Η πιπίλα και η ανάπτυξη του στόματος

Η πιπίλα και η ανάπτυξη του στόματος

ΠΙΠΙΛΙΣΜΑ: ΕΝΑ ΕΜΦΥΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ

Το πιπίλισμα είναι ένα ένστικτο που επιτρέπει στο παιδί να μάθει τον μηχανισμό της μάσησης και της κατάποσης ο οποίος αργότερα είναι απαραίτητος για να μάθει να τρώει τροφές και άρα να επιβιώσει.

Στα νεογέννητα, ικανοποιεί επίσης την ψυχολογική ανάγκη για επιβεβαίωση και ικανοποίηση και έχει ηρεμιστική και κατευναστική δράση. Το ρούφηγμα είναι επίσης μία από τις πρώτες και πιο σημαντικές στιγμές της νευρομυϊκής μάθησης που ξεκινά όταν το μωρό είναι ακόμα στη μήτρα της μητέρας. Το πιπίλισμα, στην πραγματικότητα, προωθεί την ανάπτυξη των περιστοματικών μυών και καθορίζει την ώθηση της γλώσσας στον ουρανίσκο, βοηθώντας έτσι το σωστό σχηματισμό του στόματος.

Ως εκ τούτου, είναι μια αναγκαιότητα που δεν μπορεί να υποτιμηθεί.

Η ΠΙΠΙΛΑ : ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ

3 ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ

1. Η πιπίλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ικανοποιήσει το ένστικτο του θηλασμού των νεογέννητων και να ηρεμήσει το κλάμα τους.

2. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Pediatrics (το επίσημο όργανο της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής), η χρήση της πιπίλας κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να βοηθήσει ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος του SIDS (σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου βρεφών): καθώς η αναπνοή διευκολύνεται χάρη στη θέση της γλώσσας, η οποία είναι τοποθετημένη προς τα εμπρός μέσα στο στόμα και ο ύπνος είναι λιγότερο βαθύς.

3. Η κίνηση του πιπιλίσματος βοηθάει το στόμα για να αναπτυχθεί σωστά. Στην πραγματικότητα αν η πιπίλα έχει ειδικές προδιαγραφές και χρησιμοποιείται για 24 μήνες, δεν είναι επιβλαβής για το στόμα και μπορεί ακόμη και να βοηθήσει στην πρόληψη ορισμένων οδοντιατρικών ανωμαλιών. Από την άλλη πλευρά, το πιπίλισμα του αντίχειρα μπορεί να προκαλέσει ζημιά, επειδή ο αντίχειρας ασκεί πιο έντονη πίεση στα δόντια και τον ουρανίσκο, είναι πιο δύσκαμπτος και συμπαγής και είναι επίσης μία συνήθεια που πολύ δύσκολα αργότερα μπορούν να σταματήσουν.

Η ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ

DR. EMANUELA LACCHIA (ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ – ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ)

Μετά από τα πρώτα δυόμιση χρόνια η ανάγκη για πιπίλισμα που είναι τόσο ευχάριστη κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών, δεν είναι πλέον μια αναπτυξιακή απαίτηση. Σε αυτήν την ηλικία, η πιπίλα είναι απλώς μια συνήθεια, η οποία θα πρέπει να καταργηθεί σταδιακά.

Για να βοηθήσετε το μικρό σας να αποχωρηστεί την πιπίλα του, συνιστούμε να ζητήσετε πρώτα απ 'όλα τη συνεργασία του ως ένα "μεγάλο" παιδί, προσέχοντας όμως τις κρίσιμες περιόδους, όπως η έναρξη στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο.

Προκειμένου να διευκολυνθεί η σταδιακή αποσύνδεση, σας συμβουλεύουμε να τη χρησιμοποιείται αρχικά μόνο στις πιο απαιτητικές στιγμές, για παράδειγμα πριν πάει για ύπνο. Μόλις η απόφαση έχει παρθεί, να επιμείνετε σε αυτή τη θέση, χωρίς να αφήσετε τον εαυτό σας να αισθάνεται οίκτο και να ενδώσετε, ούτε καν για την αντιμετώπιση των αναπόφευκτων διαμαρτυριών του παιδιού σας.

