Θεωρητικά, καταλαβαίνω τον παραλληλισμό που κάνει. Εμείς οι μαμάδες δεν είμαστε χρήσιμες σε κανέναν αν δεν είμαστε υγιείς, ψύχραιμες και καλά σε συναισθηματικό επίπεδο.
Επίσης, ο σύζυγός μου μού λέει πως κακώς δεν βάζω πάνω απ' όλα τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! Μερικές φορές προσπαθώ να κάνω πράξη τα λόγια του, αλλά είναι πάνω από τις δυνάμεις μου.
Αν είναι να επιλέξω να κάνω ντους εγώ ή το παιδί μου, θα προτιμήσω να κάνει το παιδί μου. Αν βιαζόμαστε, θα ταΐσω τα παιδιά μου και θα μείνω νηστική. Ξέρω πως αυτό είναι αμφιλεγόμενο και δεν το συστήνουν οι ψυχολόγοι και οι ειδικοί, αλλά μερικοί άνθρωποι νιώθουμε καλύτερα όταν φροντίζουμε τους αγαπημένους μας.
Όταν είσαι μαμά, η ανατροφή των παιδιών σου είναι πάντα και για πάντα η προτεραιότητά σου και το να λειτουργείς διαφορετικά είναι πάνω από τις δυνάμεις σου.
Η φράση «πρέπει να φροντίσεις και τον εαυτό σου» μας δημιουργεί μεγάλη πίεση. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και δεν μας βοηθάει η κριτική επειδή βάζουμε τις ανάγκες του παιδιού πάνω από τις δικές μας.
Είναι απλά ένα αντανακλαστικό, είναι στη φύση μας, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω! Πάντα όμως γνωρίζουμε ποια είναι η γραμμή που δεν πρέπει να ξεπεράσουμε και όλη αυτή η διαδικασία μας ωριμάζει και μας κάνει καλύτερους και πιο υπομονετικούς ανθρώπους.
Μετάφραση από LIVING Full
