Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτήν την παράσταση; Πιστεύετε ότι όταν η υπόθεση του έργου ξεφεύγει από τα συνηθισμένα έχει περισσότερη απήχηση στο παιδικό κοινό;
Μου αρέσει να διαλέγω έργα από το κλασικό ρεπερτόριο γιατί με αυτό τον τρόπο
τα παιδιά γνωρίζουν άλλες εποχές, σπουδαίους συγγραφείς. Και φυσικά έργα που
παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο είναι πάντα επίκαιρα.
Oταν, λοιπόν, ξαναδιάβασα τον Φιλάργυρο του Μολιέρου με την προοπτική να το παρουσιάσω για παιδιά, σε κάποιες σκηνές ένιωσα ιδιαίτερη συγκίνηση και σε κάποιες άλλες γέλασα δυνατά με την ψυχή μου. Αυτοί οι λόγοι ήταν αρκετοί ώστε να τολμήσω να διασκευάσω αυτό το καταπληκτικό έργο για παιδική παράσταση.
Φυσικά και πιστεύω ότι oτιδήποτε ιδιαίτερο και όχι συνηθισμένο που κρύβει ένα
μυστήριο αυτόματα γίνεται μαγικό και συναρπαστικό. Και όπως συνηθίζω να λέω και
στους ηθοποιούς, όταν σκηνοθετώ μία παράσταση, πρέπει να μεταφέρουμε στους
θεατές πως αυτό που γίνεται πάνω στη σκηνή πρέπει να είναι σαν να συμβαίνει μία φορά στα χίλια χρόνια!
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στα παιδιά;
Θέλω να πω ότι πολύ πιθανώς στη ζωή τους θα συναντήσουν ανθρώπους ισιότροπους, παράξενους, ιδιόμορφους με τους οποίους δεν πρέπει να θυμώνουν, απλώς να προσπαθούν να τους αλλάξουν προς το καλύτερο. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι ουσιαστικά δυστυχισμένοι και χρειάζονται αγάπη και φροντίδα. Επίσης, πιστεύω ότι επειδή στη ζωή δεν υπάρχει το απόλυτο κακό, αυτό είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας που θέλω να μεταφέρω και στους θεατές.
Με ποια άλλα έργα πιστεύετε ότι πρέπει να έρθουν σε επαφή τα σημερινά παιδιά;
Καταρχάς, εγώ που ασχολούμαι σχεδόν 35 χρόνια με το παιδικό θέατρο βλέπω
ότι, όσο και να αλλάζουν οι εποχές, τα παιδιά παραμένουν αθώα, δίκαια, ειλικρινή.
Θέλουν να διασκεδάσουν και να μαγευτούν από αυτό που θα παρακολουθήσουν.
Εκτιμούν και σέβονται όταν τα σεβαστείς. Ταυτίζονται με τους ήρωες και επικρατούν
την εντιμότητα και τη δικαιοσύνη, ενώ βλέπεις ότι γλυκαίνει η ψυχούλα τους από την αγάπη και ότι επεμβαίνουν σε ό,τι θεωρούν άδικο.
Γι’ αυτό λοιπόν σημασία έχει, όποιο έργο και αν επιλέξει κάποιος, αρκεί μόνο να το υπηρετήσει σωστά. Στα έργα εποχής, για παράδειγμα, πρέπει να τηρήσει το ύφος συγκεκριμένης εποχής στα ρούχα, στα σκηνικά και στη μουσική. Επίσης, ο λόγος πρέπει να είναι κατανοητός και ξεκάθαρος. Γενικά κάθε παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένη και οπωσδήποτε να είναι μαγική και φυσικά αισιόδοξη.
Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή/στιγμή του έργου και γιατί;
Το έργο είναι γεμάτο με όμορφες, κωμικές, χαρούμενες, πικάντικες, ξεκαρδιστικές, τρυφερές και ιδιαίτερες σκηνές-στιγμές. Λίγο πριν το φινάλε, όμως, γίνεται κάτι που αλλάζει τις ισορροπίες και προκαλεί συγκίνηση. Εκεί, λοιπόν, η προξενήτρα που είναι ο ρόλος που υποδύομαι στην παράσταση απευθυνόμενη στα παιδιά λέει: «πρέπει να πιστεύουμε και να ελπίζουμε γιατί στη ζωή μας γίνονται και θαύματα». Αυτό, λοιπόν, το σημείο του έργου ξεχωρίζω γιατί πιστεύω και προσωπικά σε αυτή την ατάκα του έργου. Με εκφράζει απόλυτα και αν μπορέσω να το μεταφέρω στα παιδιά αυτό, για μένα είναι μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορώ να εισπράξω.