Τα τελευταία χρόνια, ακούω συνεχώς πολλές φίλες μαμάδες που μένουν στο σπίτι για να φροντίσουν τα παιδιά και την οικογένειά τους να νιώθουν οργισμένες. Νιώθουν άσχημα επειδή τις υποτιμούν και μερικές φορές τις αντιμετωπίζουν σαν να μην έχουν αξία, ανεξάρτητα από τη σκληρή δουλειά και τις θυσίες που κάνουν για την οικογένειά τους. Μερικοί από αυτούς μάλιστα ταπεινώνονταν.
Με τρόμο έβλεπα εκείνες τις όμορφες γυναίκες που κάποτε ήταν δυνατές, ταλαντούχες και αισιόδοξες να μετατρέπονται σε κουρασμένες γυναίκες, στα όρια της κατάθλιψης. Αυτή είναι η ισοτιμία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες όπως την αντιμετωπίζει η σημερινή κοινωνία. Μια κοινωνία που αρέσκεται σε ολιγομελής οικογένειες, χωρίς υποστηρικτικό πλαίσιο να φροντίζουν τα παιδιά.
Αυτό, με τη σειρά του, απαιτεί από μορφωμένες γυναίκες με καριέρα να τα αφήσουν όλα πίσω τους και να μείνουν στο σπίτι για να φροντίσουν την οικογένειά τους. Κι αυτό, βέβαια, δεν είναι κακό από μόνο του - ειδικά αν η μητέρα θέλει να μείνει σπίτι με τα παιδιά!
Ωστόσο, είναι άσχημος ο τρόπος που αντιμετωπίζεται μια τέτοια γυναίκα από τους άλλους. Συχνά υποτιμάται ως «μια άνεργη που δεν είναι ικανή να κερδίσει μόνη της τα προς το ζην, αναγκαζόμενη να εξαρτάται από τον σύζυγό της».
Ωστόσο, μια μαμά που μένει σπίτι δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο, φροντίζοντας για τα πάντα! Για την ακρίβεια, εκτελεί χρέη μαμάς, δασκάλας, μαγείρισσας, καθαρίστριας, ψυχολόγου, σοφέρ, γραμματέας, φίλης, ερωμένης, και άλλα πολλά.
Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες που αισθάνονται ότι δεν αναγνωρίζονται οι κόποι και οι θυσίες τους για να δημιουργήσουν μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Όσο για τους άντρες που μπορούν να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν τις μαμάδες που μένουν σπίτι με τα παιδιά, έχετε όλο μας τον σεβασμό και όλη μας την εκτίμησή μας!
Ελεύθερη μετάφραση από twinsandme.com
