Αγαπητή αναγνώστρια,
Το θέμα της άσκησης στην τουαλέτα που προσεγγίζετε είναι ιδιαίτερης σημαντικότητας. Τα παιδιά αυτής της φάσης βιώνουν έντονα συναισθήματα και ανησυχίες τα οποία εκφράζονται μέσα από τη συμπεριφορά τους και αυτό μπορεί συχνά να προβληματίζει και να δυσκολεύει τους γονείς σε ρυθμούς έντονης καθημερινότητας.
Η πιο καλή προσέγγιση είναι να κοντοσταθείτε, να καταλάβετε και να ακούσετε. Να νοηματοδοτήσετε αυτό το μπλοκάρισμα του γιου σας, και όχι απλώς να βιαστείτε ώστε να ξεπεραστεί. Λάβετε υπόψη σας πως τα ζητήματα που δε λύνονται αναπτυξιακά επανέρχονται στην μετέπειτα πορεία της ζωής με πολλούς τρόπους.
Επομένως, τρυφερά και με διάθεση κατανόησης, συνεχίζετε να κοιτάτε τον γιο σας, να τον κρατάτε αγκαλιά επιβεβαιώνοντας του πόσο σπουδαίος είναι, όχι όταν χρησιμοποιεί την τουαλέτα άλλα όταν παλεύει με τα δύσκολα, όταν αισθάνεται, όταν σας μοιράζετε με κάθε τρόπο της εσωτερική του πληροφορία.
Όταν αυτή η τρυφερή σας ματιά επιβεβαιωθεί πολλές φορές και καταγραφεί εσωτερικά από τον γιο σας, τότε θα νιώσει ασφάλεια να κάνει το επόμενο βήμα, όποιο και εάν είναι αυτό. Όχι γιατί του το ζητάτε. Όχι γιατί αναμένεται. Αλλά γιατί ο ίδιος θα νιώσει ότι είναι η ώρα να χαρεί το μεγάλωμά του και με έναν άλλο τρόπο.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
