Από τα κλασικά κινούμενα σχέδια της Disney μέχρι τα σύγχρονα εντυπωσιακά 3D animation, δείτε κάποια από τα πολυτιμότερα μαθήματα ζωής που μας έχουν χαρίσει οι παιδικές ταινίες:
Πινόκιο (1940): Άκου την συνείδησή σου
Οι άνθρωποι, ειδικά οι μικροί ξύλινοι άνθρωποι, αντιμετωπίζουν πολλούς πειρασμούς. Είναι τόσο δελεαστικό να παραλείψει κάποιος το σχολείο και να βρει το δικό του Νησί της Χαράς, στο οποίο θα μπορεί να πίνει και να παίζει όλη μέρα. Ακούγεται υπέροχο ...μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσουν να μακραίνουν τα αυτιά του, να βγάζει ούρα και να σκούζει σαν γάιδαρος.
Κάπως έτσι την πάτησε ο μικρός Πινόκιο, παρασυρμένος από τις απαγορευμένες απολαύσεις, μέχρι τη στιγμή που άρχισε να ακούει τον μικροσκοπικό φίλο-προστάτη του Jiminy Cricket. Μετά ήρθε η φάλαινα, βέβαια, αλλά κι αυτή η περιπέτεια για καλό έγινε.
Η ταινία δείχνει ότι δεν είμαστε πραγματικά άνθρωποι μέχρι τη στιγμή που θα σταματήσουμε να ζούμε για εμάς και θα θυσιαστούμε για κάποιον άλλον.
Ντάμπο (1941): Το διαφορετικό είναι Καλό
Αν ο Ντάμπο είχε γεννηθεί σε μία εποχή που οι όμορφοι ελέφαντες θα λάμβαναν μέρος σε διαγωνισμούς τύπου «Το πιο Σέξι Παχύδερμο στον Κόσμο» θα βρισκόταν ένα μόλις βήμα πριν την ωτοπλαστική. Από την άλλη, όμως, δεν θα είχε καταφέρει ποτέ να πετάξει. Θα ήταν απλά ένας ακόμα ελέφαντας. Με τα αυτιά που του χώρισαν οι δημιουργοί του, όμως, έγινε ο πιο υπέροχος ελέφαντας που έχει ποτέ υπάρξει.
Peter Pan (1953): Βρες το παιδί που κρύβεται μέσα σου
Ήταν το παιδί που δεν έλεγε ποτέ να μεγαλώσει. Για πάντα νέος, για πάντα παράτολμος, για πάντα φορώντας αυτό το ανόητο καπέλο... Ο Peter Pan μας έδειξε πώς είναι η αιώνια νιότη και, στο τέλος, μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ίσως είναι λίγο βαρετή. Πόσες φορές πια να μονομαχήσεις με τον Captain Hook; Ίσως, γι'αυτό στον Peter άρεσε τόσο η Wendy. Ήταν... ώριμη!
Ωστόσο, όπως η αιώνια νιότη λαχταρά κρυφά την ωριμότητα, έτσι και οι ενήλικες δε θέλουν να αποχωριστούν το παιδί που κρύβεται μέσα τους. Αν ψάξουμε κάτω από τις υποχρεώσεις και τα deadlines, τις πολυβιταμίνες και τα λαχανικά στον ατμό, θα βρούμε ακόμα την βαθιά επιθυμία να αρπάξουμε ένα ξύλινο σπαθί και να αναζητήσουμε τον θησαυρό. Κι αν το κάνουμε, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ανακαλύψουμε κανένα μπαούλο με χρυσά νομίσματα, αλλά ένα αληθινά παιδικό χαμόγελο. Κι αυτό είναι αρκετά σημαντικός θησαυρός!
Το Βιβλίο της Ζούγκλας (1967): Κάνε καλούς φίλους, βρες τις δυνάμεις σου
Στον πραγματικό κόσμο, ο Μόγλης δεν θα επιβίωνε στη ζούγκλα περισσότερο από 30 δευτερόλεπτα. Θα είχε εύκολα γίνει σνακ για κάποιο από τα αμέτρητα θηρία της. Αντίθετα, ο μικρούλης υιοθετήθηκε από μία αγέλη λύκων, εκπαιδεύτηκε από έναν μαύρο πάνθηρα και έγινε φίλος με μία αρκούδα. Βίωσε την καλοσύνη των άγριων ζώων σε όλο της το μεγαλείο, η οποία βέβαια δεν ήταν αρκετή για να τον προστατεύσει και από τον τρομερό τίγρη Shere Khan που ήθελε να τον κατασπαράξει.
Ο Μόγλης μπορεί να μην είχε τις ικανότητες και την ταχύτητα των άγριων ζώων, όμως δεν είχε ούτε και τον έμφυτο στα ζώα φόβο για τη φωτιά. Και αυτό ήταν αρκετό για να του σώσει τη ζωή.
Το μήνυμα που μεταφέρει το Βιβλίο της Ζούγκλας είναι διπλό: Καλλιέργησε φιλίες –καλές, ειλικρινείς φιλίες που θα σε ακολουθούν ακόμα και στα πιο σκοτεινά σου ταξίδια. Αλλά ψάξε και μέσα σου για να βρεις την εσωτερική σου δύναμη. Είναι εκεί, αν ψάξεις καλά. Και μπορεί να φωτίσει τον δρόμο σου όταν χρειαστεί.
