Ένας χρόνος γονιός
Το ότι έγινα γονιός άλλαξε την αίσθηση που είχα για τον χρόνο
Ώρα παιχνιδιού – Ώρα παραμυθιού – Ώρα μεσημεριανού ύπνου – Ώρα φαγητού – Ώρα μπάνιου – Ώρα βραδινού ύπνου
Κάποια άλλοτε αθώα αντικείμενα αποτελούν τώρα θανάσιμο κίνδυνo
Το δελεαστικό καλώδιο – Η απατηλή πρίζα – Το λαχταριστό απορρυπαντικό – Το αμάσητο φαγητό – Η υπνωτική οθόνη – Η συναρπαστική λεκάνη – Το ανυποψίαστο κανίς – Η αφθονία βιβλίων
Ακόμα και το γούστο μου στα βιβλία άλλαξε. Ανακάλυψα δε ένα παράδοξο στην παιδική λογοτεχνία...
...Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς δεν είχαν δικά τους παιδιά!
Το ότι απέκτησα παιδί δεν επηρέασε την κοινωνική μου ζωή
Πριν: «Δε μπορώ να βγω απόψε, σχεδιάζω».
Μετά: «Δε μπορώ να βγω απόψε, κοιμάται το μωρό».
Παρόλο που είμαι γεμάτος νέες φοβίες... νιώθω πολύ λιγότερο συνειδητοποιημένο άτομο!
Μετά από έναν χρόνο ως γονιός, ένα πράγμα είναι βέβαιο:
Ο κόσμος μου έχει γίνει άνω-κάτω!