μετά τον φυσιολογικό τοκετό», λέει ο κ. Χηνιάδης. Συμπληρώνει, πάντως, ότι ακόμα κι αν δεν γίνει περινεοτομή αλλά χρειαστεί να γίνουν λίγα ράμματα, αυτά είναι ταχέως απορροφήσιμα από τον οργανισμό.
Σε περίπτωση περινεοτομής (τομής στο άνοιγμα του κόλπου, ανάμεσα στον κόλπο και τον πρωκτό), η περιοχή συρράπτεται με ειδικά ράμματα, τα οποία είναι επίσης απορροφήσιμα, ενώ η τομή μπορεί να επουλωθεί μέσα στις επόμενες 15 ημέρες. Αν γίνουν βαθιά ράμματα, αυτά θα χρειαστούν περί τους 6 μήνες για να απορροφηθούν από τον οργανισμό.
Ακράτεια μετά τη γέννα
Περίπου 1 στις 3 γυναίκες που γεννούν φυσιολογικά θα έχουν ακράτεια για μερικές εβδομάδες μετά τον τοκετό. Συνήθως πρόκειται για μικτή διαρροή ούρων, όταν η γυναίκα γελά ή φτερνίζεται, και κατά κανόνα δεν είναι καθόλου ανησυχητική.
Το κατά πόσο μια γυναίκα θα έχει συμπτώματα ακράτειας, ούρων ή και κοπράνων, μετά τον τοκετό έχει να κάνει από το μέγεθος του μωρού που θα γεννηθεί (αν, δηλαδή, το μωρό είναι μεγάλο), από το αν ο τοκετός ήταν τραυματικός (αν π.χ. χρειάστηκε περινεοτομή), από την φυσική προδιάθεση της γυναίκας για ακράτεια, καθώς και από το βάρος της.
Αν έχει υπάρξει «τρίτου βαθμού βλάβη» στον τοκετό, αυτή, όπως λέει ο κ. Χηνιάδης, μπορεί να οδηγήσει και σε ακράτεια κοπράνων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να γίνει επί τόπου, μετά τον τοκετό, επισκευή έξω-έσω σφιγκτήρα αλλά και βλεννογόνου ορθού και του πυελικού τοιχώματος. Μετά την επέμβαση αυτή, με κατάλληλη διατροφή και συγκεκριμένες ασκήσεις «σύσφιξης» το πρόβλημα μπορεί να ξεπεραστεί σε μερικές εβδομάδες.
Πρόπτωση μήτρας
Η πρόπτωση μήτρας είναι μία πολύ απώτερη πάθηση, κατά την οποία η γυναικεία μήτρα χαλαρώνει και γλιστρά έξω από την φυσιολογική της θέση. «Αυτό συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες άνω των 60 ετών και έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, όπως το πόσοι τοκετοί –και πόσο επίπονοι- έχουν προηγηθεί, την προδιάθεση και το βάρος της γυναίκας, αλλά και την κατασκευή του σώματός της», λέει ο γυναικολόγος, ο οποίος εξηγεί ότι επαναλαμβανόμενο βάρος και στρες στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση στους μύες, άρα και πρόπτωση. Συμβουλεύει, λοιπόν, τις γυναίκες που έχουν γεννήσει φυσιολογικά να ασκούνται με μέτρο και να κάνουν ασκήσεις Kegel (διαβάστε για τις ασκήσεις Kegel εδώ).
Μία γυναίκα θα καταλάβει ότι μπορεί να έχει πρόπτωση μήτρας επειδή θα νιώσει ένα βάρος χαμηλά στον κόλπο, ή μπορεί να νιώσει ότι κάτι «βγαίνει» από τον κόλπο όταν βήχει ή όταν σηκώνει βάρη.
Η πρόπτωση μήτρας αντιμετωπίζεται ανάλογα με την σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση, με κολπική υστερεκτομή με προσθιοπισθία κολποπερινεορραφία, η οποία μπορεί να γίνει και λαπαροσκοπικά. Σε κάθε περίπτωση την αντιμετώπιση του προβλήματος θα αποφασίσει ο γυναικολόγος.
Σεξ μετά τον τοκετό
Ο κ. Χηνιάδης λέει ότι αν η γυναίκα δεν έχει ράμματα, μπορεί να κάνει σεξ όποτε εκείνη αισθάνεται άνετα, μετά τον τοκετό. Αν έχει ράμματα, θα χρειαστεί να περάσει ένα διάστημα μιας εβδομάδας έως 10 ημερών, μέχρι αυτά να απορροφηθούν.
Αν, ωστόσο, έχει μεσολαβήσει επισκευή περινεοτομής, η γυναίκα μπορεί να πονά έντονα, οπότε από μόνη της δεν θα έχει διάθεση για σεξ.
Αιμορραγία και λόχεια μετά τον τοκετό
Το πρώτο 24ωρο μετά τον τοκετό, η γυναίκα παρακολουθείται στενά από τον γυναικολόγο της, προκειμένου να αποφευχθεί οποιοσδήποτε κίνδυνος αιμορραγίας από την περιοχή του κόλπου. Συχνά χορηγούνται στην γυναίκα και κάποια μητροσυσπαστικά φάρμακα, για πρόληψη ή έλεγχο αιμορραγίας της μήτρας.
Η αιμορραγία αυτή, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με την περίοδο της λοχείας, τα λεγόμενα «λόχεια», τα οποία δημιουργούνται από το βλεννογόνο, δηλαδή το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, από το οποίο αποσπώνται και βαθμιαία αποβάλλονται. Η διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία είναι πολύ πιο έντονη από κάθε άλλη, μπορεί να διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα και εξαρτάται από το πότε οι ωοθήκες της θα επανέλθουν σε φυσιολογική κυκλική λειτουργία, με σκοπό να προκληθεί η πρώτη ωορρηξία.
Πάντως, η έντονη παραγωγή υγρών με αίμα διαρκεί συνήθως 8-10 ημέρες και μειώνεται σταδιακά. Από την 15η ημέρα και μετά τα υγρά γίνονται πιο κιτρινωπά και σιγά-σιγά ελαττώνονται, μέχρι να σταματήσουν εντελώς. Αν ανησυχείτε για την διάρκεια ή την ποσότητα των λοχείων σας, καλό είναι να επικοινωνήσετε με τον γυναικολόγο σας.