Αλκοόλ
Στην δεκαετία του '60 και του '70 λίγες ήταν οι έγκυες που το σκέφτονταν για να απολαύσουν ένα ποτήρι κρασί. Για την ακρίβεια, κάποιοι τους σύστηναν να πίνουν πού και πού λίγη μπύρα «για τον σίδηρο».
Σήμερα υπάρχει ιδιαίτερη επίγνωση για τις βλαβερές επιπτώσεις του αλκοόλ στο έμβρυο και η πλειοψηφία των επιστημόνων συμβουλεύει τις εγκύους να απέχουν. Οι γυναικολόγοι, συγκεκριμένα, λένε ότι ίσως μετά το πρώτο τρίμηνο να μην υπάρχει πρόβλημα να πιει η γυναίκα ένα ποτήρι κρασί ανά εβδομάδα.
Ενεργός τοκετός
Κατά τον 20ο αιώνα η πλειοψηφία των τοκετών στον αναπτυγμένο κόσμο λάμβανε πλέον χώρα στα μαιευτήρια. Το σύνηθες ήταν οι γυναίκες να γεννούν ξαπλωμένες στην πλάτη, με τα πόδια τοποθετημένα σε αναβολείς, θέση βολική για τον μαιευτήρα, αλλά όχι πάντα για την επίτοκο, η οποία συχνά βίωνε πολύωρο τοκετό.
Σήμερα οι γυναίκες ενθαρρύνονται να αλλάζουν θέση κατά την διάρκεια του τοκετού, προκειμένου να βρουν εκείνη που τις βολεύει περισσότερο, τόσο για να μπορέσει το μωρό να περάσει μέσα από τον γεννητικό σωλήνα, όσο και για να μπορεί η γυναίκα να διαχειρίζεται τον πόνο. Έτσι, κάποιες γυναίκες γεννούν σε θέση «βαθύ κάθισμα» και άλλες γονατιστές «στα τέσσερα».
Κάπνισμα
Οι επιπτώσεις του τσιγάρου στους παλμούς της καρδιάς του εμβρύου είναι γνωστές από την δεκαετία του 1920. Όμως έπρεπε να περάσουν σαράντα περίπου χρόνια για να απαγορεύσουν εντελώς οι γιατροί στις έγκυες να καπνίζουν.
Σήμερα είναι γνωστό ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών στην εγκυμοσύνη, θνησιγένειας και αποβολής, οπότε το να διακόψετε το κάπνισμα, τουλάχιστον την περίοδο αυτή, είναι το σημαντικότερο που μπορείτε να κάνετε για να δώσετε στο μωρό σας ένα υγιές ξεκίνημα στη ζωή του.
Ο μπαμπάς στην αίθουσα τοκετού
Πριν την δεκαετία του 1970 ήταν αδιανόητο ο μέλλον πατέρας να μπει στην αίθουσα τοκετού, για να δώσει κουράγιο και δύναμη στη γυναίκα του.
Σήμερα οι περισσότεροι μπαμπάδες δεν θέλουν να χάσουν τη στιγμή αυτή και γίνονται δεκτοί από το προσωπικό του μαιευτηρίου, προκειμένου να βοηθήσουν συναισθηματικά τη σύντροφό τους. Ωστόσο, πρόκειται για μία εμπειρία που δεν συστήνεται σε όλους (ειδικά σε όσους «ανακατεύονται» εύκολα).
Παυσίπονα
Στην δεκαετία του 1950 υπήρχε ένας μόνος τρόπος να γεννήσει μία γυναίκα και αυτός περιλάμβανε ένα κοκτέιλ αναισθητικών που την άφηναν σχεδόν αδύναμη για να σπρώξει και ανίκανη να θυμηθεί οτιδήποτε μετά τον τοκετό.
H φαρμακευτική πρόοδος αλλά και η άποψη ότι ο τοκετός πρέπει να αποτελεί μία πιο φυσική εμπειρία προσφέρουν σήμερα στις γυναίκες μία γκάμα εναλλακτικών για την ανακούφιση του πόνου, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της η καθεμιά, τα οποία τους εξηγούνται πλήρως πριν αυτές γεννήσουν.
