«Πουπουλένια Πολιτεία»: συνέντευξη με τη σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Σοφία Παπαδοπούλου

«Πουπουλένια Πολιτεία»: συνέντευξη με τη σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Σοφία Παπαδοπούλου

Η Σοφία Παπαδοπούλου εμπνέεται από τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, δανείζεται καίρια στοιχεία του κειμένου και φτιάχνει ένα σύγχρονο παραμύθι που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να μαγέψει μικρούς και μεγάλους θεατές. Σε μια απολαυστική συνέντευξη μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις της και την εμπειρία της!

Ποιο είναι το κυριότερο μήνυμα που δίνει το έργο στους σημερινούς θεατές και αυριανούς ενήλικους;

Η «Πουπουλένια Πολιτεία» είναι μια παράσταση που κινητοποιεί την ψυχή και γεννά συναισθήματα. Συναισθήματα που αποτελούν για τον θεατή μια ωφέλιμη υποθήκη συναισθηματικής εμπειρίας και γνώσης.

Ορίζουμε τα παιδιά «συνδημιουργούς» της παράστασης και «δημιουργούς» της πολιτείας των ονείρων τους, μιας πολιτείας φανταστικής για τα παιδιά του σήμερα αλλά ίσως πραγματικής για τους ενήλικες του αύριο.

Επίσης τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα «Τι χρειάζομαι για να ζω ευτυχισμένος;» και μέσα από αυτή την διαδικασία, θα απορρίψουν λανθασμένα πρότυπα, θα αποκλείσουν συμπεριφορές βίας, θα αντιληφθούν τι σημαίνει δημοκρατία, θα συνειδητοποιήσουν  ότι το σώμα µας είναι δικό µας και μόνο εμείς έχουμε δικαίωμα σε αυτό, θα κατανοήσουν πως δεν χρειαζόμαστε «πλασματικούς» φίλους αλλά ουσιαστικούς, μα κυρίως θα καλλιεργήσουν την πεποίθηση πως… όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο!

Τι αντιπροσωπεύει ο κάθε χαρακτήρας  της παράστασης; Τι ρόλο διαδραματίζει ο καθένας τους στη ιστορία;

Η «Πουπουλένια Πολιτεία» δεν αποτελεί μια πιστή διασκευή των Ορνίθων του Αριστοφάνη, είναι μια παράσταση εμπνευσμένη από τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη. Στην δική μας ιστορία θα συναντήσουμε την «Παραμυθού» που ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας και χτίζει την σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ σκηνής και θεατών, τον ηγέτη αλλά και ονειροπόλο Έποπα, την εντυπωσιακή Αηδόνα που μαγεύει όλους με το μελιστάλαχτο τραγούδι της, το Κοκοράκι που μας κάνει και γελάμε με τα αστεία του, τα πουλιά/τα παιδιά που έχουν και αυτά καίριο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας και η παράσταση δεν μπορεί να «συμβεί» χωρίς την βοήθεια τους (δεν είναι τυχαίο ότι τους δίνουμε και φοράνε φτερά).  

Αυτοί είναι οι κύριοι ήρωες της «Πουπουλένιας Πολιτείας». Πλάσματα ονειροπόλα, αθώα, που τολμούν να ονειρευτούν και τελικά πραγματοποιούν το όνειρο τους, χτίζουν την μοναδική, την ξεχωριστή, την δική τους ουτοπία...  Νομίζω πως όλα αυτά τα πλάσματα, τα πουλιά συμβολίζουν το «καλό», την ομορφιά που έχουμε όλοι καλά κρυμμένη μέσα μας.

Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι ήρωες μας! Στην «Πουπουλένια Πολιτεία» εισβάλλουν και 3 γκροτέσκες φιγούρες: μια Ιnfluencer, ένας Tik Toker  και ένας τράπερ που τον λένε “Taa-Per” που αποτελούν κομβικά σημεία της παράστασης και με έναν παιγνιώδη τρόπο όχι μόνο ξεσηκώνουν μικρούς και μεγάλους, αλλά δίνουν και τροφή για σκέψη

Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή στο έργο και γιατί;

Η αγαπημένη μου σκηνή στο έργο ε; Είναι πολλές… Ωστόσο θα ξεχωρίσω μια... Είναι μια σκηνή λίγο πριν το τέλος, όπου ηθοποιοί και θεατές γινόμαστε μια φωνή «ίδια και διαφορετική» και «ξεκλειδώνουμε» μαζί τον τρόπο που...

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πω περισσότερα γιατί θα προδώσω ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας μας!  Θα πω όμως ότι είναι μια δυναμική σκηνή, βαθιά συγκινητική που κάθε φορά ακόμα ότι σε εμάς τους ίδιους «γεννά» κάτι καινούριο.Τα υπόλοιπα στη σκηνή του θεάτρου 104…

Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί;

Η σύνθεση του κειμένου. Όλα όσα ένιωθα την ανάγκη να καταθέσω στη σκηνή. Από τη μια με μάγευε -και με μαγεύει-  η «Νεφελοκοκκυγία», η φανταστική πολιτεία του Αριστοφάνη και από την άλλη ήθελα να φτιάξω ένα έργο σύγχρονο που να «ανταποκρίνεται» στις ανάγκες των καιρών.

Οραματιζόμουν μια παράσταση πομπό θετικών μηνυμάτων, χωρίς όμως ηθικολογίες και ανώφελους διδακτισμούς, που να συνδέει το φανταστικό με το πραγματικό, το παραμύθι με το ρεαλισμό, που να έχει τις ρίζες της στο παλιό, στο αυθεντικό αλλά ταυτόχρονα να είναι επίκαιρη… Μια παράσταση τρυφερή, αστεία, μια συναρπαστική περιπέτεια που να ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο.

Επίσης είναι πολύ σημαντικό για μένα, οι παραστάσεις μου να αφορούν πραγματικά όλη την οικογένεια. Θέλω ο μικρότερος αλλά και ο μεγαλύτερος θεατής να βρίσκει κάτι να ταυτιστεί...Όλα αυτά τα «θέλω», ειλικρινά δεν  ήταν εύκολο να «παντρευτούν» ωστόσο νομίζω πως τα κατάφερα…

v