«Μου πήρε καιρό να συνηθίσω το γεγονός ότι είμαι μαμά πλήρους απασχόλησης που μένει στο σπίτι για να μεγαλώσει τα παιδιά της.
Να το πω δυνατά...
Ακόμα και τώρα μισώ αυτή την ταμπέλα. Γιατί το τελευταίο πράγμα που κάνω όλη μέρα είναι να μένω στο σπίτι ή να κάθομαι. Με τα μικρά μου βγαίνουμε, παίζουμε, εξερευνούμε και βιώνουμε συνεχώς νέα πράγματα.
Όταν λέω ότι είμαι μαμά πλήρους απασχόλησης, οι άνθρωποι γύρω μου δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, τι να με ρωτήσουν...
Αρκετές φίλες μου επέστρεψαν στη δουλειά τους γύρω στους 12-18 μήνες μετά τον τοκετό. Όχι όμως εγώ. Εγώ βρισκόμουν στο πάρκο μόνη μου με τον γιο μου.
Όταν οι άνθρωποι με ρωτούσαν με τι ασχολούμαι, δεν ήξερα πώς να απαντήσω. Έλεγα συνήθως τι έκανα πριν τα παιδιά.
Καμιά φορά με ρωτούν για την κοινωνικοποίηση του μεγαλύτερου γιου μου. Αυτές οι συζητήσεις είναι γεμάτες με την όχι και τόσο διακριτική υπόδειξη ότι μπορεί να βλάπτω την ανάπτυξή του κρατώντας τον στο σπίτι. Υποτιμώντας με αυτόν τον τρόπο τη δύναμη και την παρουσία που προσφέρω στη φροντίδα του κάθε μέρα.
Μου φαίνεται παράξενο που δεν δουλεύω. Που δεν έχω συναδέλφους και ένα αφεντικό πάνω απ΄το κεφάλι μου να με αξιολογεί.
Ή μάλλον τα αφεντικά μου είναι δύο μικροσκοπικοί άνθρωποι που δοκιμάζουν τις σωματικές και ψυχικές μου δυνάμεις όλη μέρα και μερικές φορές κάθε βράδυ. Με γεμίζουν επίσης με απέραντη χαρά και κάνουν τη ζωή μου να έχει νόημα.
Δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά πλήρους απασχόλησης. Σε δοκιμάζει, αλλά η αγάπη που παίρνεις και δίνεις σε κάνει να πετάς στα ουράνια.
Αυτές τις μέρες υπενθυμίζω στον εαυτό μου να λέει με περηφάνια ότι αυτό που κάνω έχει αξία. Μένω στο σπίτι για να μεγαλώσω αυτά τα υπέροχα αγοράκια.
Νόμιζα ότι θα χάσω την ταυτότητά μου, αλλά νιώθω σαν βρίσκω τον εαυτό μου. Η μητρότητα μού ταιριάζει γάντι και αυτός ο ρόλος είναι ο καλύτερος που είχα μέχρι στιγμής.»
Πηγή: mother.ly
.jpg)