Δεσμός με το μωρό
Καθώς με τα χρόνια ο τοκετός στο μαιευτήριο γινόταν κανόνας, οι γυναίκες έμεναν μέσα αρκετές ημέρες μέχρι να συνέλθουν εντελώς, ενώ τα μωρά τους βρίσκονταν στην ειδική αίθουσα νεογνών και μεταφέρονταν στις μαμάδες τους αποκλειστικά για να θηλάσουν.
Σήμερα αναγνωρίζεται η σημασία του να μένουν τα μωρά διαρκώς κοντά στις μαμάδες τους για να δεθούν από νωρίς μεταξύ τους, οπότε αφενός οι γυναίκες παροτρύνονται να τα κρατούν στην αγκαλιά τους από την πρώτη στιγμή που θα γεννηθούν και αφετέρου να επιλέγουν rooming in στο μαιευτήριο, δηλαδή να έχουν το μωρό δίπλα τους, στο δωμάτιο, κάθε ώρα.
Ποιος έχει τον έλεγχο (;)
Τα πολύ παλιά χρόνια ο τοκετός ήταν μία γυναικεία υπόθεση, με τη μαμή να αναλαμβάνει τον βασικό ρόλο. Ωστόσο, οι ιατρικές εξελίξεις του 20ου αιώνα άλλαξαν πολύ τα πράγματα και ο μαιευτήρας έγινε αυτός που αναλαμβάνει όλες τις σημαντικές αποφάσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί η τάση να μπορεί η γυναίκα να επιλέξει πού ακριβώς θέλει να γεννήσει, είτε στο σπίτι της είτε σε πισίνα με νερό, αν θα πάρει ή όχι φάρμακα (π.χ. επισκληρίδιο) και ποιος θα είναι αυτός που θα την βοηθήσει κατά την διάρκεια του τοκετού. Στο εξωτερικό, μάλιστα, ο τοκετός στο σπίτι της γυναίκας έχει γίνει μόδα.
Φαγητό για δύο
Πριν μερικά χρόνια η έγκυος παροτρύνοντας να τρώει ό,τι και όσο θέλει, γιατί «το ζητάει το μωρό». Σήμερα αυτή η τακτική αντιμετωπίζεται με αποδοκιμασία.
Για την ακρίβεια, οι ειδικοί λένε ότι παρόλο που η όρεξη της γυναίκας αυξάνεται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε καμία περίπτωση δεν διπλασιάζεται. Πιο συγκεκριμένα, η έγκυος χρειάζεται περίπου 200 θερμίδες παραπάνω από το σύνηθες ανά ημέρα, κατά το τελευταίο τρίμηνο.
Άσκηση
Στο παρελθόν το να είσαι έγκυος σήμαινε να μην κουνάς ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι. Σήμερα είναι γνωστό ότι η συστηματική άσκηση όχι μόνο ωφελεί το μωρό, αλλά προετοιμάζει το γυναικείο σώμα για τον τοκετό, βοηθά τη γυναίκα να αναρρώσει ταχύτερα και της προσφέρει χαρά κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης.
Δεδομένου ότι η γυναίκα δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, και πάντα υπό την καθοδήγηση του γιατρού, είναι ασφαλές να γυμνάζεται κατά την εγκυμοσύνη. Το περπάτημα, το κολύμπι και η γιόγκα είναι από τις ασκήσεις που συνιστώνται περισσότερο.
Θηλασμός/μπουκάλι
Κατά την δεκαετία του 1970 περίπου τα μισά μωρά στη Μ. Βρετανία ταΐζοντας από μπουκάλι, ήδη από την πρώτη στιγμή της γέννησής τους. Σήμερα αφενός πολλές κλινικές δεν παρέχουν γάλα φόρμουλας δωρεάν, εκτός αν υπάρχει λόγος, ενώ οι γυναίκες συμβουλεύονται και παροτρύνονται να θηλάσουν για όσο περισσότερο διάστημα μπορούν.
Οι επιστήμονες συνιστούν τα μωρά να τρέφονται αποκλειστικά με μητρικό γάλα για τουλάχιστον έξι μήνες, ενώ όλοι συμφωνούν πως το γάλα αυτό είναι το πιο υγιεινό που μπορεί να δεχθεί το μωρό.
Πηγή: iVillage
