«Κάποια μέρα, όλο και κάποιος θα με ρωτήσει πώς είναι να είσαι μαμά, πώς τα καταφέρνω με τρία παιδιά, αν θα είμαι πάντα κουρασμένη από δω και μπρος και αν αξίζει τον κόπο. Κι εγώ θα απαντήσω τα εξής:
Τα βράδια μου έλειπε ο ύπνος και η αναπλήρωση δυνάμεων, αλλά ήμουν πλούσια σε αγκαλιές.
Το σώμα μου έχασε την καλογυμνασμένη και καλοσχηματισμένη σιλουέτα του αλλά η καρδιά μου ήταν πλημμυρισμένη με αγάπη.
Το κρεβάτι μας ήταν σπάνια άδειο, αλλά ποτέ δεν παραπονέθηκα που δυσκολευόμουν να βολευτώ.
Λαχταρούσα να κοιμηθούν τα παιδιά για να ηρεμήσω, αλλά όταν έπεφταν στο κρεβάτι τους μου έλειπαν.
Στεναχωριόμουν όταν συνειδητοποιούσα ότι τα μωρά μου δεν είναι πια μωρά αλλά χαιρόμουν που τα έβλεπα να γίνονται τόσο υπέροχα παιδιά.
Ήταν πολύ εύκολο να ξεχνάω να φροντίζω τη σχέση μου με τον πατέρα τους, αλλά παλέψαμε κι οι δυο σκληρά κι ελπίζω να γίναμε ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά μας.
Συχνά περπάτησα σε τεντωμένο σκοινί ανάμεσα σε δουλειά και οικογένεια, αλλά η αγάπη που έπαιρνα από την οικογένεια ήταν πάντα άπλετη.
Το να μεγαλώνεις τρία παιδιά είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Όμως ο τελικός προορισμός σου δίνει τόση χαρά που ξέρεις ότι για τα παιδιά σου, αξίζουν ΟΛΕΣ οι θυσίες που κάνεις».
Ελεύθερη μετάφραση από mother.ly
