Γιατί όπως διαβάσαμε στη σελίδα «Σαν χάδι», υπάρχουν άντρες που επέλεξαν να δώσουν ένα κομμάτι DNA και άντρες που έδωσαν ένα κομμάτι ψυχής:
«Υπάρχουν άντρες με παιδιά και υπάρχουν και μπαμπάδες!
Οι πρώτοι είναι εκείνοι που θα πουν :"Σήκω εσύ γιατί αύριο δουλεύω"... Τους δεύτερους θα τους αναγνωρίσεις από τη νυσταγμένη φωνή που θα σου πει "κοιμήσου, πάω εγώ"..
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που θα αργήσουν γιατί θα βγουν με φίλους και υπάρχουν και μπαμπάδες που δουλεύοντας σκέφτονται πόσο θέλουν να τελειώσουν νωρίς...
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που θέλουν ησυχία για να δουν τον αγώνα και μπαμπάδες που γίνονται μια αγκαλιά για να δουν Nemo!!
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που σου ζητάνε να τα κάνεις όλα ΕΣΎ γιατί δεν μπορούν εκείνοι.. Και υπάρχουν και μπαμπάδες που απλά θα τα κάνουν αυτοί...
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που περιμένουν το Σαββατοκύριακο για να ξεκουραστούν... Υπάρχουν και μπαμπάδες που το Σαββατοκύριακο το αφιερώνουν στο "μαζί"...
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που πιστεύουν πως το να κλαις είναι συνήθεια των αδύναμων και μπαμπάδες που κλαίνε μπροστά σε ένα βρεφικό χαμόγελο, από εκείνο το γνωστό χωρίς δόντια!!
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που πιστεύουν πως αφού είναι παιδί θα παίξει μόνο του και μπαμπάδες που θα κάτσουν να τους βάλει κραγιόν εκείνο το μικρό γυναικάκι...
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που μόλις μπουν σπίτι θα πουν "είμαι πτώμα". Υπάρχουν και μπαμπάδες που μόλις μπουν θα πουν "μου λείψατε*".
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που θέλουν να ακούγεται το όνομα των γονιών και το επίθετο τους για να νιώθουν γονείς. Υπάρχουν και μπαμπάδες που νιώθουν γονείς παιδιών με διαφορετικό επίθετο.
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που νιώθουν να εγκλωβίζονται από την αλλαγή και υπάρχουν μπαμπάδες που με την αλλαγή ολοκληρώθηκαν...
Υπάρχουν άντρες με παιδιά που πιστεύουν ακόμα στις "δουλειές της μαμάς" και μπαμπάδες που βγάζουν φωτογραφίες τα λερωμένα από γάλα ρούχα για να θυμούνται...
Στο κόσμο θα υπάρχουν πάντα άντρες που επέλεξαν να δώσουν ένα κομμάτι DNA και άντρες που έδωσαν ένα κομμάτι ψυχής».