Αναζητώντας τον Νέμο (2003): Οι γονείς είναι τρελοί –με την καλή έννοια
Κακά τα ψέματα, ο ωκεανός δεν είναι κατάλληλο μέρος για να μεγαλώνει ένα παιδί. Για την ακρίβεια, ένα νεογέννητο ψαράκι στον ωκεανό έχει προσδόκιμο ζωής όσο ένα παγωτό στον Αμαζόνιο. Τι να κάνεις, όμως, αν είσαι ψάρι; Να μετακομίσεις στο Μάτσου Πίτσου; Ο single μπαμπάς Marlin δεν έχει τα λεφτά -ή το κατάλληλο αναπνευστικό σύστημα- για μία τέτοια μετακόμιση. Αυτός και ο γιος του πρέπει να επιβιώσουν στις δεδομένες συνθήκες και ο Marlin πρέπει να προστατεύει το μικρό από κάθε κίνδυνο.
Ο κίνδυνος, ωστόσο, βρίσκει τρόπο να απειλήσει την ζωή του μικρού Nemo και ο μπαμπάς του αναγκάζεται να κάνει ένα απίστευτα επικίνδυνο ταξίδι για να σώσει το παιδί του και να βρεθεί σε μέρη που, πιθανότατα, κανένα άλλο ψάρι-κλόουν δεν έχει βρεθεί ποτέ ξανά.
Το αξιοσημείωτο με το «Νέμο» είναι ότι οι περισσότεροι γονείς, αν ήταν στην θέση του Marlin, θα έκαναν ακριβώς τα ίδια με εκείνον. Οι γονείς τείνουν να είναι πραγματιστές, ίσως και βαρετοί. Όμως θα κάνουν οτιδήποτε περνά από το χέρι τους για να προστατεύσουν τα παιδιά τους και να εξασφαλίσουν ότι όχι μόνο θα επιβιώσουν, αλλά και θα θριαμβεύσουν στην ζωή. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι χιλιάδες γονείς ξοδεύουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων;
Ο Φανταστικός κύριος Φοξ (2009): Αποδέξου τις ευθύνες σου
Οι κρίσεις της μέσης ηλικίας δεν είναι ποτέ ευχάριστες. Είναι, όμως, ιδιαίτερα δύσκολες όταν το προσδόκιμο ζωής σου είναι... επτά. Στη ζωή του κυρίου Φοξ δεν φαίνεται να πηγαίνει κάτι στραβά: Έχει σύζυγο, έναν γιο, ένα άνετο υπόγειο και μία καλή δουλειά. Αλλά το να γράφει άρθρα για την τοπική εφημερίδα του δάσους δεν θυμίζει σε τίποτα τις περιπετειώδεις μέρες του ως νέος. Τις μέρες που ήταν πρωταθλητής στα τοπικά αθλήματα και διάσημος κυνηγός κοτόπουλων και -γενικά- φανταστικός! Αν οι αλεπούδες αγόραζαν αυτοκίνητα, ο κύριος Φοξ θα πήγαινε σίγουρα να αγοράσει μία Porsche, για να βιώσει λίγη από την αδρεναλίνη των νεανικών του χρόνων. Επειδή, όμως, οι αλεπούδες δεν οδηγούν, αποφασίζει να βγει ξανά για κυνήγι, υπό το σεληνόφως.
Η υποτιμημένη αυτή ταινία δεν έχει ακριβώς χαρούμενο τέλος, όμως αξίζει να την δείτε με τα παιδιά. Ο κύριος Φοξ καλείται στο τέλος της να πάρει μία απόφαση. Και, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους, οι σοβαρές αποφάσεις απαιτούν και θυσίες. Έτσι είναι και η ενήλικη ζωή, γεμάτη υπεύθυνες αποφάσεις, ανάληψη ευθυνών και προσπάθεια για το καλό των άλλων. Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα μικρό άγριο ζώο, όμως το να καταφέρνουμε να το τιθασεύουμε για το καλό των άλλων... αυτό είναι πραγματικά φανταστικό.
Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας (2010): Και οι δράκοι είναι άνθρωποι
Στην χώρα του Berk οι Βίκινγκς μισούν τους δράκους και οι δράκοι μισούν τους Βίκινγκς. Για εκατοντάδες χρόνια, οι δυο τους έχουν αλληλοσπαραχτεί και το έχουν καταευχαριστηθεί. Γιατί, όμως, όλη αυτή η φασαρία να είναι καλό πράγμα;
Ο Χίκαπ μισεί, επίσης, τους δράκους και πιστεύει ότι αν σκοτώσει έναν θα γίνει δημοφιλής στο χωριό του και θα κερδίσει το κορίτσι των ονείρων του. Αλλά όταν του δίνεται η ευκαιρία να το κάνει, διστάζει. Έχει μόνο αφήνει τον δράκο να ζήσει, αλλά τον φροντίζει ώστε να είναι υγιής και τον μετατρέπει στο καλύτερο κατοικίδιο ζωάκι που θα μπορούσε ποτέ να ζητήσει ένα αγόρι. Φανταστείτε πώς θα ήταν αν το κόλεϊ πήγαινε το παιδί πετώντας στο σχολείο, εντυπωσίαζε τους συμμαθητές του και έτρωγε όσους το ενοχλούσαν.
«Ό,τι έχουμε μάθει για εσάς είναι λάθος», λέει ο Χίκαπ στον δράκο και η ταινία αποκαλύπτει το πραγματικό της μήνυμα: Η άγνοια καλλιεργεί τον φόβο, ο φόβος καλλιεργεί το μίσος, την έχθρα και τον πόλεμο. Αν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αυτούς που φοβόμαστε, πριν τους κυνηγήσουμε με ρόπαλα, ίσως να ζήσουμε όλοι καλύτερα.
Πηγή: Divinecaroline
