«"Πότε θα κάνετε ακόμα ένα μωρό;", κατέληξε να με ρωτάει πριν από λίγο η μητέρα μου στο τηλέφωνο και δεν σας κρύβω πως αυτά το ερώτημα προβληματίζει κι εμένα.
Πριν προχωρήσω, όμως, επιτρέψτε μου να σας δώσω μια εικόνα της μέρας μου. Σήμερα, δεν είχα χρόνο να βουρτσίσω τα δόντια μου ή να πάω τουαλέτα γιατί η κόρη μου ξύπνησε από ένα κακό όνειρο και χρειαζόταν την άμεση φροντίδα μου.
Τα μαλλιά μου είναι άλουστα και δεμένα σε έναν ακατάστατο κότσο ενώ είναι θαύμα που βρήκα χρόνο να μιλήσω για λίγο με τη μητέρα μου. Το να μιλάω με κάποιον, εκτός από την κόρη ή τον σύζυγό μου, είναι υπέροχο και απαραίτητο!
Ωστόσο, η απάντησή που της έδωσα όταν με ρώτησε αν θα κάνω δεύτερο παιδί, ήταν ξεκάθαρη και απόλυτα ειλικρινής: αγαπώ πολύ τα παιδιά. Θέλω με όλο μου το είναι να κάνω κι άλλα παιδιά και μάλιστα σύντομα. Δυστυχώς, όμως, ανησυχώ πως δεν μπορώ να ανταπεξέλθω αυτή τη στιγμή… Πότε θα μαγειρεύω; Πότε θα μαζεύω το σπίτι; Πότε θα βρίσκω χρόνο για την κόρη ή τον άντρα μου; Πότε θα βρίσκω χρόνο για μένα;
Εκείνη προσπάθησε να με καθησυχάσει λέγοντάς μου ότι μεγάλωσε μόνη της τέσσερα παιδιά και τα κατάφερε, αλλά δεν ένιωσα καλύτερα. Για την ακρίβεια, μου ήρθε να ουρλιάξω! Δεν ξέρω πώς διαχειρίστηκε 4 παιδιά που πρέπει να φάνε, να πάνε σχολείο, να διαβάσουν, να μην μπλέξουν σε κακές παρέες και να μεγαλώσουν σωστά… Στις παιδικές μου αναμνήσεις η μητέρα μου ήταν πάντα παρούσα και πάντα έβρισκε χρόνο να βρίσκεται στη ζωή μας.
Για μένα, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Προς το παρόν, δεν μπορώ να διαχειριστώ περισσότερα παιδιά. Θέλω να βρούμε τις ισορροπίες μας οι τρεις μας, να χαρούμε το μοναχοπαίδι μας και, το κυριότερο, να έχουμε και οι δύο αρκετό χρόνο για να τα προλαβαίνουμε όλα.
Ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού, φοβάμαι ότι θα προσθέσει περισσότερη πίεση και ενοχή και στους δύο μας που δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να αντέξουμε. Δεν ξέρω αν θα κάνουμε άλλο παιδί (ή παιδιά) στο μέλλον, αλλά προς το παρόν το ένα παιδί είναι υπεραρκετό».
Πηγή: mother.ly