Αποφύγετε την επίπληξη και την τιμωρία, επαινώντας παράλληλα την πρόοδο και τις προσπάθειες του παιδιού σας να αποκολληθεί από τον πρώην σταθερό του σύμμαχο.

LUCA LEVRINI (ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΟΣ)

Προκειμένου να διασφαλιστούν τα οφέλη του πιπιλίσματος, είναι αναγκαία και καθοριστικά τα χαρακτηριστικά της πιπίλας. Θα πρέπει να είναι:

1. Ορθοδοντική, με σκοπό να προωθήσει την σωστή ανάπτυξη των οστών της γνάθου

2. Δραστική, διότι διεγείρει την καλύτερη κατάποση και την τοποθέτηση της γλώσσας, τον ορθό περιστοματικό μυϊκό τόνο και την οδοντιατρική εξέλιξη.

3. Φυσιολογική, να μην παρεμβαίνει στις φυσικές λειτουργίες της στοματικής κοιλότητας.

4. Ευχάριστη, προκειμένου να ικανοποιήσει πλήρως το μωρό κατά τη διάρκεια του πιπιλίσματος.

Η ΣΩΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ

.... μερικές προφυλάξεις

1. Μη χρησιμοποιείτε γλυκαντικές ουσίες πάνω στην πιπίλα, δεδομένου ότι μπορεί να προκαλέσουν τερηδόνα.

2. Περιορίστε τον χρόνο της καθημερινής χρήσης έως ότου το μητρικό γάλα κατά την διάρκεια του φυσικού θηλασμού να είναι άφθονο. Επίσης, περιορίστε την χρήση σε σε περίπτωση στιγμιαίας μείωση της παραγωγής γάλακτος.

3. Μην προσφέρετε την πιπίλα όποτε το μωρό κλαίει, γιατί όταν κλαίει συχνά μπορεί να υποδηλώνει την επιθυμία του να επικοινωνήσει με τους γονείς.

4. Συνιστάται να μειωθεί η χρήση της πιπίλας σε μωρά με επαναλαμβανόμενες ωτίτιδες και εμφανής οδοντιατρικές ανωμαλίες.

5. Η χρήση της πιπίλας πρέπει να μειωθεί σταδιακά μετά τους 24 μήνες και να «κοπεί» εντελώς από τους 36 μήνες και μετά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Adair SM et al. Effects of current and former pacifier use on the dentition of 24 to59 month old children. Pediatric Dentistry 1995; 17:437-44.; Autori vari. Linee guida nazionali per la promozione della salute orale e la prevenzione delle patologie orali in età evolutiva. Ministero della Salute. www.salute.gov.it.; Bishara SE et al. Changes in the prevalence of non nutritive sucking patterns in the first 8 years of life. Am J Orthod Dentofacial Orthop 2006; 130: 31-6. ; Friman PC et al. Thumb Sucking: pediatricians' Guidelines. Clinical Pediatrics 1989; 28: 438-440.; Hauck FR et al. Do pacifiers reduce the risk of sudden infant death syndrome? A meta-analysis. Pediatrics 2005; 116: 716-23.; Jenik AG et al. Does the Recommendation to Use a Pacifier Influence the Prevalence of Breastfeeding? Journal of Pediatrics, Pediatrics 2009; 6.; Larsson E. Effect of dummy-sucking on the prevalence of posterior cross-bite in the permanent dentition. Swed Dent 1986; 10: 97-101.; Levrini L et al. Different geometric patterns of pacifiers compared on the basis of finite element analysis. Eur J Paediatr Dent 2007; 8 :173-8.; Lewkowski MD et al. Effects of chewing gum on response to routine painful procedures in children. BMJ 2003; 4; 326. ; Turgeon-O'Brien H et al. Nutritive and nonnutritive sucking habits: a review. ASDC J Dent Child 1996; 63: 321-7.; Viggiano D et al. Breast feeling, bottle feeling and non-nutritive sucking; effects on occlusion in deciduos dentition. Arch Dis Child 2004; 89: 1121-3.; Warren J et al. Duration of nutritive and non nutritive sucking behaviors and their effects on the dental arches in the primary dentition. Am J Orthod Dentofac Orthop 2002; 121: 347-56.

v