Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή του έργου και γιατί;
Ο τρόπος που δουλέψαμε με όλη την ομάδα με κάνει να έχω πολλές αγαπημένες στιγμές, γιατί νομίζω ότι φροντίσαμε όλο το έργο. Ωστόσο, ξεχωρίζω τις διαδραστικές σκηνές που συμμετέχουν τα παιδιά. Προς το τέλος οι ηθοποιοί καλούν τους μικρούς θεατές, με κάποιες δράσεις να τους βοηθήσουν να σβήσουν τη φωτιά που έχει ανάψει στο δάσος. Το πάθος με το οποίο προσπαθούν είναι θα έλεγα ανακουφιστικό, γιατί εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνω ότι η ιστορία μας έχει επικοινωνηθεί.
Ποια μηνύματα προσπαθείτε να περάσετε στους μικρούς θεατρόφιλους μέσα από αυτήν την παράσταση;
Ο Ελαφονταίν φτάνει σ ένα δάσος που τα ζώα, λόγω των γεγονότων που έχουν συμβεί μέσα στους μύθους του Αισώπου, είναι θυμωμένα, στιγματισμένα και μόνα. Ο στόχος του είναι να κάνει αυτούς τους ήρωες να ακούσουν ο ένας τον άλλον και να καταλάβουν και την άλλη πλευρά. Σαν ένα group therapy για ζώα. Το καταφέρνει, με εργαλεία το παιχνίδι και τον διάλογο. Tα ζώα αποδέχονται τη διαφορετικότητα του καθενός και συμφιλιώνονται. Τι καλύτερο μήνυμα για νέες γενιές που θέλω να πιστεύω ότι ήρθαν για να φτιάξουν έναν πιο όμορφο κόσμο από αυτόν που βρήκαν.
Tι νιώθετε ότι έχετε κερδίσει από αυτή την εμπειρία μέχρι τώρα;
Από την έναρξη των προβών μέχρι και τώρα που παρακολουθώ τις παραστάσεις, συμπεραίνω ότι το παιδικό θέατρο είναι μια σπουδή στην θεατρική τέχνη. Και αυτό γιατί εδώ οι θεατές στέκονται απέναντι στην παράσταση χωρίς φίλτρο και δεύτερη σκέψη. Είτε λειτουργεί κάτι, είτε όχι, παίρνεις άμεσο feedback από τα παιδιά και μπορείς να δράσεις. Είναι μεγάλο κέρδος αυτό για το βιογραφικό μου. Από εκεί και πέρα πάντα, η τριβή με τους ανθρώπους του θεάτρου είναι κέρδος. Συντελεστές, ηθοποιοί, παραγωγοί, φέρνουν όλοι τις δικές τους απόψεις. Άλλοτε συμφωνείς κι άλλοτε διαφωνείς, πάντα όμως με στόχο το καλό της παράστασης και αυτός είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις καλύτερα και τον εαυτό σου.
 (1).jpg)
