«Θέλω να χωρίσουμε»
Τη στιγμή που εξελίσσεται ένας μεγάλος καβγάς και έχετε βγει εκτός εαυτού μπορεί εύκολα να πείτε πράγματα που δεν πιστεύετε και δεν εννοείτε πραγματικά. Η συγκεκριμένη φράση, όμως, δεν είναι από αυτές που μπορεί κανείς εύκολα να πάρει πίσω, όσο κι αν προσπαθήσετε να πείσετε τον άλλον ότι δεν το εννοούσατε.
Τι να κάνετε στην περίπτωση που σας... ξεφύγει; Αν πραγματικά δεν το εννοείτε ζητήστε συγνώμη, ορκιστείτε ότι δεν θα το πείτε ποτέ ξανά και δώστε χρόνο στον σύντροφό σας μέχρι να μπορέσετε να κερδίσετε ξανά την εμπιστοσύνη του. Καταρχήν, όμως, αναρωτηθείτε τι πραγματικά θέλετε κι αν η φράση αυτή είναι κάτι που έχετε στο μυαλό σας καιρό και σκέφτεστε σοβαρά.
«Είσαι ίδιος με τον πατέρα σου!»
Αυτή είναι μία φράση που λέγεται συνειδητά και με συγκεκριμένο σκοπό: Να πληγώσετε τον σύντροφό σας. Γιατί ξέρετε και οι δύο τα μειονεκτήματα του πατέρα του και τους φόβους του συντρόφου σας να μην τα υιοθετήσει. Η φράση αυτή αποτελεί χτύπημα κάτω από τη ζώνη γιατί υποδηλώνει στον άλλον ότι δεν τον αντιμετωπίζετε πια ως ξεχωριστή προσωπικότητα, αλλά τον συγκρίνετε με κάποιον άλλον.
Επίσης, πρόκειται για μία φράση που δεν οδηγεί πουθενά, γιατί αν ο σύντροφός σας έχει προσπαθήσει να μη μοιάσει στον πατέρα του και να μην κάνει τα ίδια λάθη, αυτό αυτόματα θα τον βάλει σε θέση άμυνας και θα μπλοκάρει την επικοινωνία στη συνέχεια του καυγά.
Ύβρεις και χαρακτηρισμοί
Περιέργως οι χαρακτηρισμοί και οι ύβρεις προκαλούν στον άλλον τις ίδιες ανασφάλειες και τους αμυντικούς μηχανισμούς όπως η σύγκριση με κάποιον άλλον. Είναι σα να λέτε, δηλαδή, στον άλλον ότι δεν τον βλέπετε πια σαν ξεχωριστή, πολυσύνθετη οντότητα αλλά σαν την λέξη που χρησιμοποιήσατε. Επιπλέον, χαρακτηρίζοντας τον άλλον κάπως είναι σα να βάζετε μία ταμπέλα σε ολόκληρη τη σχέση σας, η οποία στην πραγματικότητα την ισοπεδώνει. Δεν αφήνει περιθώριο για λύσεις.
Αν βρίσκεστε οριακά στο να ξεστομίσετε κάποιον τέτοιον χαρακτηρισμό, συγκρατηθείτε και δώστε χρόνο στον εαυτό σας να ηρεμήσει για λίγη ώρα. Εν ανάγκη διακόψτε εντελώς την αντιπαράθεση, πηγαίνετε να πάρετε έναν καφέ και επιστρέψτε μετά από λίγη ώρα με περισσότερη ψυχραιμία.
«Με τις φωνές σου έκανες το μωρό να κλαίει!»
Όταν ο τσακωμός σας φτάσει να επηρεάσει το μωρό ή το παιδί και εσείς κατηγορήσετε τον σύντροφό σας για το κλάμα του, μπορεί να θεωρήσετε ότι το να του δημιουργήσετε ενοχές θα σας χρίσει νικητή/νικήτρια. Θα πρόκειται, όμως, για μία βρώμικη νίκη.
Σε έναν τσακωμό συμμετέχουν πάντα δύο. Το να φωνάξει ο ένας περισσότερο δεν τον κάνει «κακό» της υπόθεσης. Αν, λοιπόν, το μωρό αρχίσει να κλαίει ζητήστε ανακωχή, ηρεμήστε το αλλά ηρεμήστε και εσείς και συνεχίστε τη συζήτηση με χαμηλότερους τόνους. Αν, βέβαια, τα παιδιά είναι μεγάλα, μην τους λέτε ότι δεν τσακώνεστε, ενώ είναι σαφές ότι αυτό ακριβώς κάνετε. Αντίθετα, εξηγήστε τους ότι χάσατε την ψυχραιμία σας αλλά ότι ακόμα αγαπάτε ο ένας τον άλλον και ότι στο τέλος θα τα βρείτε, γιατί πάντα τα βρίσκετε.
«Πάντα κάνεις αυτό» ή «ποτέ δεν κάνεις το άλλο»
Με τον γίνεστε απόλυτοι σε αυτά που λέτε ξεκινάτε μία διαδικασία κατηγοριών που ξέρετε καλά ότι φτάνουν στα όρια της υπερβολής. Επιπλέον, αν έχετε ήδη συγχωρέσει μία φορά τον σύντροφό σας για κάτι που έκανε ή δεν έκανε, δεν είναι δίκαιο να τον κατηγορήσετε ξανά για το ίδιο πράγμα ή να το προσθέσετε στις τρέχουσες κατηγορίες σας.
