Μια μητέρα, η οποία συνειδητοποίησε από πολύ νωρίς ότι ο γιος της έχει ΔΕΠΥ, μοιράζεται την ιστορία της, θέλοντας να συμβουλεύσει κι άλλους γονείς.
«Ήξερα ότι το παιδί μου ήταν διαφορετικό από τη νηπιακή ηλικία. Ενώ τα άλλα παιδιά κάθονταν σε έναν κύκλο, χαζολογούσαν ήσυχα και άκουγαν τη δασκάλα τους να διαβάζει μια ιστορία, το δικό μου παιδί κοιτούσε γύρω-γύρω στο δωμάτιο, δεν καθόταν στη θέση του για παραπάνω από ένα λεπτό και έτριβε μανιωδώς το χαλί ή τον πάτο των παπουτσιών του.
Είχα απευθυνθεί από νωρίς σε έναν ειδικό και πίστευα ότι μόλις γινόταν επίσημα η διάγνωση, θα ξέραμε τι να κάνουμε. Τα πράγματα ωστόσο, δεν πήγαν όπως τα είχα υπολογίσει. Απ’ ότι φαίνεται, ακόμα και αν ένα παιδί έχει ‘’τάσεις για ΔΕΠΥ’’, είναι δύσκολο να διαγνωστεί πριν από την ηλικία των 5-6 ετών.
Είχα απογοητευτεί καθώς ήθελα να ξέρω τι συμβαίνει και πώς θα το χειριστώ στο μέλλον. Ο παιδίατρος μού είπε να "το παρακαλουθούμε’’.
Μου έδωσαν κάτι στοίβες χαρτιά που έπρεπε να συμπληρώσουν διάφοροι άνθρωποι, όπως η νηπιαγωγός του παιδιού μου. Ένιωθα ότι δεν με έπαιρναν στα σοβαρά.
Ήμουν επίσης εξαιρετικά θυμωμένη με φίλους και συγγενείς που απέρριπταν τις ανησυχίες μου λέγοντας ότι αυτές οι συμπεριφορές ήταν τυπικές για ένα παιδί 3 και 4 ετών. Μέσα μου, όμως, ήξερα ότι το παιδί μου έχει ΔΕΠΥ.
Δυσκολευόταν πολύ σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις τόσο στο σπίτι, όσο και στο σχολείο. Για παράδειγμα, έκλαιγε και χτυπιόταν έντονα και για ώρες. Όλοι μου έλεγαν ότι έπρεπε να είμαι απλώς πιο αυστηρή μαζί του. Αν το πειθαρχούσα δεν θα συμπεριφερόταν έτσι…
Όταν το παιδί μου πλησίαζε τα 5, το πήγα σε έναν παιδοψυχίατρο που μου είχε συστήσει ένας φίλος. Μίλησε και μαζί μας και με το παιδί, διάβασε όλα τα χαρτιά που είχα συγκεντρώσει όλο αυτό το διάστημα και τελικά, έκανε τη διάγνωση.
Η μέρα που ο γιος μου διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ ήταν μια μέρα γεμάτη ανακούφιση, όχι θλίψη. Είχαμε επιτέλους κάτι γραπτό που επιβεβαίωνε αυτό που ξέραμε - και αυτό μπορούσε να δοθεί στον παιδίατρο του παιδιού μας και στο σχολείο. Το παιδί μας θα είχε επιτέλους πρόσβαση στην εκπαίδευση που δικαιούται.
Εάν αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί σας, σας προτρέπω να μην το αμελήσετε και να το ψάξετε. Μόνο έτσι θα βοηθηθεί ουσιαστικά.»
Πηγή: mom.com
