Ερώτηση:
Η κορούλα μου (3,5ετών) πήγε φέτος πρώτη φορά σε παιδικό σταθμό. Ενώ δείχνει να της αρέσει το σχολείο, αγαπά τη δασκάλα της, δεν συμμετέχει σε τίποτα εκεί, παρά ελάχιστα και μόνο παρουσία της δασκάλας της. Δεν τρώει, δεν πίνει νερό, δεν πάει τουαλέτα, δεν ζωγραφίζει, δεν τραγουδάει, αρνείται να πάει με το σχολικό. Στο σπίτι, όμως, δείχνει χαρούμενη, αναπαριστά την ημέρα της και ξέρει όλα τα τραγουδάκια με καταπληκτικό ρυθμό. Πώς να την βοηθήσω να συμμετάσχει;
Απάντηση:
Η κόρη σας παρουσιάζει μια δυσκολία προσαρμογής και κοινωνικοποίησης στο καινούριο περιβάλλον. Βιώνει αγωνία και προσπαθεί να διατηρήσει έναν έλεγχο μέσα από την συγκράτηση των υγρών της καθώς και με την άρνηση της να συμμετάσχει. Προφανώς απορροφά όλα όσα συμβαίνουν και την ενδιαφέρουν αλλά μη νιώθοντας ασφάλεια.
Ρωτήστε το παιδί σας αν αισθάνεται άβολα στο σχολείο και αν φοβάται κάτι. Ακούστε την περισσότερο από το να της μιλήσετε. Δεν θα μπορέσει να σας απαντήσει σε ερωτήσεις σας που ξεκινούν με το "γιατί". Ρωτήστε την πώς της φαίνονται οι συμμαθητές της, πώς νιώθει για την κυρία της, τι φοβάται, τι θα ήθελε να ήταν διαφορετικό, αν της αρέσει που πηγαίνει, πώς αισθάνεται για τον εαυτό της εκεί.
Αν δεν αλλάξει η συμπεριφορά της θα ήταν καλό να δείτε ένα ειδικό διότι αυτή η στάση της μπορεί να της δημιουργήσει σωματικά προβλήματα πέρα από την δυσφορία που βιώνει. Παρουσιάζει μια αγωνία που προφανώς σχετίζεται με την δομή της προσωπικότητας της για λόγους που δεν μπορούν να εντοπιστούν χωρίς μια εικόνα της οικογενειακής συνθήκης και συμπεριφοράς.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.