Αν αντιλαμβάνεστε ότι τον κατηγορείτε ξανά και ξανά για το ίδιο πράγμα, ίσως αυτό σημαίνει ότι πρέπει εσείς να αλλάξετε κάτι. Αν, για παράδειγμα, διαρκώς ξεχνά ή αμελεί να σας τηλεφωνήσει όταν φτάνει σε έναν προορισμό και εσείς ανησυχείτε, ίσως πρέπει να αρχίσετε να του τηλεφωνείτε εσείς, αντί να τσακώνεστε γι'αυτό.
«Αν με αγαπούσες πραγματικά...»
Όσο περισσότερο συμπεριφέρεστε στον σύντροφό σας με τρόπο που να υποδηλώνει ότι ποτέ δεν σας ικανοποιεί, τόσο πιο ανικανοποίητοι θα νιώθετε. Το να προσπαθείτε να ελέγχετε τον σύντροφό σας με το να τον ικετεύετε -έμμεσα ή άμεσα- να κάνει κάτι δεν είναι ο ιδανικός τρόπος για να έρθετε πιο κοντά.
Αντίθετα, πείτε στον σύντροφό σας ότι νιώθετε δεδομένη όταν π.χ. δεν σας βοηθά με τις δουλειές του σπιτιού και ότι θα νιώθατε πολύ καλύτερα αν μπορούσε να κάνει κάτι. Ο καλύτερος τρόπος για να είναι παραγωγικός ο τσακωμός σας είναι να είστε σαφείς ως προς το τι είναι αυτό που σας ενοχλεί και να προσφέρετε λύσεις.
«Θα δεις τι έχει να γίνει!»
Το μόνο που πετυχαίνουν οι απειλές, και μάλιστα αυτές που ξέρετε πολύ καλά πως δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιήσετε, είναι να πυροδοτούν ακόμα περισσότερο έναν τσακωμό. Αν, για παράδειγμα, απειλήσετε τον σύντροφό σας, πάνω στον καβγά, ότι θα φύγετε, δεν αποκλείεται ο ίδιος να σας ανοίξει την πόρτα. Άλλωστε, ποιος μπορεί να ζει με τον μόνιμο φόβο απειλών;
Αν θέλετε να κρούσετε τον κώδωνα του κινδύνου στον σύντροφό σας κάντε το εξηγώντας τι ακριβώς σας ενοχλεί και τι σκέψεις σας προκαλεί αυτή η ενόχληση.
«Ξέρεις τι λένε οι άλλοι;»
Μην εμπλέκετε άλλους στον τσακωμό σας. Μην κάνετε το λάθος να χρησιμοποιήσετε λόγια τρίτων, π.χ. της μητέρας σας ή των φίλων σας, αναφορικά με τον λόγο του τσακωμού σας. Προφανώς για να το κάνετε στοχεύετε να ενισχύσετε την δική σας άποψη, όμως στην πραγματικότητα το μόνο που καταφέρνετε είναι να την αποδυναμώνετε. Είναι σα να χρειάζεστε και τους άλλους για να την στηρίξετε.
Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό δημιουργείτε άσχημο κλίμα για την επόμενη φορά που ο σύντροφός σας θα συναντήσει τα άτομα αυτά. Αναφέρετε τη γνώμη τρίτων μόνο αν ο σύντροφός σας την ζητήσει ή πείτε του να τους ρωτήσει ο ίδιος.
«Εντάξει, έχεις δίκιο. Τέλος.»
Μισό λεπτό: Σκοπός ενός τσακωμού είναι να βρείτε μία λύση, για να μην ξαναδημιουργηθεί το ίδιο πρόβλημα. Όχι να τον τερματίσετε όποτε σας «καπνίσει». Αν βαθιά μέσα σας πιστεύετε ότι ο σύντροφός σας έχει δίκιο, παραδεχθείτε το, χωρίς ειρωνείες. Αν απλά κουραστήκατε να διαφωνείτε, πείτε το και ζητήστε να συνεχίσει η συζήτηση κάποια άλλη στιγμή που θα έχετε το κουράγιο. Σε κάθε περίπτωση, το να βάζετε τελεία σε έναν τσακωμό χωρίς να έχετε καταλήξει πουθενά, είναι ο σίγουρος τρόπος να επαναληφθεί ο τσακωμός. Αυτό θέλετε;
«Εσύ φταις για όλα»
Μπορεί πράγματι να είχατε προτείνει κάτι, να επικράτησε η δική του γνώμη και τελικά να αποδείχθηκε λάθος. Ο εκνευρισμός σας θα σας οδηγήσει στο να κατηγορήσετε μόνο εκείνον. Όμως, ούτε αυτός είναι χαρούμενος με την έκβαση των πραγμάτων, άρα ποιο το κέρδος για εσάς;
Αφήστε τις κατηγορίες και δείτε μαζί τι μπορείτε να κάνετε για να λύσετε το πρόβλημα. Σε μεταγενέστερο χρόνο, μάλιστα, μπορεί να συνειδητοποιήσετε και να παραδεχτείτε ότι ίσως έπρεπε να είχατε προσπαθήσει περισσότερο για να επικρατήσει η δική σας άποψη.