«Υπάρχουν και κάτι άνθρωποι, που όσο τους δίνεις, είναι εκεί! Με πλατιά χαμόγελα, με μεγάλες αγκαλιές και με έναν δήθεν θαυμασμό...
Μα έτσι και κάνεις ένα βήμα πίσω σε αυτά που τους προσφέρεις, δείχνουν το πρόσωπό τους και την πρόθεση που τελικά πάντα είχαν...
Να κοιτάμε τους ανθρώπους πιο βαθιά, εκεί που η ψυχή δεν μπορεί να κρυφτεί!
Να μην μεθάμε εύκολα από αστραφτερά χαμόγελα γιατί καμιά φορά η πολύ λάμψη τυφλώνει...
Να προσέχουμε ποιον άνθρωπο έχουμε δίπλα μας και ποια τραύματά μας του εμπιστευόμαστε γιατί έρχεται η ώρα που θα μας πολεμήσει με τα ίδια μας τα τραύματα.
Να είμαστε όμως κι εμείς τίμιοι και αν κάποιον τον αγκαλιάζουμε, να είναι γιατί η ψυχή μας το λαχταράει!.
Να μην ζητάμε ανταλλάγματα και να μην έχει η καρδιά μας φθόνο.
Να έχουμε στη ζωή μας αληθινούς ανθρώπους και να είμαστε κι εμείς το ίδιο αληθινοί για τους άλλους!
Γιατί για να έχει η ψυχή γαλήνη, χρειάζεται την αλήθεια»
«Να κοιτάμε τους ανθρώπους πιο βαθιά, εκεί που η ψυχή δεν μπορεί να κρυφτεί!»
Υπάρχουν «φίλοι» που ξέρουν μόνο να παίρνουν... Δεν είναι ποτέ ουσιαστικά δίπλα μας και στην πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί, δεν θα διστάσουν να μας προδώσουν. Γι' αυτό και πρέπει «να κοιτάμε τους ανθρώπους πιο βαθιά, εκεί που η ψυχή δεν μπορεί να κρυφτεί», όπως λέει και η Κίκκα Ουζουνίδου και να είμαστε πολύ επιλεκτικοί.