«Όταν χάσεις τη μαμά σου, δεν θα υπάρχει ούτε ένα άτομο που θα νοιάζεται για σένα με τον ίδιο τρόπο που το έκανε εκείνη.
Όταν χάσεις τη μητέρα σου, ο κόσμος σου θα αλλάξει.
Θα ξυπνήσεις ένα πρωί με πονόλαιμο, θα προσπαθήσεις να το πεις σε κάποιον κοντινό σου, αλλά δεν θα τον νοιάζει πραγματικά. Αν δεν πάρεις μια ασπιρίνη και δεν βάλεις κασκόλ, δεν θα είναι εκεί να σε ρωτάει δύο φορές την ημέρα αν έχει φύγει, κανείς δεν θα νοιαστεί πραγματικά.
Θα ξυπνήσεις ένα πρωί νευρικός, με έναν απίθανο χαρακτήρα, αλλά αν απαντήσεις άσχημα σε κάποιον, τότε θα πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη, γιατί έτσι πάει, ενώ εκείνη θα σε καταλάβαινε και θα σου έλεγε ότι σε αγαπούσε ακόμα και με τον χαρακτήρα σου, αλλά οι άλλοι όχι.
Αεροπλάνα θα παίρνεις και κάθε φορά μόλις προσγειωθείς θα σκέφτεσαι να την πάρεις να της το πεις γιατί μάνα που ξέρει ότι το παιδί της είναι σε αεροπλάνο περιμένει να προσγειωθεί να αναπνεύσει πάλι κανονικά.
Αν δεν θα είσαι πτυχιούχος, παντρεμένος και γονιός, η μισή χαρά που θα νιώσεις εκείνη τη στιγμή θα επισκιάζεται από την πίκρα του να μην μπορείς να μοιραστείς αυτό το αποτέλεσμα μαζί της.
Θα είναι περίεργο να κάθεσαι στο τραπέζι τα Χριστούγεννα και να συνειδητοποιείς ότι κανείς δεν θα κοιτάξει στο πιάτο σου για να δει αν πεινάς και κανείς δεν θα σε κοιτάξει στα μάτια για να δει αν είσαι αναστατωμένος ή γαλήνιος.
Απλά θέλω να καταλάβεις ότι κανείς δεν θα σε αγαπήσει όπως αγαπά τον εαυτό του, περισσότερο από τον εαυτό του.
Όσο μπορείς, ρώτα την πολλά πράγματα από όταν ήσουν μικρός, γιατί τότε κανείς δεν θα μπορεί να σου πει πια, ξέρει τα πάντα για σένα.
Θα την νιώσεις κοντά της στις πιο απερίσκεπτες στιγμές, θα ακούσεις τη φωνή της στις στιγμές της καθημερινότητας, που σου εξηγεί πώς να κάνεις ένα συγκεκριμένο πράγμα, μα πάνω απ' όλα θα τη νιώσεις όταν θα αρρωστήσεις και θα είναι η παρηγοριά σου.
Via Γυναίκα Εγώ»
