Η μεταξύ μας υποστήριξη και ενθάρρυνση είναι πολύ σημαντικές για να αποδεχτούμε και να αγκαλιάσουμε αυτές τις αδυναμίες.
Αυτό το κείμενο που αλιεύσαμε από την ψυχολόγο Μαρία Αϊβαζίδου, το αφιερώνουμε σε κάθε μαμά που παλεύει με τις τύψεις και την μοναξιά της.
«Στη μαμά που αισθάνεται τόσο κουρασμένη που νιώθει ότι χάνει τα λογικά της και θα έκανε τα πάντα για να ξαπλώσει και να ξεκουραστεί…
Στη μαμά που κάθεται στο αυτοκίνητο, μόνη της, και τρώει γιατί δε θέλει να μάθει κανείς ότι τρώει junk food…
Στη μαμά που κλαίει στον καναπέ της γιατί φώναξε στα παιδιά της και τώρα νιώθει ενοχές…
Στη μαμά που προσπαθεί σκληρά για να ξαναμπεί στα παλιά της jeans και θέλει να μπορέσει να κοιτάξει επιτέλους τον καθρέφτη και να νιώσει όμορφα για τον εαυτό της…
Στη μαμά που δε θέλει να βγει από το σπίτι γιατί έχει τόσα πολλά να κάνει…
Στη μαμά που παραγγέλνει πίτσα ακόμη μια μέρα γιατί το φαγητό δεν έγινε καλό…
Στη μαμά που νιώθει μοναξιά ακόμα κι όταν βρίσκεται σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο…
Είσαι αρκετή!
Είσαι σημαντική!
Αξίζεις!
Είναι απλά μια φάση της ζωής όλο αυτό. Και είναι μια πολύ δύσκολη, γεμάτη προκλήσεις!
Είσαι αρκετή!
Κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς!
Αυτά τα μικρά ματάκια που σε κοιτάνε, νομίζουν ότι είσαι τέλεια! Νομίζουν ότι είσαι πολλά παραπάνω από απλά αρκετή.
Αυτά τα μικρά χεράκια που σε ακουμπάνε νομίζουν ότι είσαι η πιο δυνατή!
Αυτό το μικρό στόμα που τρώει ό,τι τους δίνεις, νομίζει ότι είσαι η καλύτερη γιατί κάνεις την κοιλίτσα του να γεμίζει.
Αυτή η μικρή καρδούλα που θέλει να νιώθει και τη δική σου να χτυπάει δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Μόνο εσένα!
Γιατί είσαι αρκετή»
