Ερώτηση:
Γεια σας. Έχω ένα αγοράκι σχεδόν 3 χρονών. Από μικρός ήταν υπερκινητικός, όπως και τώρα. Είναι τρυφερός μαζί μου και μου δείχνει την αγάπη του με αγκαλίτσες και φιλάκια, όπως και εγώ... ακόμη κι όταν τον μαλώνω. Το πρόβλημά μας είναι ότι ό,τι κάνω, θέλει να το κάνει και εκείνος. Αλλιώς, τον πιάνει υστερία, χτυπιέται, ουρλιάζει και τα σχετικά. Για παράδειγμα, σε όποιο δωμάτιο πάω, από πίσω μου. Πλένω πιάτα, θέλει κι εκείνος, Ανάβω τη σόμπα, πρέπει να πιάνουμε μαζί τα ξύλα. Επίσης αρνείται να φάει με την δικαιολογία ότι θα κάνει εμετό και τα φτύνει. Επιλέγει εκείνος ποιος θα του φορέσει το μπουφάν, τα παπούτσια, αλλιώς πάλι τον πιάνει υστερία. Πώς μπορώ να διαχειριστώ το θέμα; Γιατί με φωνές και με τράβηγμα τσουλουφιού δεν κατάφερα κάτι.
Απάντηση:
Φρόνιμο θα ήταν να μην χρησιμοποιείτε βία έστω κι αν περιορίζεται αυτή στο να του τραβάτε το τσουλούφι. Για κάποιο ψυχικό λόγο το παιδί σας φέρεται έτσι. Θα σας πρότεινα να του γίνει μια παιδοψυχιατρική εκτίμηση διότι οι συμπεριφορές του έχουν μια καταναγκαστική χροιά.
Προσοχή όμως να μην γίνεστε επιθετική διότι το παιδί σας δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του για αυτό και φέρεται με αυτό τον τρόπο. Συναισθανθείτε τον και βρείτε τον κατάλληλο φορέα για μια παιδοψυχιατρική εκτίμηση.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.